Supermama ?!?!

Hey meis,

Ik kan me voorstellen dat je er van begint te hyperventileren! De eerste periode is zooooo druk en zo'n hele omslag! Ik maakte me ook wel druk, ik probeerde fulltime te kolven, goed te eten dus gezond koken en m'n huis moest ook in orde zijn maar ik liet mezelf dan vaak voor wat het was. Liep hele dagen in m'n pyjama en kleedde me alleen even aan als ik naar de winkel moest of ging wandelen, hahaha... Ook de relatie met m'n man stond op een laag pitje. En daar werd ik ook niet echt gelukkiger van.

Ik had soms het idee dat ik zoveel taken had en de hele dag moest kiezen wat ik als eerste moest doen en daarmee liep ik mezelf steeds voorbij. Ik denk dat het de kunst is om een goede balans te vinden. Het is bijvoorbeeld helemaal niet erg als je een keer iets laat voor wat het is en even een moment voor jezelf neemt! Als jij niet lekker in je vel zit heeft dat ook z'n uitwerking op de rest van het gezin dus je bent zelf heel belangrijk! Neem je rust af en toe meis. Probeer het nodige te doen in de ochtend en ga 'smiddags even lekker liggen of ff lekker tv kijken ofzo! Daar knapte ik destijds wel van op.

 

Tja meid ik herken het enigsinds wel omdat ik ook graag mijn dingetje wil doen in huis enzo.
Helaas heb ik gemerkt dat dit simpelweg niet altijd kan.
Vorige week 3 dagen een hele hangerige en verdrietige dochter die de hele dag bij me wilde hangen en drinken.
Tja regeldagen en sprongetjes zijn heel lastig en ik zat dan ook echt met mijn handen in mijn haar omdat ik naar mijn gevoel niets kon doen.
Ik heb me er aan over gegeven en mijn vriend ziet ook dat het gewoon nou eenmaal zo is.

Het enige wat ik je mee kan geven als tip is om voor jezelf misschien te zeggen vandaag doe ik dit en dat en verder ga ik genieten van mijn dag met mijn zoontje.
Tijdens de slaapjes van je zoontje kun je ook dingen doen maar denk ook om je eigen rust he.
Ik snap het wel hoor maar ik zou niet willen lezen dat je straks weer in bed ligt of op moet worden genomen omdat je er lichamelijk en geestelijk doorheen zit.

 

Meisje toch.... je hebt het even erg moeilijk.......

Je bent net 4 weken geleden bevallen! Je hebt je rust nog zo nodig, bent nog aan het herstellen! Wat een geluk dat je weer beter bent, zin krijgt in dingen.....KOESTER dat zoveel je kunt! Want wat je nu doet is jezelf alleen maar op je kop zitten


Het is al wel heel goed dat je het zelf inziet dat je het te goed en perfect wilt allemaal, en ook dat dat niet goed is voor jouw gezondheid.....

Ik herken het wel, deels, namelijk het gevoeld at je het perfect wilt. En zo lang het dat niet is, ben ik altijd onrustig. Ik denk dat het wel iets is dat heel veel vrouwen hebben die pas mama zijn geworden. Maar ik denk ook dat jij er echt behoorlijk jezelf mee op de kop zit. Dat je hyperventileert en zo moe bent..... Meid, zorg nou toch goed voor jezelf want dit gaat zo niet.

Probeer prioriteiten te stellen: zorgen voor je kindje, het eten, schone kleding en een leefbaar huis. En zelfs deze dingen zijn al een hele opgave als je net mama bent geworden! Dus schroom niet om hulp te vragen, je man in te schakelen, te kiezen voor makkelijke maaltijden (niet ongezond maar makkelijk bijv. een ovenschotel, salade, soep oid...) Als jij hyperventilerend uitgeblust op de bank zit dan is dat geen goed teken, daar heeft niemand wat aan!


Veel sterkte! Sas

 

Ik herken echt alles was je verteld. ik heb het zelf ook precies hetzelfde. echt een frustratie, want je merkt dat je zelf dat niet trekt wat je zelf graag ziet. kortom je wil meer dan je zelf aankan en omdat je dan zo perfectionistisch bent kun je dat al helemaal moeilijk accepteren.
je bent onbewust inderdaad heel erg veeleisend naar jezelf, je wilt alles 100% onder controle hebben. het liefste ben je nu alweer op en top fit en dat je alles weer kan zoals het was voor je zwangerschap. je gunt jezelf niet de tijd om het op beloop te laten en op je eigen tempo.
ik denk dat het deels ook door de hormonen komt hoor. net als dat vrouwen tijdens de zwangerschap schoonmaakdrang krijgen ofzo.

voel jij je ook heel de dag opgejaagd?want ik heb dat dus wel, geen rust in mijn kont.

probeer echt dit in te perken, ook al is het nog zo moeilijk. op de lange termijn ga je eraan onderdoor. elke avond met een zakje zitten kan echt niet. je komt jezelf straks echt tegen en dan zit je misschien tegen een depressie aan. wil je niet bang maken, maar zo kan het wel gaan.

wat Kimmeding zegt: erin meegaan is het beste. accepteren zoals het gaat en is en eigenlijk beetje leven met de dag en op het moment. niet denken: ik moet nog dit en dat doen.controle beetje los laten voor nu.

 

artikeltje om je een steuntje in de rug te geven, je bent niet de enige die het perfect wilt hebben.

Ontzwangeren - En dan sta je er alleen voor - Babyopkomst.nl

 

Dank je voor die link, erg herkenbaar.... Wat is dat toch dat wij moeders de schijn soms zo op houden dat we het allemaal wel onder controle hebben, t allemaal perfect willen doen (ikzelf ook!!!)

Heb vanmorgen toen de dame sliep voor t eerst het bad weer eens voor mezelf laten vollopen!!! Dat mag in de krant!

Groetjes!

 

ik heb dit zelf niet zo, ik moest wel wennen aan het nieuwe ritme in mijn leven en de grote verantwoording....

het enige wat ik je hoop mee te geven is dat je kind liefde en warmte nodig heeft en dat een gestresste en gespannen moeder juist het verre van perfect is.. een moeder in mooie kleren en een glimmend huis terwijl je kind in een super leuk pakje in de box ligt...allebei tip top verzorgt, maar helemaal gestresst... dit voelt je kind door en door.. zet het van je af! je bent perfect zoals je bent , perfectie zit in je en niet om je heen...
ik weet makkelijker gezegd, dan gedaan. maar misschien iets om in je achterhoofd te houden wanneer dat perfectionisme weer de overhand neemt.

liefs hellen

ps geniet van je kleintje

 

ik heb het ook gehad (en nog steeds wel enigsinds).
alles moest perfect zijn, mn huis moest spik en span zijn, de was moest weg, alles gestreken, goede maaltijden op tafel, alyssa tot in de puntjes verzorgt, ik moest er zelf mooi uitzien.
ik werd er absoluut niet gelukkig van.
hoe ik ook mn best deed, ik liep constant achter de feiten aan en mn huis was nooit zo schoon als ik het wilde.
toen ik een pnd en een burn out kreeg begon ik in te zien dat ik de dingen anders moest doen.
ik ben toen begonnen met een werkschema voor mezelf te maken.
iedere dag deed ik iets in het huishouden en ik mocht van mezelf dan ook niks extra doen.
dat was voor mij heel moeilijk, maar het heeft me wel geholpen om niet meer super perfectionistisch te zijn.
nu is alyssa alweer anderhalf en nog steeds gaan mn tenen af en toe krom in mn schoenen staan als ik mn huis zie (overal speelgoed, was die nog naar boven moet ed), maar dan bedenk ik dat als ik naar boven moet ik de was wel meeneem en als alyssa op bed ligt ruim ik de speelgoed bom wel op.

ik heb geleerd dat je kind gelukkiger is al je zelf gelukkig bent en dat als mensen zich irriteren aan mn huis waarin geleefd mag worden ze maar lekker zelf hier komen poetsen tot alles weer glimt.

sterkte ermee.
enne.... vergeet het belangrijkste niet, geniet van je kindje.

liefs doris

 

Ohhh wat herkenbaar!! Eerste weken liep ik constant op mn tenen! Alsof ik de hele wereld wilde bewijzen dat ik dat allemaal wel kon, want je anderen doen het ook! Na een paar weken heb ik, helemaal uitgeteld, besloten dat het niet langer zo kon... heb een knop omgezet en besloten dat ik per dag prioriteiten moest stellen. Belangrijkste was dat kind schoon, verzorgd en gevoed was.. daarna mama aangekleed zodat we naar buiten konden en als ik het dan redde dan deed ik eea in huis.. eerst babywas en daarna de rest.. zo koos ik elke dag weer nieuwe prioriteiten en moet zeggen werd daar stuk rustiger van waardoor ik ook meer voor elkaar kreeg..... sterkte meid!

 

Waar ik veel aan heb gehad was een opmerking van mijn moeder,kort na de geboorte van mijn kindje
zij had eens een vraag gekregen tijdens een cursus psychologie van haar werk. de vraag was:
Wat denk je als je een moeder ziet, ze ziet er op en top uit, de nieuwste kinderwagen en kindje helemaal schoon en keurig netjes?
eum.. wat een neuroot.. zei mn moeder dus. haha

Kortom, als je eenmaal moeder bent dan moet je je er soms bij neerleggen dat je eens geen tijd hebt om er perfect uit te zien, Je hebt nu eenmaal je tijd te verdelen tussen jou en je kindje. en die is soms onvoorspelbaar. de ene keer slaapt ie door en de andere keer eist hij alle aandacht op.
en dan komt het voor dat je eens vergeet om je mascara op te doen, of dat je kindje zichzelf net onderkotst als je opweg bent naar het KDV oid.
Ook ik doe erg mijn best om er leuk uit te blijven zien, en om het huis netjes te houden alles bij te houden, en mijn zoontje leuk te kleden. Maar soms is het even niet anders. En het is ook wel eens heerlijk om een dagje helemaal niets te doen (buiten de verzorging van je kindje) een opgefokte moeder voelt voor hem ook niet fijn. Mensen begrijpen het ook wel wanneer je huisje eens niet spik en span is, het is hard werken met zo`n kleine.
groetjes

 

Of dat je eindelijk leuk in de kleren zit en je kindje JOU onderkotst. Maakte Mischa hier een tijd geleden een sport van, altijd precies op het moment dat ik met de deurkruk in mijn handen stond!

De oplossing was trouwens om zijn papa hem te laten dragen. Waarom deed hij dat hij hem nou nooit..?!