Hoi dames eindelijk kan ik hier mijn berichtjes plaatsen, niet meer bij de : ik ben zwanger pagina Het onderwerp zegt het eigenlijk al. Ik ben 12 juli bevallen van mijn prachtige dochter. Ik vraag me af hoe jullie omgaan met het huilen van de baby. Ik hoor zoveel verschillende verhalen. Van, volg je gevoel,een baby huilt niet voor niets of het nou aandacht, honger of vieze luier is tot laat maar huilen, vallen vanzelf in slaap. Ik heb geen huilbaby hoor, alleen in de avond uurtjes kan ze aardig alarm slaan. En ik vind het zo zielig, moet wel zeggen dat ze idd rustig is als ik haar in mijn armen heb. Zit dus een beetje in dubio, want kan me in meerdere adviezen vinden. Tuurlijk snap ik dat je baby 9 maanden in je buik heeft gezeten, en het fijn vind om geknuffeld te worden, en dat je een kindje nog niet kan verwennen omdat het nog zo klein is, beseffen ze dat idd wel? maar ik kan me ook vinden in de adviezen van mensen die zeggen, dat ze het toch moeten leren om bv alleen te slapen etc. Wat doen jullie? liefs,
ik heb haar nooit laten huilen zeker niet als ze zo klein was nu is ze 5 maand en nu kan ik ze wel eens laten jammeren maar niet huilen ze beseffen dat zo klein nog niet hoor elk kindje heeft zen eige ritme het een kindje beseft het op 6 maand een ander kindjes pas op een jaar groetjes
Eens met mamavanA! Mart huilde in het begin ook meer, ze komen ineens in een grote boze wereld terecht, allemaal nieuwe indrukken. Terwijl ze zo lekker beschermd bij mama hebben gezeten. Dus ze zoeken die veiligheid en geborgenheid weer bij mama. Ik heb hem altijd getroost, bijvoorbeeld door hem met alleen een luiertje aan bij mij in bed op mijn blote borst te leggen, heerlijk huid op huid contact, zo belangrijk! Je kindje is nog zo klein, die kan je echt niet verwennen! Wat ze leren als je ze maar laat huilen, is dat er niemand komt als ze op hulp roepen, en dan geven ze maar op. Eigenlijk toch verschrikkelijk zielig! Dus, neem je kindje bij je, dat is wat je moedergevoel te toch al ingeeft, dus gewoon doen! Nu Mart 6 maanden is, begint hij te merken dat slapen boven veel minder leuk is dan beneden zitten bij ons. Hij gaat dan ook steeds huilen bij het naar bed gaan. Nu laat ik hem wel eventjes huilen (10 minuten ofzo) en ga hem dan weer ff troosten. Als ik dit een keer of 3 doe, slaapt hij meestal. Ik laat hem echt geen half uur huilen. En Mart is een heel lief, tevreden vrolijk mannetje, dat lekker doorslaapt en overdag zonder problemen alleen dutjes doet in zijn eigen bedje, dus helemaal niet verwend of wat ook!
Neem haar maar lekker bij je. Verwennen kan niet, gewennen wel. Daarom moet je wel altijd weer terug naar de basis, en dat was in ons geval haar bedje. Even troosten, en daarna weer terug naar bed. Niet bij voorbaat al denken dat het niks wordt en haar daarom maar vast op de arm nemen, daar kan je wel problemen mee krijgen. Hier wordt er ook wel wat gehuild als ze naar bed moet en haar huiluurtje is meestal tussen 16:30 en 18:30. Afhankelijk van hoe ze huilt, ga ik er heen of niet. Als ze huilt met vrij lange tussenpozen dan laat ik haar gaan, als ze aan één stuk door huilt dan gaan we er altijd even heen, meestal na een minuut of 5, als ze echt overstuur is (gieren, gillen, krijsen) dan gaan we uiteraard gelijk heen. Soms is een aai over het bolletje genoeg om nog even een kwartiertje te rekken (kunnen wij ons bord leeg eten haha) en soms niet, dan gaat ze lekker mee naar beneden en mag ze in de wipper bij ons op tafel staan. Toen ik in het begin haar huiltjes nog niet herkende ging ik echt altijd heen. Dan voelde ik of ze gespuugd had en rook ik even of ze niet toevallig een vieze luier had. Lag ze lekker, niet te warm, niet te koud en daarna ging ik, eventueel na iets gedaan te hebben, weer weg. Een baby huilt niet voor niets nee, maar de meningen zijn verdeeld als het gaat om wanneer moet je actie ondernemen en wanneer niet. Ik zelf laat haar dus even huilen als ze in slaap moet vallen. als ik haar ga troosten duurt het alleen maar langer en huilt ze alleen maar harder. Sommige moeders doen dit niet en gaan er altijd naar toe. Het is maar net waar jouw kindje het beste op reageert en waar jij je het beste bij voelt.
In de avonduren is dat vaak clusteren. Heel normaal, en niet iets dat je hoeft te negeren. Wij nestelden ons vaak met ons jochie op de bank. Hij op onze buik. Dan sliep hij wat, hij dronk wat, hij pruttelde wat. Even een uur of 2-3, en daarna ging hij heerlijk slapen in zijn eigen bedje en werd alleen nog wakker voor de fles.. Echt even kroelen voordat hij de nacht inging..
hoi dames, bedankt voor jullie reacties! voor mij is het idd nog even aftasten welk huiltje bij welke emotie past zeg maar. Probeer het nu ook, door haar in dr eigen bedje te leggen. Muziekje erbij, en mocht ze dan huilen ( jengelen ) dan wacht ik idd 10 min af. ga ik erheen, geef ik dr een knuffel. Ze is een volhouder, dus ik ben al een paar dagen tot soms wel 2 uur in dr weer met haar, tot ze dr nachtvoeding krijgt zeg maar. Hoop dat ik snel mijn draai kan vinden hierin! nogmaals bedankt voor jullie reacties
Als ik dat zo lees, is het echt clusteren.. Soms helpt het, om "gewoon" maar mee te gaan, en het (slapen, voedingen, bij jou willen zijn) maar op zijn beloop te laten. Ipv moeilijk strijden om bedjestijd.. Geeft jezelf meer rust, en over een paar weken is het vanzelf weer over
Hier ook niet laten huilen, en vaak clusteren. Wist ook niet welk huiltje waarvoor was hoor! Maar achteraf zeg ik wel dat ze soms gewoon overliep volgens mij! Ach ja maar bij de volgende doe ik het vast weer Kan het niet anders.
ik ben toch even wat meer gaan googlen. en lees dat clusteren alleen bij babies voorkomt die borstvoeding krijgen. ik geef flesvoedig. vind het nu toch lastiger worden. ik wil haar eigenlijk op haar eigen kamertje laten leren slapen. hoe heerlijk ik het ook vind dat ze bij mij slaapt. maar ik merk toch dat ik slaap tekort kom. ( ze heeft al een x 3 nachten in haar eigen kamer geslapen ) en toen sliep ik veel vaster dan al ze bij mij slaapt. maar toen heb ik dus de tips van mijn vriendinnen en internet opgevolgd. door haar te laten "huilen" en om de zoveel tijd naar haar toe te gaan en een knuffel en kus te geven. dus door de moeheid in slaap gevallen. maar merkte dat dit echt niet bij mij past. ik vind het zo zielig. en ben van mening dat babies huilen om en reden,ookal is het om even lekker te kroelen met mama. doen jullie dit ook zo? en stel ik me gewoon aan, en moet ik dus gewoon doorzetten, of is het inderdaad zielig? hoor graag jullie mening en eventueel tips
Ja die mening deel ik dat je zo'n kleintje niet laat huilen, ook niet af en toe even kijken. Ik snap dat het kan werken (als je tenminste zo'n moeder bent die dat kunt/wilt, wat ik me niet voor kan stellen bij mezelf..) maar wat mij altijd verteld is is dat babies gewoon ophouden met huilen uit vermoeidheid en niet omdat ze denken mamam komt niet dan zal ik wel moeten slapen. Ook onzin eigenlijk.. Hoe kunnen ze dat weten.. Als het drinken goed gaat, geen vieze luier, ja dan toch bij je nemen.. Met BV is dat even makkelijker dat begrijp ik, maar ik liep dat jaar rond als een zombie kan heel slecht tegen weinig slaap.. Maar ja wat moet je. Je kunt wel proberen haar op haar eigen kamertje in slaap te krijgen, op schoot en dan overleggen, of lekker strelen en wat zingen/praten. Het is uit proberen. Btw ik heb héél wat afgezongen, gesjouwd en gestreeld, maar pas vorige week echt laten huilen toen ze niet slapen wilde. En nog vind ik het moeilijk.. Heel veel succes, het is moeilijk.
Dat je haar op haar eigen kamertje laat slapen, kan ik inkomen, hebben wij ook altijd gedaan. Maar ze is nog zo klein joh! Neem haar lekker bij je en lekker op je buik laten slapen in de avond. Het gaat vanzelf over! En babies die de fles krijgen, clusteren ook hoor! Kan ook behoefte zijn aan lichaamswarmte. Als je er aan toe geeft, gaat het sneller over. Ze heeft er blijkbaar behoefte aan. Rond deze leeftijd je baby laten huilen vind ik persoonlijk zielig. Ze kan namelijk maar 2 dingen zelf: 1: niet huilen, dus tevreden 2: huilen, niet (zo) tevreden Op deze leeftijd kan je ze absoluut nog niet verwennen, dat komt pas veel later. Dus lekker bij je nemen en genieten van het kleine meisje, over een tijdje willen ze het niet meer
bedankt voor je berichtjes! Ik hou haar nu ook lekker bij me, dat voelt het beste! ik word soms alleen zo onzeker van andere mensen en de dingen die ik lees op internet of in boeken. zeker omdat het van mensen komt die al kinderen hebben. maar zoals ook velen zeggen, dat ik gewoon mijn gevoel moet volgen, en dat het uiteindelijk wel overgaat. ga ik dat nu lekker doen! ze blijft voorlopig lekker bij mama op de kamer en over een paar maanden zien we dan inderdaad wel verder. nogmaals bedankt, voor je reactie
In het begin heb ik Yara ook niet laten huilen! Ik ging kijken, pakte haar op, trooste haar. Het was ook echt geen huilbaby, maja alle baby's huilen wel. Nu is ze 3 maanden en ik hoor duidelijk echt huilen (overstuur zijn, snikken, tranen) en jengelen (van die onderbroken huiltjes die een beetje klinken als neeeeh neeeeh) en ja dan heeft ze pech! Want als ze dan alles heeft gehad (eten, schone luier, aandacht, knuffel) dan moet ze toch echt even zelf in slaap vallen, want ik heb duidelijk door dat dat dus wel om aandacht is, en ik kan moeilijk de hele dag met dr op mn arm lopen (ookal zou ik dat helemaal niet erg vinden!) Ze is ook snel overprikkeld, en heeft dan echt dr rust nodig ookal heeft ze geen zin om te slapen en jengelt ze eerst even. Nu ik dr wat meer laat liggen als ze jengelt (dus niet echt snikkend huild enzo) is ze verder een veel vrolijkere baby! Wat ik hiermee probeer te zeggen is volg idd je gevoel, op ten duur herken je de huiltjes echt wel!
hee! ik herken je verhaal! Ik heb Esmée nooit! laten huilen. Je meisje heeft 9 maanden lekker bij je in je buik gezeten, lekker warm en veilig. n verwacht je dat ze in 1x in het grote bed slaapt alleen! ik heb Esmée s\ nachts bij me genomen. Ze sliep op mn borst en ik kwam ook tot rust. na een weekje hebben we haar in de kinderwagen bak naas mn bed gezet zoda als e begon te huilen, ik mn hand op haar gezichtje kon leggen en ze verder sliep (esmée haalde daar veel troost uit!) paar dagen later, de bak op het voeteidn, na de overloop en zo met bak en al in bed.. Daarna had ze nog soms van die nachten en nam ik haar lekker bij me..wennen aan hun bed doen ze toch wel! nu is ze 9 maanden en slaapt, van 21.00 tot +- 09.00 heerlijk in haar eigen bed! luister na je gevoel.. niets moet.. kus
Welke boeken lees je? Welke heb je al gelezen? MIsschien zijn volgende boeken wel interessant voor je: -de taal van huilen van Aletha Solter -waarom liefde zo belangrijk is van Sue Gerhardt
Mijn jochie kreeg ook flesvoeding (of borstvoeding uit fles). Maar die clusterde ook echt. Het is een fabel dat fleskinderen niet clusteren. Ze doen het minder vaak dan BV-kindjes, maar het kan wel.. Ik maakte dan flesjes van 30 water en 1 schepje. Daar dronk hij dan 1a2 van op zo'n avond. En daarna nog 1 keer een grote fles en dan de nacht in..
M'n meisje clustert ook af en toe en wordt ook met de fles gevoed. Welliswaar op verzoek, misschien heeft het daar mee te maken...