Ik vind zelf een strakke pyama broek ook veel beter bij de kids als een losse broek. Dus een legging. Eventueel maillot. Ze dragen hier ook graag sokken in bed allebei.
als niks werk zou ik voor pyjama.s gaan zonder broek of wat er bij een soort jurk pyjama. Is het geen idee om het met flexibel plakband vast te plakken onderaan zo dat het een beetje op zijn plek blijft zitten??
Bedankt voor de tips iedereen! Ik weet niet meer wie het zei, maar dit is absoluut geen tijdrekken, dit is echt dwangmatig gedrag. Tijdrekken heeft ze ook een tijdje gedaan doormiddel van smoesjes: ik wil nog wat zeggen, ik wil nog een kus, wat doen jullie beneden? Etc. Maar met dit dwangmatige wordt ze echt hysterisch als het niet naar haar zin is. En ik ben wel een beetje boos geworden hoor, heb mijn stem verheven en gezegd dat haar broek prima zit en dat ze moet gaan slapen. Als ik mijn woede niet inhoud dan ga ik tegen haar schreeuwen en wordt het van kwaad tot erger. Sokken heb ik al geprobeerd maar die moeten uit in bed vindt ze, dus daarom denk ik dat een maillot of legging met sokken niet gaat werken. Maar ik ga het in ieder geval wel proberen Penseel, plakband, haha.. zou het werken?
En als je de tenen van de maillot af knipt? Ik vind met sokken slapen ook niks. Ik kan me zelf nog herinneren dat ik dit als kind ook deed, was wel op een leeftijd dat ik het zelf kon, maar kon echt niet slapen op die kreukels. Nog steeds ga ik snachts wel eens uit bed om het onderlaken weer strak te trekken.
Ook als het geen tijdrekken maar iets dwangmatigs is, is het heel belangrijk af te grenzen om te voorkomen dat het nog erger wordt. En van begrenzen kun je naar inperken gaan zodat je de dwangmatige handelingen kunt verkorten en uiteindelijk ook kunt voorkomen.
Bij de H&M of Primark idd pyjamapakken met voetjes in grotere maten. Ik heb hier ook zo'n peuter die persé een pyjama met 'sloffen' aan wil. Sokken pikt ze niet, alleen deze pyjama's zijn goed haha.
Ik blijf me afvragen waarom? Waarom laat je het kind in eerste instantie niet in haar waarde, gelooft wat ze zegt en vraagt naar een gepaste oplossing? Het ene kind is gevoeliger dan een ander en zij wilt blijkbaar graag iets over haar voeten hebben. Waarom moet je dat afkappen, inperken of bestraffen? Waarom zoek je niet gewoonnaar een oplossing en laat je het daarbij? Mocht ze op meer gebieden dit gedrag gaan vertonen, zou ik me al helemaal afvragen waarom ze zoiets nodig heeft i.p.v. het zomaar beperken en negeren.
Herkenbaar! Hier een dame dit dat met haar knuffel heeft en haar voeten moeten tegen de onderkant aanliggen . Ze is 2,5 en leer haar nu dat ze haar aapje zelf goed kan leggen (lees: met zijn wiebelbenen exact op haar bovenbeentjes, buik op haar buikje en armpjes langs haar) Dus nu doet ze het 9 van de 10 keer zelf en hoef ik er nog maR 3 x uit. Leg haar uit dat ze een grote meid is en dat ze heel goed weet wat ze wilt en ook hoe en laat het haar samen met jou zelf proberen. Als je er dan 's nachts uit moet, haar het zelf laten doen.
Nou, pfff.. Maillot is niet goed, sokken zijn niet goed en zelfs de broekspijpen met elastiekjes vastbinden is niet goed! Ik heb haar uitgelegd dat het niet altijd naar haar zin kan gaan en dat ze zich daarbij neer moet leggen, snappen doet ze het waarschijnlijk niet want direct daarna begon ze weer te klagen over haar broek. Ik heb haar een kus gegeven en nu schreeuwt ze de hele buurt bij elkaar en ik zit hier half huilend op de bank met wederom een vermoeiende avond en nacht in het verschiet
Je vraagt je toch af waarom ze dit zo belangrijk vindt hè? Lief dat iemand hier aanbod om slobbebroekjes op te sturen! Hopelijk komt er een oplossing!
Als je sokken/maillot/elastiekjes etc hebt geprobeerd en ze vindt het niet goed genoeg... Tja sorry ik ben vast de enige maar dan zou ik zeggen negeren en haar duidelijk maken dat je elke avond 1x de broek goed doet en daarna moet ze het zelf doen. Ik snap dat het ontzettend vervelend is vooral omdat het niet tijdrekken is maar dwangmatig gedrag, maar als jij elke keer toegeeft aan haar gehuil en drama als de broek fout zit houd je misschien onbewust het dwanggedrag in stand. Het zal je een paar nachten kosten maar daarna is ze er hopelijk vanaf en heeft iedereen weer een goede nachtrust!
Ze zal het niet meteen snappen en/of accepteren maar ik zou dit wel doorzetten, zie @Eylem...misschien laten kiezen uit twee opties en kiest ze niks bepaal jij hoe ze slaapt. Edit: zie Lentefris
Ik heb hier geen ervaring mee maar kan me herinneren dat ik vroeger voor jazzballet een legging had met elastiek aan de onderkant, dat schoof je dan over je enkel onder je voet. Als je begrijpt wat ik bedoel.. Misschien is dat een idee? Want erin meegaan zou ik ook doen, mits het binnen de perken is. Bij jullie vind ik dat niet het geval, beiden jullie nachtrust is verstoord en bovendien is de sfeer er zoals ik lees niet beter op aan het worden. Ik zou dus in zoverre erin meegaan dat je b.v afspreekt met jezelf (en wellicht met haar) dat je er 3 keer naartoe gaat om het goed te leggen en daarna niet meer, of dat je (als ze eenmaal slaapt) er niet in meegaat als ze 's nachts erom roept. Zo creëer je, denk ik, een situatie waarin ze weet dat je best meegaat in haar wensen en luistert naar haar behoeftes maar dat de nacht nacht is, en dan wordt er geslapen en niet met broeken gefrunnikt. Ik weet niet in hoeverre je op deze leeftijd je al dingen uit kunt leggen en dat ze het begrijpen, maar een gesprekje waarom het prettiger is voor haar dat haar broek netjes ligt, en waarom dat, hoewel je het begrijpt (ook al doe je dat misschien niet), je niet elke nacht uit bed kan gaan om haar broek goed te doen. Dat jullie beiden goed moeten slapen om overdag plezier te kunnen maken, zoiets. Als ik kijk naar mezelf heb ik ook genoeg dingen waarvan mensen zouden kunnen zeggen dat het dwangmatig is. Maar soms heb je een bepaalde manier ergens voor wat je prettig vind, doe je of is het anders dan voelt dat niet goed. Ik denk dat rituelen er ook bij (tot op zekere hoogte) horen bij kinderen, over veel dingen hebben ze (nog) geen controle dus gaan ze zoeken naar dingen waar ze dat wel op (kunnen) hebben. Ik heb dat vaker gezien bij kleine kinderen in mijn omgeving. Vaak ging het dan over speelgoed of knuffels op een bepaalde plek, of alleen eten met dat ene setje bestek. En ik heb ook gezien dat het bij de meesten vanzelf weer over ging.
Kalm aan en niet huilen, kan je man niet even lopen? (weet niet hoe jullie thuis zitten) Hoe goed kan ze praten? Mijn dochter heeft dit soort dingen niet, maar kan wel "hysterisch" worden als iets totaal niet naar haar zin is, is meestal geen vast iets, maar wel iets wat ze dan in haar hoofd gehaald heeft. Gelukkig was zij een hele vroege prater, en heb het altijd uit kunnen praten met haar. Heb je haar al uitgelegd dat mama in de nacht ook moet slapen omdat ze anders heel erg moe is? (niet nu maar bvb in de ochtend na het wakker worden) uitgelegd dat jullie samen ook meer leuks kunnen doen als jullie beide fit zijn na een lange nacht lekker slapen? Het heeft niets te maken en is geen oplossing voor haar probleem, maar hier werkte dat wel, en zette ze zichzelf er net even iets makkelijker overheen omdat er wat tegenover stond. Sokjes etc ben ik geen voorstander van, vanwege de zogenaamde wintertenen, gelukkig is kleine meid hier ook geen voorstander van. Je zou toch zeggen dat er een oplossing moet zijn he...
En een poosje weer een slaapzak aan? Is dat een idee? onze zoon, zelfde leeftijd, wilde tot voor kort niet zonder slaapzak slapen. Tot hij een keer in de auto in slaap was gevallen en ik mijn kans heb gegrepen. Ik heb m zonder slaapzak in bed gelegd. De volgende ochtend werd hij wakker en hebben we een klein feestje gehad: geslapen zonder slaapzak, whoehoeee!!!!!! Nadien helemaal trots en geen slaapzak meer aangehad. Kun je zoiets ook verzinnen? Of er gewoon een paar dagen naartoe werken? Vaak werkt dit niet in de avond of nacht als ze al moe zijn? Samen op zoek naar een paar vette grote meiden slaapleggings met mooie zachte bedsokken? En haar een kleine beloning beloven als ze gaat slapen met haar nieuwe pyjamabroeken.
Spelen er andere dingen momenteel? Veranderingen, ziek zijn, zindelijkheid o.i.d.? Ze wilt controle houden over iets en raakt gefrustreerd. Het ligt waarschijnlijk niet eens aan de broek maar voor haar gevoel even wel. Wat draagt ze zelf voor oplossing aan? Hoe gedraagt ze zich overdag? Je kunt het afdoen als tijdrekken maar ik vind het apart dat ze zo gefixeerd is op haar broek. Het klinkt echt alsof er iets dwars zit waardoor ze hier controle op uitoefent. Heeft ze behoefte aan meer aandacht? Ik zou haar echt niet laten huilen maar vragen wat haar oplossing is. Ik zou ook duidelijk aangeven dat elke minuut de broek goed doen geen optie is. Ik zou aangeven dat je de broek niet kan verhelpen maar wel even bij haar kan blijven liggen tot ze slaapt. Dat je morgen een andere oplossing zoekt. Misschien voelt ze zich dan wat gesteund en valt ze in ieder geval rustig in slaap.
Er speelt niet echt iets anders, behalve zindelijkheidstraining, maar dat gaat heel gemoedelijk en niet dwingend. Overdag gedraagt ze zich best humeurig omdat ze vermoeid is, maar op zich speelt ze leuk en we gaan elke dag even naar buiten. Ik heb haar ook gevraagd waarom ze haar broek zo wilt hebben maar daar krijg ik geen duidelijk antwoord op. @Sylvia, mijn man steunt me zo ver hij kan, maar hij werkt veel 's nachts dus dan sta ik er alleen voor. Hij weet ook niet hoe ermee om te gaan. Ik zal morgenochtend eens met haar praten en uitleggen dat mama en zij 's nachts beter moeten slapen. @Sdonya, super lief dat je iets voor me wilt halen maar ik denk niet dat het nodig is, aangezien legging en maillot etc ook niet werken.