Hier is mn salontafel leeg sinds ze daarom heen loopt. Ik heb 1 kast waar vasen enzo staan waar ik niet wil dat ze komt. Ik ben hele dag aan het 'afleiden' daardoor. Komend weekend komt er daarom kinderslot op. Ze is nog te jong om te snappen dat dat niet mag. Ik vind het zonde van mn tijd om daar hele tijd op te letten, daarnaast is het ook niet goed voor de sfeer als ik hele tijd nee moet zeggen... Over tijdje, als ze wat meer snapt, zien we wel weer verder...
Ik heb inmiddels trouwens wel drie kaarsen, twee waxinelichtjeshouders en twee kunstplantjes op de salontafel staan en twee plantenbakken en twee dingen voor kaarsen (hoe noem je dat ook alweer...? ) in de (lage) vensterbank. J. weet dat ze daar niet aan mag zitten, gaat ook vrijwel altijd goed. Heel af en toe bouwt ze torens met de kaarsen of stopt ze alle PetShop beestjes in de dingen voor de kaarsen. Maar als dat het ergste is. Kattenbak en bakjes voor kattenvoer en water staan er trouwens ook gewoon, die hebben er ook altijd gestaan. Daar heeft ze gelukkig nooit interesse in gehad (in het begin stond er een bench voor de kattenbak). Hopelijk is D. net zo...
Mijn meisje stond al met zeven maanden aan de salontafel alles weg te graaien.. Tsjah, hoe corrigeer je zo'n kleintje dan? Ze weet inmiddels best dat het niet mag, maar ze doet het toch dan haal ik het toch maar weg. Ben benieuwd hoe jullie zo'n kleintje dan corrigeren als ze het maar blijft doen...
Hier staat alles gewoon zoals altijd alleen op de salontafel zet ik geen bosje bloemen of chocolade ofzo.Voor ons beide wat gezelliger,ben er namelijk geen voorstander van om constant te moeten verbieden.
Nee, wij hebben nooit dingen van tafel gehaald. Vind ik echt onzin; Sil snapte al heel snel dat waar hij van af moest blijven. Heeft hij overigens vooral geleerd door onze cd-kast die ook onderaan helemaal vol staat. Zodra meneertje kroop zijn we in dat opzicht gaan opvoeden en hij blijft er sindsdien ook keurig van af, ondanks de enorme aantrekkingskracht (ik zie hem bij tijd en wijle enorm verlangend die kant op staren). Dan is de salontafel maar een kleine stap
Ik heb het wel weggehaald. Maar met name omdat ik anders de hele dag bezig ben met NEE NEE NEEEE zeggen. En daar heb ik echt geen zin in en de energie nu even niet voor. Dus ik heb nu even voor het gemak gekozen. Heb trouwens maar een klein salontafeltje dus hij kan er ook wel heel erg goed bij zeg maar.
Hier halen we het ook niet van de tafel. Wel de dingen die idd zijn genoemd die scherp of gevaarlijk zijn, dat spreekt voor zich lijkt me.
Bij het begin wel even als ze nog zo klein zijn, later niet meer. Hier staat ondertussen al een half jaar alles weer gewoon op tafel. Maar ts, ging jouw dochter ook niet overal met je mee (toilet enzo, of verward ik je met iemand anders?)
Nee hoor nooit iets weggehaald, ook eten en drinken heeft altijd gewoon op tafels gestaan (geen hete thee in het begin natuurlijk...). In het begin even consequent moeten zijn maar ze had het al heel snel door. Voordeel is dat ik op visite en met verjaardagen nooit problemen heb gehad dat ze zomaar iets van tafel pakte, ook hapjes niet. Maar hier heb ik ook maar op 1 kastdeur een slot gehad en dat was het keukenkastje waar de schoonmaak spullen staan. Ook hierbij heeft ze nooit in de kasten of lades gezeten dus verder niet nodig om te beveiligen. En ik neem haar zeker niet altijd mee, als ik boven een was ga ophangen blijft ze gewoon beneden in de woonkamer, ik kan haar dan wel horen hé als er iets is.
Esmée Liep met 9.5 maand aan de tafel rond en net voor haar verjaardag Liep ze los. Geloof me, vanaf dat ze rond de tafel loopt heb ik Nee gezegd en alles laten staan, en Toen mevr. Los Liep liet ze alles Netjes staan.
Nee ik haal niks van tafel, nooit gedaan ook. Steeds consequent handje weggehaald en nu komt ze nergens aan wat geen speelgoed is.
Maar dat geldt niet voor alle kindjes. Ik kan tegen mijn zoon 10 keer zeggen dat het niet mag. Als ik me omdraai, doet hij het weer. Een een vaas met bloemen zou echt in 10 minuten omliggen.
Precies, hier 4 kinderen en alle 4 verschillend. Bij de één hoef ik maar te kijken en de ander staat eeuwig op de gang...
Hangt van het kind af en van de leeftijd waarop ze gaan lopen (hoe jonger hoe moeilijk het is om dingen duidelijk te maken en dat die lees ook langer blijft hangen dan 20 secondern...) Zoon ging met 8 maanden langs de tafel en ja, voor hem haalden we het grootste deel weg. Hij was zeer ondernemend en voor de duvel niet bang en van niemand onder de indruk. De kans dat er iets om zou gaan of stuk was levensgroot. Dochter ging met 11 maanden langs de tafel lopen e.d. Voor haar hebben we nooit iets weg gezet zelfs hete thee was voor haar geen probleem. Zij snapte "nee" heel goed en was voorzichtig
de salontafel is standaard leeg hier, als er ook wat opstaat dan graait hij ernaar en moeten we hem corrigeren. Maar op de vensterbanken staat wel van alles (en kan hij gewoon bij) maar daar blijft hij inmiddels wel vanaf.
Niet alles, ik ga echt niet al m'n boekenBilly's en keukenkastjes leeghalen. Gevaarlijke dingen natuurlijk wel, en dingen die makkelijk even weg te zetten zijn eigenlijk ook. Anders speel ik de hele dag politieagentje. De bakjes water en brokken van de katten zet ik hoog. Meneer weet maar al te goed dat die verboden terrein zijn, maar zodra ik m'n kont keer liggen al die bakjes ondersteboven op de vloer en is hij er met al zijn ledematen in aan het roeren.
precies zo hier! werkt goed!! vensterbanken blijft ze echt gewoon vanaf! met de salontafel zou ik bezig blijven!!
Ik heb alles weggehaald totdat ik merkte dat hij er aan toe was om dingen te laten staan. Zo zal ik het straks weer doen. Ik heb er helemaal geen behoefte aan om constant nee te zeggen of op te letten. Lekker laten spelen zonder dat hij en ik gefrustreerd werden dus. Met 2 jaar kon ik alles laten staan, ook hete dranken, dus ik ben blij met mijn keuze om het rustig aan te doen.