Ik had vandaag weer zo'n dag met onze dochter van nu net 3 dat ik dacht: ik ga even van me af schrijven en ik hoop dat er mensen zijn die dingen herkennen en me wellicht gerust kunnen stellen Onze dochter is een pittige dame, altijd al geweest. Op het kdv bestempelen ze haar als temperamentvol, koppig en aanwezig. Ze zoekt graag de grenzen op, zoals peuters doen. Ik merk dat ik af en toe met mijn handen in het haar zit als het gaat om die grenzen aangeven en bewaken. We hebben hier als hoofdregel: er wordt niet geslagen/gebeten/geschopt en er wordt niet gegild, anders ga je op de gang. Dat doen we al tijden zo en dat werkt eigenlijk goed. Het duurt wel eeuwen voordat ze kalmeert en sorry zegt, maar hee, ze doet het uiteindelijk wel. Het slaan en bijten wordt eindelijk minder maar ze neemt daar toch vaak nog wel de toevlucht toe, terwijl ze al hartstikke goed kan praten. Ze speelt graag met andere kindjes, vooral met de buurmeisjes die 5 en ook 3 zijn. Vandaag hoorde ik ze weer bezig en dan valt me op hoe bazig en aanwezig onze dochter is. Ze wil het spel bepalen, wil al het speelgoed als eerste en maakt overal een wedstrijdje van. Ik merk dat ik dat naar vind om te horen; ook al weet ik wel dat ze nog echt heel jong is om goed samen te spelen. Alles bij elkaar merk ik dat ik af en toe denk: doen wij het wel goed, pakken wij onze dochter wel op de juiste manier aan? Ik wil graag opvoeden op de manier die bij mij past en waarvan ik denk dat die het beste is voor een kind: met aandacht voor haar gevoelens, en niet domweg straffen uitvoeren. Maar soms denk ik: heeft ze dat misschien niet nodig? Want anders zouden we toch niet al maanden met dezelfde ' problemen ' zitten? Ze is (nu nog) de enige thuis, ze krijgt dus automatisch behoorlijk wat aandacht, zou dat ermee te maken hebben? Hoe dan ook: wie herkent dit? Is dit nog normaal peuter-gedrag? En wanneer wordt het minder
Ik lees even mee. Gedrag heel herkenbaar hier. Zoontje is bijna 3,. Qua samenspelen gaat het opzich goed samen, totdat hij iets niet wil dan is duwen of slaan zijn reactie. Vind het moeilijk deze periode!
Ik herken dit ook wel bij mijn zoontje. Dat bazige gedrag toont hij eigenlijk alleen bij kinderen die jonger zijn dan hem. Spelen met oudere kinderen gaat eigenlijk ook beter omdat hij zich dan meer voegt. Maar dat temperament, prikkelbare en die grenzen opzoeken blijft hij doen, ookal wordt hij ouder. Ik vrees dat dat ook gewoon echt het karakter van je kind is en dat dit soort periodes altijd zullen terugkomen. Mijn zoontje wordt dit jaar 5 en momenteel zit hij ook weer in zo'n lastige, brutale periode. Moeilijk! Uiteindelijk werkt kalm blijven en ook echt begrip tonen vaak nog het beste; de echte driftbuien blijven dan uit.
Misschien geven de buurkinderen ook aanleiding... Mij zoon is 5, heeft 2 vriendjes in de straat van 7. Bij de een hobbelt hij er meestal achteraan,maar bij de ander is hij echt de baas. Komt voornamelijk door het karakter van de anderen....