Hoi dames. geen idee waar dit thuis hoort maar het heeft iig niets te maken met zwanger worden. Ik heb het idee dat mijn hormonen niet in balans zijn. Ik merk precies wanneer mijn ei sprong is en vanaf die tijd tot aan mijn ongesteldheid is het echt een war boel. geen honger, nergens zin in, voel me down, super moe.. en ga zo maar door. . Aan de pil etc zit ik niet want ik kan niet tegen de hormonen die er in zitten. Volgens de HA komt het oa omdat ik last heb van een burn out. en zodra ik daar helemaal va genezen ben zal het met de hormonen ook allemaal goed komen ?!?.. Wie heeft hier ook ervaring mee of wie heeft er tips voor me .. ik word er gek van
Ik herken het ook en ik was toen overspannen. Ik ben toen gaan rusten en sporten en toen werd het steeds beter. Ik was vooral rond de eisprong en een week voordat ik ongesteld moest worden heel erg down. Niet depressief...want dat is veel heftiger. Maar wel futloos, down en emotioneel.
ik ben ook overspannen geweest en merkte nog lange tijd dat ik vanaf de eisprong ook onrustiger was moeilijker kon slapen etc. terwijl ik al best weer stabiel was
Een burn-out is een reactie van een overbelast stresssyteem (symphatisch zenuwstelsel) en dat zelfde systeem is voor een deel verantwoordelijk voor je hormoonhuishouding. In die zin snap ik de reactie van je huisarts wel. Het staat allemaal met elkaar in verband. Ik heb zelf een burn-out gehad en ik herken de klachten. Daarnaast was sowieso mijn hele cyclus overhoop. Soms was ik twee maanden lang ongesteld en dan weer om de week. Voor mijn burn-out was ik juist super regelmatig. Ik ben op advies van de gynaecoloog toch met de pil gestart en ben deze door gaan slikken. Bij mij haalde het wel de scherpe randjes eraf. Mijn burn-out ging trouwens over in een depressie en met de anti- depressiva zijn al mijn hormoon gerelateerde klachten ook verdwenen. Depressief worden is alleen niet echt een goede tip . Waar je eventueel nog naar kan kijken is care for Woman. Zij zijn gespecialiseerd in dit soort problemen. Bij mij hielp het niet, maar heel veel andere vrouwen hebben er wel baat bij. Sporten helpt mij trouwens ook.
Had 2 maanden geleden heel veel stress en werkte heel veel. Opeens moest ik de hele dag huilen. Echt 2 weken lang. Dat past zo niet bij mij. Heb ook bloed laten prikken, daar kwam uit b12 tekort en uitstrijkje laten maken, daar krijg ik nog de uitslag van. Ook was ik heel veel afgevallen. Hormonen kunnen heel veel met je doen heb ik door. Nu gaat het weer beter.
Dankjewel voor jullie reactie allemaal. Nee er is geen bloed geprikt. Wel is er vorige week een uitstrijkje gemaakt ( baarmoederhals kanker onderzoek ) en over 2 weken uitslag. Ik loop al bij een psycholoog, en ben een paar keer bij een ostheopaat geweest. Het herstel gaat langzaam Dan nog maar even bikkelen. Maar mijn God wat heftig dit allemaal hoor..
Kan zijn dat de hele hormoonhuishouding wat in de war is. Veel mensen hebben te maken met insulineresistentie en oestrogeendominantie. Had zelf wat andere klachten, dat ik na een aanloop van een week lichtroze, later bruine afscheiding pas echt ongesteld werd, in totaal wel minstens anderhalve week. Bij heeft een combinatie van lysine, wat belangrijk is voor de hormonen, en progesteroncrème geholpen. Dat laatste geeft je humeur ook een oppepper. Bij een lysinetekort krijg je ook sneller een koortslip. Bij een burn out, of eigenlijk de stress die eraan voorafgaat, krijg je ook sneller tekorten, omdat door de stress de opname slechter is en je meer verbruikt. Zo zijn er nog meer stoffen belangrijk voor de hormonen, onder andere vitamine d. Is ook niet verkeerd om wat aan je ontspanning te doen. Yoga kan ook schelen voor de hormonen.
Ik heb hier ooit de tip gehad om teunisbloemolie te gaan slikken. Dat kun je gewoon bij de Kruidvat of Etos kopen. Ik had heel erg last van PMS en vreselijke buikpijn tijdens mijn ovulatie. Sinds ik dit slik, heb ik veel minder buikpijn met mn ovulatie, de weken na mijn ovulatie tot mijn menstruatie, ben ik veel minder moe, minder chagerijnig en minder last van zware emoties en rot gevoelens. Weet niet of het voor jou helpt, maar je kan het altijd proberen