Het wordt misschien weer een nutteloos topic, maar ik moet het vragen. Waarom zijn wij toch altijd zo gemeen tegen elkaar? Waarom is het zo moeilijk om te accepteren dat andere mama's de dingen gewoon anders aanpakken? Er is geen absolute waarheid over opvoeden, en eigenlijk weten we dat ook allemaal. Elk kind is anders, elke ouder is anders, en elke combinatie ouder-kind werkt anders. Waarom gaan we in sommige topics dan toch zo snel over op oordelen en verwijten? Je zou denken dat we allemaal wel snappen hoe moeilijk dat hele ouderschap is, en dat we allemaal alle mogelijke steun kunnen gebruiken? Dit is overigens niet gericht aan iemand in het bijzonder of aan een specifiek onderwerp gelinkt. En ik pleit evenzeer schuldig aan wat ik hierboven zei. Maar worden jullie het ook niet beu soms?
sja helaas doen we dat omdat we inmens lange tenen hebben en doodsbang zijn dat we het niet goed doen en onze eigen manier de ultieme manier is en als iemand het anders doet dan is diegene gek
Dat gemeen zijn heeft totaal niets te maken met het oordelen over andere moeders. Na jarenlang forummen heb ik door dit de manier is hoe mensen elkaar behandelen op fora. Mensen vinden het leuk om tegen elkaar te katten en zo'n forum is de ideale plaats om dat schaamteloos te doen niemand kent elkaar, ziet elkaar, lekker anoniem. Als je je van je gevoelige kant laat of kwetsbaar opstelt ,onderwerp doet er niet toe, wordt daar gelijk op ingespeeld. Dat gebeurt ook in de topics van de lounge. Zie je het al voor je dat moeders elkaar in real life zo behandelen?
Ik maak mij ook zeker wel,schuldig over het onderwerp, in mijn ogen omdat er dan bijv. onrecht in het spel is. Als ik denk dat ik aangevallen word doe ik het ook, terwijl diegene het wellicht goed bedoeld. Maar...... emoties kan je niet lezen van tekst! En als er dan ook geen smileys staan....... Inderdaad "we" mogen met z'n allen wel wat vriendelijker zijn.
Helemaal eens met jullie! Maar we blijven allemaal vrouwen met een enorme dosis hormonen en t gaat hier over onze dierbare kindjes! Waar we het allemaal het beste voor willen doen!
Ik denk dat het heel vaak niet vervelend bedoeld wordt, maar gewoon verkeerd opgevat wordt. Dan ligt het probleem eerder bij degene die het leest. Probleem van tekst is gewoon dat je de intonatie van de stem niet hoort... dus je weet niet hoe het hoort te klinken en dat interpreteer je het zelf al snel als negatief.
Ja, ik word het af en toe ook helemaal beu. En dan kom ik vervolgens een onderwerp waarbij ik kribbig reageer en dan denk ik: Ja, dat is het dus. We zijn gewoon mensen en naast dat we weten dat ouderschap zwaar is, irriteren we ons ook gewoon aan mensen die het anders doen, simpelweg soms gewoon omdat ze het anders doen. Ik neem me elke keer weer voor om rustig te blijven en dan komt er ook elke keer vroeger of later weer een moment dat ik uit m'n slof schiet. Ik zie wel leden die er echt een gewoonte van maken en haast niet anders meer doen dan katten. Die neem ik gewoon niet serieus meer, reacties lees ik niet meer en erop reageren doe ik ook niet meer. Als het zo extreem moet, dan helpt er toch niets tegen en ga ik m'n energie er niet meer aan verspillen.
Ok, ik begrijp het wel. En zoals ik al zei: ik doe het helaas ook. Maar als schijnbaar normale mensen elkaar zomaar een slechte moeder beginnen te noemen, zonder dat ze ook maar iets van de ander weten, en louter omdat die persoon het allemaal net iets anders aanpakt... Echt, ik vind dat erg. En ik hoop dat die mensen in het echte leven iets meer empathie hebben.
Ik ben hier pas lid sinds vandaag dus hoe het hier gaat weet ik niet. Maar ik weet wel dat dit overal gebeurt. Onze vrienden hebben commentaar op onze opvoeding. Mijn moeder heeft commentaar en weet alles beter en de buurvrouw kwam ook al goedbedoelde tips geven en trok een afkeurend gezicht toen we zeiden dat wij het anders aanpakken. Zelfs het CB had commentaar (en maakte ons zelf uit voor onverantwoordelijk). Opvoeding is een gevoelig punt blijkbaar.
Je slaat wat mij betreft precies de spijker op z'n kop. Ik forum daarom minder. Ik denk als dezelfde mensen elkaar in het echt zouden treffen, er hele andere gesprekken zouden ontstaan. Het is de anonimiteit die er (volgens mij) o.a. voor zorgt dat mensen meer durven en tegen elkaar op gaan bieden. Ook mist lichaamstaal wat essentieel is bij communicatie (als ik het goed heb uit m'n studie is meer dan 70% van de communicatie non-verbaal). Ik weet soms niet goed hoe ik iets moet interpreteren en moet me dan inhouden qua reacties.
Ik zit op de FB pagina van mijn werkgever (onze nationale luchtvaart-trots),en ajjjjjj...daar gaat het er soms ook niet al te gezellig aan toe. En dat terwijl wij in de cabine elkaar met heel veel respect en vriendschap benaderen. Maar,in tegenstelling tot ZP is dat geen forum waar je anoniem bent. Dus blijkbaar is het toch ook het veilige gevoel van geen direct contact hebben,dat er voor zorgt dat mensen op een bepaalde manier durven te reageren..
Onzekerheid? De ander doet het anders, dus doe jij het dan fout? Nee, anders, niet goed of fout en ik hoop juist dat mensen dan leren dat er meer wegen zijn. Ik denk dat we moeten gaan groepsknuffelen hier op het forum
Dit is ook precies de reden waarom ik minder vaak reageer. Maar helaas zie je dit op bijna alle forums wel. Zit bijv. ook veel op hondenpage en daar gaat het er 9 van de 10 keer ook vreselijk aan toe.. Nu lees ik vaak hier nog de topics die bruikbaar zijn en als ik echt met mijn handen in mijn haren zit schrijf ik wel eens van me af haha.