ik weet het niet meer hoor ik loop constant mijn vriend uit te schelden ben erg kortaf daardoor wordt hij weer boos op mij we hebben vanaf 18.00 niks meer tegen elkaar gezegt loop alleen maar te huilen heb ruzie met mijn vriendin als ik de kleine de fles geef en de melk loopt er langs begin ik al te flippen waarom het er langs gaa t wordt mijn vriend weer boos en zegt dat Dice dat bij hem niet doet ik kan niks goed doen wordt gek van me zelf wat is er met me aan de hand marline
Ach meis, er is helemaal niets mis met je! Je bent net weer mama geworden en dus je hormonen lopen nog alle kanten op! Kan je niets aan doen hoor! Ik weet zeker dat je een supermummy bent! Kijk naar de dag van morgen dan gaat het vast allemaal beter. Enne.. morgen gaat de zon weer schijnen!
tsja, vermoeidheid, hormonen die weer veranderen (terug naar oude nivo). Of misschien toch meer. Als het lang aan blijft houden, en met een nachtje goede slaap (vriendlief geeft eens de nachtflesjes) niet over is, kun je misschien een bij de huisarts langs gaan. Soms is er net iets meer aan de hand. Worden de hormonen even echt teveel. Schaam je dan niet, maar onderneem actie. Voordat je dingen doet waar je spijt van gaat krijgen.
hoi hoi bedankt voor jullie reacties deepfreeze we geven om en om de nacht fles de laatste week hoeft het al niet meer omdat Dice van 22.00 tot 6.00 slaapt ik voel me niet moe ik heb zo'n idee dat het idd hormonen zijn ben ook net 2 weken geleden met de prik pil begonnen maar begin me ook echt te ergeren aan me vriend dingen die hij altijd al deed ben bang dat ik depri wordt ofzo
Hormoondemoontjes noemen we ze hier... Maar als je bang bent dat je depri wordt of bent, dan zou ik de ha even bellen. Het kan namelijk erger zijn dan de 'gewone' hormonen, maar dat kunnen wij niet voor je bepalen. Jij weet zelf of het te erg is. Sterkte meid!
oke, de prikpil is ook wel heftig. Ik heb het eens 6 maanden geprobeerd. en het 4 maanden gejankt. Die hormonen maakten me helemaal onstabiel.. Dat bij die zwangerschapshormonen opgeteld, kan ik het me wel voorstellen. Maar mijn advies blijft: als het te lang duurt, schakel dan hulp in.
Heb ik precies zoals jij gehad. Verschrikkelijk. Ik dacht ook dat ik zo in een depressie zou glijden, maar na een maand of 9 was het wel weer goed. Heb geduld en als je het niet vertrouwt...gewoon naar de huisarts. Die komt dit veel vaker tegen! Heel veel succes en misschien helpt het als je je vriend verteld dat je er niks aan kan doen, dat het hormonen zijn en dat ie daar een beetje rekening mee moet houden. Valt niet mee natuurlijk, maar bij mijn man werkte het wel. Nu ik weer zwanger ben is hij al helemaal voorbereid.
okee dus met de prikpil erbij is het nog erger geworden die hormonen ja ik zeg steeds tegen mijn vriend van dat zijn de hormonen nee dat kan niet want je bent niet meer zwanger heb van de week al de bijsluiter van de prikpil onder 'z'n neus geschoven daar staat het ook in dat je humeur erg kan veranderen pff mannen hij snapt er niks van gister zei ik al tegen m van sorry dat ik steeds zo uitval tegen je ja als je moe bent moet je gewoon gaan slapen als de kindjes op bed liggen maar ik benniet moe
Oh wat herkenbaar zeg! Ik heb het ook gehad 7 MAANDEN lang. Pfff, wat ben ik blij dat ik het niet meer heb. Maar denk dat het een postnatale depressie is. Ik weet ook niet wat je hieraan kunt doen. Misschien even met je huisarts overleggen en wellicht kun je Valeriaan slikken. Is een homeopatisch middeltje waar je rustig van word. Dus niet alleen de stress word minder, maar ook verdriet.