@Tante Pollewop: Er is tegenwoordig een klachtenbureau voor de gezondheidszorg: http://www.klachtenopvangzorg.nl/
nou ik heb jullie advies opgevolgd (nadat ik vannacht om de zoveel tijd mijn bm voelde samentrekken ) ..ik heb vanmorgen gebelt en gezegt dat ik er eigenlijk op stond om te laten kijken ., Ik mocht komen en ze hebben ook een echo gemaakt..nou idd. al mijn spieren hebben een opdonder gehad na het ongelukkie met die doos ....maar met de kleine was alles goed...toch een enorme opluchting ...daar heb ik dus 4 slapeloze nachten om moeten hebben en 2x moeten bellen
Wat goed dat het met de baby allemaal goed is Asjuh, dat zal idd wel een hele opluchting geweest zijn. Nu weet je waar die pijn vandaan komt en nu je gezien hebt dat het met de baby goed is kan je misschien wat beter slapen. Weltrusten voor vanavond
thx zorra ..maare dat weltruste zal voor zometeen zijn ....ff een uurtje dutten ...ik heb het vanmorgen nog half5 zien worden en half 8 liep de wekker al af ..
je wordt er af en toe ook idd kotsmisselijk van dat je je afvraagt waarom heb je eigenlijk arts als beroep gekozen... kan heel simpel als voorbeeld noemen dat ik de ha ooit eens belde dat mijn vader niet helemaal goed werd, en dat ik het idee had dat het niet goed ging, of ze langs kon komen..nee dat kon niet en van wat ik zei dacht ze dat hij zich te druk had gemaakt, maar zou het slechter gaan (pff) moest ik maar bellen...de dag erna (vrijdags) belde me man me op terwijl ik nog bij mij moeder was, hij zat bij mijn vader een biertje te drinken (deed ie vaak vrijdags uit zijn werk) en mijn vader zat heel wazig en raar te praten....ik er gauw heen, zag snel genoeg dat het niet helemaal goed ging, ik de ambulance gebeld hij naar de EHBO aan de hart monitor e.d (had al een hartgeschiedenis van een dikke 12) jaar en toen bleek dat hij een tia had gehad zeiden ze jaja Tia mijn reet, bij een Tia heb je idd de verschijnselen dat je warrig wordt even last kunt krijgen van verlammingsverschijnselen, maar dat trekt normaal weer snel weg en heb je (bijna) nergens geen last meer van....die ouwe had gewoon simpelweg weer een flinke beroerte gehad, want hij was en bleef aan 1 kant van zijn lichaam verlamd.... mijn nichtje had vorig jaar september ineens last van pijn in haar rug en ademen ging niet goed, mijn moeder zei toen tegen haar moeder (die belde) dat ze met die meid langs de EHBO moest gaan, dat het leek met wat ze beschreef dat ze een klaplong had...mijn zus met haar dochter naar de EHBO maar werden weer weggestuurd, het was geen klaplong ze moest maar rustig aan doen, mijn moeder boos op mijn zuster dat ze zich niet zo moest laten wegsturen en dat ze moest zorgen dat ze bij haar ha terecht kont...en idd die heeft ze met spoed naar het ziekenhuis gestuurd, alwaar een klaplong werd geconstateerd.. en nog erger, 2 wkn geleden gingen mijn neefje en zijn vriendin met hun kindje van 9 maanden naar het consultatieburo, die ze doorverwees naar de huisarts omdat ze vermoedde dat ze een ingezakt niertje zou hebben...en of de ha een echo wilde maken, die zag er in eerste instantie nog niet eens het nu ervan in, maar ja die meid heeft gelukkig haar op de tanden en stond erop dat er toch een echo van de meid werd gemaakt, nou en dat is maar goed geweest ook, want vanaf die echo die gemaakt werd werden ze direct doorgestuurd naar het amc in Amsterdam waar later zou blijken dat die kleine meid een tumor in haar buik had zitten... zou ze denken de ha weet het wel beter komen ze er misschien pas achter als de kleine een jaar of 2-3 is, dat komt heel vaak voor, dan zijn ze vaak al te laat en is het meestal al uitgezaaid, nu was het omdat ze er zo ontzettend snel bij waren niet uitgezaaid...(kleine ligt trouwens op dit moment onder het mes, ze zijn nu de tumor operatief aan het weghalen) dus mijn advies over huisartsen, welk soort arts specialist dan ook, luister altijd naar je eigen gevoel en als je iets niet vertrouwd ga op je strepen staan of desnoods naar een andere arts het kan toch echt wel degelijk het verschil uitmaken tussen leven en dood
Sjemig wat een verhalen zeg! Daar wordt je vertrouwen in de gezondheidszorg niet groter van. Helaas heb ik ook zoiets meegemaakt. Mijn moeder was na een hersenbloeding weer thuis gekomen. de dag nadat ze thuis was gekomen kon ze opeens niet meer lopen. Mijn vader en ik hebben haar in de auto gezet en zijn doorgeracet naar de EHBO. Daar aangekomen wilden ze ons eerst naar huis sturen omdat het niet urgent genoeg was en omdat er troepen voetbalsupporters zaten met verwondingen naar aanleiding van rellen. Mijn vader en ik hebben toen gedreigd om die troel achter de balie te trekken en haar alle hoeken van de ehbo te laten zien (ik weet het niet netjes, zijn beide normaal niet agressief). We werden toen wel meteen geholpen en dat was maar goed ook want het bleek dat ze weer een hersenbloeding had gehad. dit is inmiddels alweer een jaar of tien geleden, maar als ik er weer aan terug denk begint mijn bloed weer te koken.
Ik ben doktersassistente en ik wou soms wel eens dat ik patienten aan kon klagen. Snap wel dat sommigen het niet kunnen vinden met hun huisarts/beleid van huisarts. Maar bespreek dat dan gewoon met je huisarts, en mocht je er niet uitkomen zoek dan een andere. Een goede (vertrouwens)band met je huisarts is gewoon belangrijk. Er zijn veel die zeggen: ik betaal toch ziekenfonds ? Ja idd. Maar als iedereen veel zorg gaat consumeren dan betaal je volgend jaar nog veeeel meer. Neem van mij aan dat de de meeste dingen die de huisarts ziet vanzelf weer overgaan, al moet die natuurlijk wel alles serieus bekijken.
hier ook no zo'n verhaal, niet alleen een huisarts maar ook div specialisten die totaal op een verkeerd spoor zaten bij mijn zus. Ze had vreselijke hoofdpijnen en viel snel af, vlgs de huisarts had ze last van spanningen. Later was ze verward met epileptische aanvallen en nog meer afgevallen (ong 37 kilo) zeiden ze in het ZH: anorexia met een TIA. Nog 2 maanden en nog een aantal verkeerde diagnoses verder bleek ze een hersentumor te hebben. Ze is nu wonder boven wonder er redelijk goed overheen gekomen (tot zover), maar is wel slechtziend geworden door al die vertragingen. Maar Nemo, ik begrijp ook heel goed jouw frustatie. Ik werk in de apotheek en bij ons worden patienten ook steeds vaker echt onredelijk. Vaak ben je de meeste tijd kwijt aan mensen die overal een punt van maken, zodat de mensen die de aandacht wél nodig hebben er onder lijden. Zo zal het bij elke huisartsenpraktijk wel zijn. Wat ik het afgelopen jaar wel heb geleerd is dat je echt voor jezelf op moet komen en het echt wel helpt als je je hebt verdiept in wat er mogelijk aan de hand kan zijn en het je leven kan redden als je het heft in eigen handen neemt en forceert dat er actie ondernomen wordt
Tja dat is dan weer de keerzijde van het verhaal... Helaas gaat het erom zoals je hier kunt lezen dat er TE vaak iets over het hoofd gezien wordt..en mensen te vaak niet serieus genomen worden... Als arts zijnde weet je dat je vaak onnodig uit je bed gebeld kan worden toch? Daar is dan toch het inkomen naar? Of ben ik nu weer te grof? Natuurlijk heb je erbij die al gaan als er een scheet dwars zit...maar die mensen maken zich op dat moment dus wel zorgen...toch? Een goede arts wordt niet aangeklaagd.... En waarom zou je iemand willen aanklagen omdat die persoon zich zorgen maakt? Nogmaals..ik snap je wel hoor...maar ik blijf erbij dat men tegenwoordig steeds vaker geweigert wordt te mogen komen bij de ha post....en daar betalen we nu eenmaal GEEN ziektekosten voor...Toch?
Ik weet precies wat je bedoelt ninetje... heb zoiets ook meegemaakt.. werkte toen ik 17 was (nu al 7 jaar geleden) in een pizzaria.. ik zat niet op te letten, heb ik met een bladsnij machine een heel stuk van mijn vinger erafgesneden. De pizzaria was in het centrum en het zh. aan de andere kant.. Hele zaak onder het bloed. mijn (inmiddels ex-) vriendje belde 112. gewoon doodleuk: kom maar lopen!! Wij daarheen.. EHBO, wilden ze de deur niet opendoen...ga maar naar de h.a. terwijl ik daar stond met een theedoek over mijn vinger en mn ex met een zakje met mijn vinger erin...Toen was mn ex toch zo kwaad geworden, dat ze uiteindelijk maar wel de deur hebben open gedaan... de sukkels!!grrr kan er nog boos om worden
hij is wel een stukje korter dan de andere... maar je ziet het niet op het oog hoor.. en het is nog steeds gevoelig.. littekenweefsel.. dat gaat helaas nooit meer over *zucht* (ranzig) hij was wel zwart geworden met pus haha blablabla.. maar het was idd nog gered.. Als ik mijn baas toen had aangeklaagd.. was ik rijk geweest
hahaha...tja...maar jij hebt zelf niet goed opgelet..toch? gelukkig is je vinger gered...als je dan nog een keer naar de ha gegaan was..had het misschien wel te laat geweest...
ahaaaaaaaa! Heeft de dochter van mijn vriendin ook gehad...bij de appie...1 dag ingewerkt op de snij machine...opgejaagd dat ze sneller moest...ook hap uit dr vingertje...
2 maanden geleden ook, nog zo'n verhaal.. mijn vader met gillende sirene's naar het ziekenhuis gebracht op een donderdagnacht.. omdat de dienstdoende huisarts een hartaanval constateerden... 's middags nog bij hem in het zh geweest, had ie een fietsproef gehad en bleek dat hij nog 78 % hartfunctie had, is op zich niet zo'n ramp, en hij mocht weer naar huis. Heel raar?? Vrijdag's voelde hij zich nog steeds benauwd, we waren daar.. ik heb gewoon echt gejankt! dat was mijn vader niet.. raar.. en hij deed raar.. mijn vader is echt zo'n stoere vent! stond maar als een klein kind te brabbelen. Maandag's naar zijn eigen h.a. geweest. is vriend van de familie ook. Bleek dat hij 4 dagen in het zh. had moeten liggen en dat ze hem verder hadden moeten onderzoeken. dus hij weer met spoed opgenomen in een ander zh. Bleek dus dat hij 3 vernauwingen had, (waaronder zn longslagader) en 1 verbreding. meteen gedotterd. Als ze er niet op tijd bij waren geweest, had ie nog een half jaar gehad maar. Maar hoeveel mensen blijven niet gewoon thuis van ik moet nog ff herstellen...het zal wel goed zijn..
jees idd.... Gek he dat sommige mensen dan sneller gaan...ook al blijkt er achteraf niks aan de hand te zijn...je hebt verdikkeme maar 1 leven...alhoewel..maar das weer een ander verhaal... Er is niks zo erg als je zorgen maken en dan doet een goed en uitgebreid onderzoek van een HA toch wonderen...dan voel je je gerust gesteld... Is dat dan zoveel moeite?? Maar goed..ik snap nemo dr kant van het verhaal ook wel...alleen een patient aanklagen omdat deze zich zorgen maakt...valt een beetje in het verkeerde keelgat bij mij...sorry!
Emmetje ik ben het idd met je eens. Mensen die "niets" hebben, die vragen altijd aandacht. En mensen die echt heel ziek zijn, die hoor je nooit.