Ik had een topic geopend over dat ik een aangereden ben door een auto terwijl ik in de auto voor het stoplicht stond. Er is inmiddels uitgesproken dat ik inderdaad een whiplash heb. Nu vraag ik mij een paar dingen af, de pijn is wel goed afgenomen en ben onder behandeling bij een manueel therapeut. Echter heb ik ook last van duizelingen, concentratieproblemen. En ook bijvoorbeeld met lezen. Niet dat ik slecht zie, maar moet me gewoon heel erg concentreren om het te lezen. Is dit normaal? Die concentratiedingetjes beginnen me nu echt op te vallen. En ook manlief zegt dat ik af en toe wat warrig ben. Allemaal niet extreem, maar toch ben ik nieuwsgierig. Morgen bel ik sowiezo even de huisarts.
Ik heb het na vier jaar nog af en toe het is wel iets minder geworden,,hier ook soms als antwoord moet geven dat ik gewoon niet uit me woorden kom.
Ik eerst voornamelijk veel pijn en wat duizeligheid. Nu is de pijn geminderd, maar heb ik dus duizelingen en de concentratiestoornissen. Ook kan ik slecht tegen hard geluid en drukte. Het voelt een beetje zoals ik toen een hersenschudding had. Het is a.s. woensdag 3 weken geleden. Kan ik dan nu nog zoveel last hebben?
Die last kan je maanden houden. Voor mij is mijn autoongeval nu 7 jaar geleden en heb nog regelmatig last van duizeligheid en kan absoluut niet tegen drukte. En daarbij elke dag nek, rug en hoofdpijn. Jij bent er op tijd bij, veel fysiotherapie!! Dat niet kunnen focussen is normaal, dat gaat binnen een aantal weken weg. Het kan wel zijn dat je slechter gaat zien.
Ik hebben eerste drie jaar niet tegen drukte gekund ,,nu gaat het wat beter maar ja je kan er lang last van houden .ik heb t ongeluk oktober 2010 gehad..doe rustig aan en wat niet gaat niet forceren ,probeer t anders op te bouwen.
Heb je wel eens BPDD oefeningen bij de fysiotherapeut gedaan? Veel duizeligheidklachten die blijven willen daar nog wel eens goed op reageren. Wel onder leiding van je fysio doen die jouw problemen kent. De oefeningen wekken de duizeligheid wel op!
Dank jullie wel voor de tips en informatie! Ik ga zeker goed luisteren naar mijn fysio en manueel therapeut. Ik hoop dat het snel beter gaat. Had niet gedacht dat het nog zo een lange nasleep zou hebben. De arbo heeft al bepaald dat ik dit jaar niet meer naar kantoor ga. Ik werk wel vanuit huis en dat bouw ik heel rustig op. De ene dag gaat beter als de andere dag!
Wil je even heel veel sterkte wensen! Onderschat het niet, heb ik helaas het eerste jaar wel gedaan, bleef maar zeggen het gaat snel beter worden. Weet helaas wat het is om een wiphlash te hebben, heb het zelf al 2 jaar, en loop inmiddels wekelijks bij een revalidatiecentrum in de hoop dat de klachten wat af zullen nemen. De klachten van duizelingen, concentratieproblemen, gevoelig voor harde geluiden/drukte, helaas herken ik ze allemaal. Daarnaast uitval van arm, pijn in nek en een dag zonder hoofdpijn ken ik niet meer. Mijn revalidatiearts zegt altijd, helaas heb jij echt het totale plaatje van een wiphlash met alle klachten die erbij kunnen horen.
Jeetje joh, wat vervelend! Ik hoop dat ik met goede begeleiding toch wel van mijn klachten af kom. Vanochtend wederom onderzocht door de huisarts. Testjes gedaan. En inderdaad zijn het de typische klachten van een whiplash. Ik heb een website gekregen waar wat oefeningen op staan. En ij ga het ook met mijn manueel therapeut bespreken. Voorlopig ben ik er helaas nog niet klaar mee.
Ik heb er 11 jaar mee gelopen.. echt alle soorten therapie gehad en het hielp allemaal maar even.. tot ik 2 jaar terug zo krom liep van de pijn. Toen heb ik een fysio gebeld die bekkenklachten behandelt, ik bleek compleet scheef te staan omdat ik door de pijn van mijn whiplash mijn houding compleet aanpaste. Ik loop er nu dus 2 jaar. Elke week therapie. En pas na een jaar werd de pijn echt minder. Sinds een halfjaar voel ik me echt veel beter, ik heb amper nog last. Mijn fysio werkt dus net iets anders. Ik betreur het dat ik niet eerder naar haar toe ben gegaan. Dat had mij 11 jaar pijn bespaard.. Dus. Zoek een goede fysio en geef het tijd.
3 jaar verder.... Allerlei specialisten gezien (fysio, huisarts, neuroloog, revalidatie centrum, neuropsycholoog) Allemaal dezelfde conclusie: Leer er maar mee leven wij kunnen niks meer doen! Inmiddels van de bedrijfsarts ook te horen gekregen dat ik beter opzoek kan gaan naar ander werk omdat ik dit niet vol ga houden op deze manier... Maar goed ik heb dus ook concentratie problemen, vergeetachtigheid, kort lontje, slechter zien, vaker duizelig en hoofdpijn en nekpijn.
Dit zijn echt typische whiplashklachten. Echt een tip die ik je wil geven is. NEEM SERIEUS RUST, ga niet te snel weer je ritme oppakken. Dit heeft mij namelijk de kop gekost. Ik ben al 9 jaar een whiplashpatient. In januari en juni 2006 (jaja, 2x) zijn ze bij mij achterop gereden, ook 2x bij een stoplicht die toch echt op rood stond. Ik ben toen 2 weken thuis gebleven met veel hoofd,nek,schouderpijn en met vlagen misselijk van de pijn. Na wat therapie ben ik fulltime weer gaan werken omdat ik toen dacht: het gaat goed, dus waarom thuisblijven. Nou dat heb ik geweten. Een tijdje ging het goed, tja ik had vaak last van hoofdpijn en spierpijn, maar dacht dat dat wel over zou gaan. Helaas ging het van kwaad naar erger. In April kreeg ik midden op de snelweg onbeschrijfelijke krampen in mijn nek (ik reed toendertijd taxi met schoolkinderen), met veel pijn de kinderen naar huis gereden. Meteen naar de HA gegaan en toen begon de medische rollercoaster. Ik moest meteen naar de neuroloog voor foto's en een scan. Kreeg een neuropsycholoog met de nodige gesprekken en een psychologische test. Moest beginnen met fysiofitness en kreeg weer 2 verschillende therapieen. 2006 was ook het jaar dat artsen officieel het woord whiplash mochten gebruiken, in 2007 is dat veranderd naar chronische pijnsyndroom. Ik werd dus bestempeld als officieel whiplashpatient graad III (Whiplash met beperkingen in lichaamsbeweging). Steeds meer klachten kwamen bij me binnenstromen. Heel veel pijn, concentratievermindering, verminderde gesprekvoering, geheugenstoornis. Ik voelde me vaak een kreupelende oma met de geheugen van een kleuter. Mijn man heeft er veel moeite mee gehad omdat ik serieus na 2 sec kan vergeten wat manlief mij verteld. Na 9 jaar is dit helaas altijd zo gebleven. 3 jaar na de ongelukken ben ik de volgende molen ingegaan, de pijnpoli... ontelbare naalden zijn er geplaatst om de zenuwen plat te leggen (door middel van verwarmen). 2 jaar en 2 ziekenhuizen verder ben ik met alles gestopt. Niks sloeg aan en heb ik het losgelaten dat dit mijn leven ging worden. Ook ben voor mijn man gestopt, hij kon er af en toe aan onderdoorgaan van al die behandelingen, hij kon niet begrijpen dat ik zoveel behandelingen aanging wat eigenlijk altijd uitliep op, het helpt niet. Hij kon er niet meer tegen (wat een schatje ) 5 jaar heb ik dus in een rollercoaster geleeft van ziekenhuizen, therapieen, psychologen enz enz. Nu zijn we bijna 9 jaar verder en ik wordt iedere dag nog geconfronteerd met de pijn en die ellendige nasleep. Het grootste knelpunt wat ik had (en nu nog steeds) is dat ik mijn sport op moest zeggen, 2 jaar heb ik er tegen gevochten met mezelf, het was niet eerlijk... waarom ik? Het had verholpen kunnen worden, daar ben ik van overtuigd, als ik niet meteen was begonnen met mijn oude leventje. Heb je nog vragen, zit je ergens mee (omgeving zal je namelijk niet goed begrijpen, spreek uit ervaring) dan mag je me altijd vragen, hier of via PB. Maar voor nu, neem een serieuze therapeut (osteopaat hoor ik vaak goede dingen over) en RUST RUST RUST.
Over dat steeds meer ziekenhuizen wiplash mochten gaan gebruiken: Dat is inmiddels dus niet meer zo.... Hoe vaak ik wel niet heb gehoord "Ja eigenlijk heb je gewoon wiplash klachten maar we mogen dat officieel zo niet meer noemen omdat het niet te bewijzen is" Uiteindelijk is er 1 iemand geweest die het "postwiplash syndroom " heeft genoemd. Maar ja doordat het een niet erkend iets is omdat het niet bewijsbaar is zit ik dus wel al 3 jaar in een getouwtrek met de verzekering over onkosten en smarten geld enz. Echt om ziek van te worden!!
Bedankt voor alle tips en uitleg! Ben ik erg blij mee! @teigetje1 super bedankt voor alle tips en informatie. Als ik vragen heb, dan stuur ik je een pb. Vanochtend bij de huisarts ook weer rust rust rust gehoord. Dat doe ik dus ook zeker. Ik ben me er nu ook wel van bewust dat dit tijd kost. Ik voel me alleen zo lullig ten op zichte van mijn gezin en mijn werk. Zat net weer lekker in mijn vel na een burnout en nu dit weer. Maar ook hier kom ik wel weer doorheen. Ik neem alle adviezen over rust en de tijd nemen dan ook heel serieus. Ik merk zelf al als ik teveel doe, het niet goed gaat!
Sterkte ermee, loop er al 12 jaar mee, maar toen werd het dus echt niet erkend zit tussen der oren zei de neuroloog toen tegen mijn moeder. Nou hoofdpijn Ed verzin je toch niet... nu loop ik er nog mee. En na 12 jaar deze zomer pas voor het eerst MRI gehad door uitval van arm