Grietje, slaapzak kan ik ook nog proberen maar ik vermoed dat daaronder haar pyjamabroek aan moet, zonder kreukjes, haha. Bedankt voor het mee denken!
Oh jeetje lijkt mij erg lastig. (Stief) dochter had hier een behoorlijk lange fase met sokken. Sokken moesten perfect om haar voetjes heen zitten. Geen draadjes in de sokken. Naadjes recht. Ik werd er op een gegeven moment moedeloos van. Elke ochtend strijd , als haar schoenen uit waren geweest daarna weer strijd Pfff.... Ik ben op een gegeven moment wel heel boos geworden (ze was toen al 4). En van de een of andere dag was het over. Gelukkig. Hier was het echt een fase.... Ik heb niet echt tips , hier waren het gelukkig sokken die niet snachts aan gingen dus nachtrust hadden wel. Sterkte en hoop dat je snel een oplossing vind.
In antwoord op je waarom vraag; omdat zowel moeder als dochter niet meer genoeg slaap krijgen 's nachts. En omdat er door moeder al diverse pogingen gedaan zijn om een oplossing te zoeken, maar deze oplossingen steeds niet werken. @ts: Ik zou nu echt zeggen; we moeten 's nachts slapen, dus ik breng je naar bed en kom daarna niet meer terug om je broek goed te doen. Je kunt nog kijken of ze uit de eerder geprobeerde oplossingen toch iets wil gaan gebruiken als ze in de gaten heeft dat je ech niet meer komt. En dan moet je dus ook echt niet meer komen voor die broek. En dat is echt een paar nachten ongelooflijk naar. Voor haar, voor jou. Maar ik denk dat je er daarna 'doorheen' bent en dan kunnen jullie allebei gewoon weer een normale nachtrust hebben.
Eigen ervaring: Ik heb er een HEKEL aan als mijn broek omhoog kruipt in bed. Het voelt ongemakkelijk, je ligt op een bobbel ter hoogte van je knieën en je onderbenen hebben het kouder dan je bovenbenen. Yikes! Ik slaap -zelfs in de winter- veel beter in mijn nakie. En nee, ik ben geen dwangmatig type. Misschien heeft je dochter het zelfde "probleem". In dat geval: misschien een legging? Die zit strak, dus kruipt niet omhoog. Ik zou zeggen, probeer het eens uit. *Ik lees net dat je denkt dat een legging niet gaat werken omdat ze haar voeten bedekt wil hebben* Niet om een open deur in te trappen maar: Wat als ze het gewoon koud heeft? Heb je al eens een extra deken (of een dekbedje) en dan een dunne, strakke broek geprobeerd? Dan zijn de voeten ook warm.
Ik ben zelf ook een dwangmatig type en vind het ook vreselijk als de pijpen van mijn pyjamabroek "niet goed" zitten. Ik kan dan ook absoluut niet slapen. Ik kan me dus wel verplaatsen in je dochter. Mijn dochter heeft ook wel wat dwangmatige dingetjes, maar gelukkig niet met haar broek. Wel moet haar deken helemaal "goed" liggen en dat krijgt ze natuurlijk onmogelijk zelf voor elkaar. Wij moeten 's avonds tijdens het inslapen dus nog regelmatig naar boven om haar deken nog een keer goed te doen. (Dit is écht geen tijdrekken. Dat probeert ze ook, maar dat is fundatmenteel anders!) Voor ik zelf ga slapen stop ik haar altijd nog een keer goed in. Dat moet ik ook echt zelf doen, want als mijn man het doet, doet hij het niet goed genoeg en dan hebben we steevast 's nachts een wakker kind. Maar ook als ik het doe, wordt is het soms huilen 's nachts vanwege haar deken. Zou het helpen om pyjama's te kopen, waarvan de broek een soort legging is? Zoiets: Buy Two Pack Heart Bunny Tunic Leggings Pyjamas (12mths-6yrs) online today at Next: Netherlands Dan is het wel echt een pyjama, dus misschien heeft ze daar niet hetzelfde bezwaar tegen als tegen een legging i.p.v. een broek. Of pyjama's met een stevig boord onderaan de pijp? Wat bedoel je trouwens met dat haar voetjes bedekt moeten zijn? Dat de pijpen eigenlijk te lang zijn en tot aan de tenen komen? Want normaal gesproken bedekt een pyjamabroek de voeten toch niet?
Janna, min of meer herkenbaar voor jou dus! Ik hoop dat deze fase snel voorbij is! Haar voetjes moeten bedekt zijn ja, alsof de broek te groot is idd. Heb daarom ook al een maatje te groot gehaald, maar als ze de juiste maat aan heeft is het net zo'n strijd als met een te grote broek. Vanmiddag gaan we naar de H&M om een pyamabroek met voetjes te halen, mag ze zelf uitkiezen. Hopelijk is dat de oplossing, anders maar gewoon cold turkey afkicken. Lieve dames, bedankt dat jullie met me mee hebben gedacht aan een oplossing!
Wat vervelend!! Ik heb geen tip voor je... Gaan zoveel moeders mee in dit (dwangmatige) gedrag? Ik ga hier niet op in. Negeer het of zeg ; wat denk je zelf Ze heeft het even geprobeerd met haar deken, die recht 'moet' liggen, na 2 nachten heb ik haar geholpen met oefenen om haar eigen deken recht te leggen. Ik geloof dat ik haar met zo'n broeken-ding zou laten kiezen; broek aan en niet zeuren of broek uit!
Hangt ervan af, er zijn veel dingen waar ik niet in mee ga (kleur van het bord, iets dat op een bepaalde plek moet staan,...) maar wat bv. Kleding betreft kijk ik eerst of het op te lossen is. Zoon zeurde altijd om zijn onderbroeken, ik heb lange onderbroeken voor hem gemaakt en niks meer aan de hand. Daarbij gaat het om comfort, ik heb ook onderbroeken die ik niet aantrek omdat ze voor geen meter zitten. Dan zeg ik ook niet tegen mezelf dat ik me niet aan moet stellen.
hier ook zo'n dochter (tijdens het lezen van dit topic al 4x naar boven geweest omdat de ze boel bij elkaar krijste en vervolgens haar broer wakker krijste. Ze gilt maar een eind weg maar ga geen andere personen wakker maken). Haar broek moet goed zitten, dr deken moet recht liggen, bepaalde pyjama's wilt ze niet aan. En ook overdag kan ze met bepaalde dingen dwangmatig doen. Zéér vermoeiend! Mijn zoon heeft dat ook, maar hij heeft ASS en dat heeft mijn dochter niet. Maar ik vraag me soms af of ze niet toch wat trekjes heeft meegekregen, want ppfffff tis me een dametje wel. TS ik snap je frustratie, maar helaas nog geen oplossing gevonden die werkt.
Onze oudste heeft ook zulke ideeen, niet zo extreem gelukkig. En het klopt dat de ene het meer heeft dan de ander, maar mijn man heeft daar zoveel van meegemaakt thuis en probeerd onze dochter heel bewust te begeleiden in alles dat ze niet doorslaat. Dat ze zo is, prima, maar zij moet er mee leren omgaan. Vind ik heel goed van hem. Maar TS dochter is nog jong en dan is het echt moelijk lijkt me!!
Oh, die pyjamabroeken! Dat hebben wij hier ook gehad. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk best snap. Ik vind het zelf ook vreselijk slapen met zo'n broek, die bij elke beweging hoger kruipt. Dl wilde in de eerste instantie ook niet zonde slapen, maar ze mocht kiezen of de pyjamabroek uit of broek aan, maar dan niet zeuren. Niet zeuren betekende in ons geval dat ze papa en mama mocht roepen, maar dat wij haar broek niet zouden aanraken en gewoon weer weg zouden gaan als het probleem de broek was. Uiteindelijk koos ze na een alve nacht eieren voor haar geld en sindsdien is het exit pyjamabroeken. Als jouw dochter echt geen afscheid van die broeken kan nemen, kun je ook overwegen wat wij doen met het bekbed van onze dochter. Zij heeft namelijk een tik dat het dekbed perfect over haar wang en oor moet zitten en dat lukt haar zelf niet zo goed. We hebben de regele dat ze ons hooguit een keer per avond mag roepen voor het dekbed en alleen voor 22.00u. We hadden het niet verwacht, maar deze regels werken en de rest van de nacht rgelt ze het toch zelf. Om een lang vehaal kort te maken... Ik vind persoonlijk dat als het om een peuter van 3 of ouder gaat, je best een beetje streng mag zijn. Ze moeten leren dat er grenzen zijn aan waar je papa en mama voor kunt roepen en dat we niet voor elk wissewasje naar boven komen. Daarnaast hor milde dwangneuroses er wellicht bij, maar betekent het niet dat je jier als ouder altijd maar gewoon aan toe moet geven.
Bedankt voor de nieuwe reacties, ergens prettig om te weten dat mijn dochter niet de enige is met dit soort problemen. Vandaag zouden we een nieuwe pyjama kopen met voetjes, nergens te vinden helaas! Ze mocht daarom een reguliere pyama uitkiezen, het is er eentje met een poesje erop geworden. Ondertussen ben ik stiekem een legging in dezelfde kleur gaan pakken, een maatje te groot zodat die haar voetjes zouden bedekken. De echte pyamabroek heb ik zonder dat ze het zag verstopt en heb gedaan alsof de te grote legging bij haar nieuwe pyama hoorde. Ze trapte erin! Thuis mocht ze haar nieuwe pyama passen en ze was super enthousiast! Ik heb met haar afgesproken dat ze haar poezenpyama (met legging ) aan mocht naar bed maar dan wilde ik niks meer horen over haar broek die niet goed zou zitten, want dat zou niet gebeuren met deze broek, want deze zit perfect! Ze knikte uitbundig ja en ze gaf me een kus. In eerste instantie had ik er een hard hoofd in, maar... ze is meteen lief gaan slapen en heb haar niet meer gehoord! Wat een heerlijkheid! Hopelijk blijft het zo gaan, dan haal ik na het weekend nog een paar te grote leggings! Ben blij! Lieve, lieve meiden, nogmaals bedankt voor de tips, medeleven en ervaringen!
oh je hebt de oplossing al gevonden zie ik.. gelukkig hopelijk blijft het zo.. Verder... ik ben misschien heel streng ofzo, maar dit ging toch echt niet door bij mij hoor. Ik ga echt geen 7 x per nacht aan haar pyamabroek lopen prutsen. Dat ze het uitzoekt.. ! Daar zou ik gewoon niet op in gaan. In de nacht moet je stil zijn... punt uit. ( tenzij ziek of eng gedroomd ofzo natuurlijk ) Zit haar pyjama niet goed ? vervelend voor haar maar dan trekt ze zelf de boel maar recht.. Maar nogmaals.. ieder zijn eigen manier hoor..
TS; joepie, eindelijk de oplossing gevonden, snel nog een paar setjes samen gaan shoppen Op het gequote stuk: Mijn middelste van 2.8 maanden roept nog altijd ELKE nacht wel minimaal 1 tot 4 keer voor zijn knuffel en speen die hij dan kwijt is. Hij is dan he-le-maal in paniek en gilt op vol volume. Dit is echt pure paniek omdat hij zijn knuffel kwijt is, en hij houdt niet op met gillen voor dat beest weer met zijn ene kapotte oor in zijn hand ligt. Dat is ook min of meer dwangmatig, dat beest moet in izjn hand. Waarom zou ik die paniek erger maken en niet die knuffel voor hem pakken en weer geven omdat die verstopt ligt tussen de dekens. Of die speen. (al hoop ik die speen echt wel binnenkort uit te kunnen zwaaien). Nee ik vind wel heel erg verschil zitten tussen iets wat een kind dwangmatig moet voor zichzelf, dus ook belangrijk voor het kind is, of tijd rekken of aandacht vragen. Dat verschil is altijd heel duidelijk zichtbaar. Bij dat laatste ga ik niet in mee, bij het eerste zeker wel.
Wat slim opgelost en wat fijn dat het vannacht ook heeft gewerkt! Heb je haar nog gevraagd of ze lekker heeft geslapen in haar poezenpyjama? Of haar gecomplimenteerd met het feit dat ze zich aan de afspraak heeft gehouden? Of er op een andere manier nog even met haar over nagepraat? Ondertussen zijn wij er vannacht 8 keer uit geweest. :x Nu brak.
Ik vind het echt heel tof van je dat je meedenkt met je dochter. Soms is een trucje goed genoeg en voelen ze zich gehoord en is het probleem voorbij. Zoals hierboven wordt beschreven, er is een groot verschil tussen wat tijdrekken bij het naar bed gaan of een serieus probleem in de ogen van een kind. Ik zal bij het laatste er altijd op in gaan en meedenken voor een oplossing. Ik vraag me altijd af wat voor signaal je je eigen kind geeft als je maar gewoon aangeeft dat ze het zelf moeten uitzoeken en verbiedt nog te roepen. Als kind zou ik me echt niet serieus genomen voelen.