Wie heeft er ervaring met hypnotherapie. Ik zit er aan te denken om dit naast mijn cognitieve gedragstherapie toe te passen namelijk. Niet omdat niet ik het idee heb dat het niet werkt, maar omdat ik zelf ook wel weet dat de oorzaak bij mij wat dieper ligt. Voor een paniekstoornis dus. Ik vind het namelijk wel een raar idee. Iemand die een beetje in je onderbewuste gaat zitten wroeten. Ben namelijk een klein beetje een controlfreak .
Ja, ervaring mee! Ik heb het heel zwaar gehad in mijn kinder en tiener jaren en ik had daar nog steeds last an maar ik was wel uitgepraat er over. Dus wist niet zo goed hoe ik van dat laatste stukje af kon komen. Ik ben hypnotherapie gaan volgen en het is wel minder spectaculair dan verwacht . Je gaat gewoon in ontspanning naar bepaalde situaties en dmv spierspanningen in de vingers (vrag mij niet oe het precies werkt) geeft je lichaam ook antwoord (je onderbewustzijn) Vreemd genoeg wist de spierspanning nauwkeuriger te zijn danik zelf. Ik dacht bijvoorbeeld dat ik bij een situatie 6 was maar de spierspanning zei 5. Bij navraag bleek dat ook echt 5 te zijn. Ik heb er zeker wat aan gehad! Maar ik sta ook erg open voor alternatieve therapieen. Ik vind het een mooie aanvulling. Ik heb ook regressietherapie gevolgd maar daar had ik minder mee.
Ik lees even met je mee. Ik heb weleens gehoord dat het averechts kan werken. Dat het meer zou oprakelen dan de bedoeling is en dat je er nog dieper in zakt. Maar het lijkt mij wel wat. Ik zou het voor mijn depressie willen doen. Ook al weet ik waar de schoen bij mij wringt, denk ik dat ik er toch wat aan zou hebben.
Hmmm als je dan al leest dat het erger kan worden dan hoeft het van mij niet meer. Het is bij mij nogal wiedes namelijk waardoor het komt, daar niet van. Maar ik wil absoluut niet verder terugvallen.
Heb ongeveer een jaar terug hypnotherapie ondergaan. Het heeft mij wel geholpen. Vond het erg heftig. Was na de eerste paar keer emotioneel gesloopt, en had echt tijd en ruimte nodig om bij te komen. Je moet je ontspannen en komt in een soort roes. Een soort reis door je leven,klinkt een beetje vaag, sommige dingen herbeleef je en probeer je met de therapeute een plekje te geven. Ik kwam er achter dat er vooral veel dingen uit mijn jeugd me dwars zaten(die ik eigenlijk niet wist). Ik zag in die roes dingen uit mijn vroege jeugd, en voelde de emoties die ik op dat moment voelde. Ik had de eerste paar sessies echt tijd nodig om het te verwerken. Na elke sessie schreef ik wat ik had gezien en meegemaakt had op om het een plekje te geven. Sommige dingen heb ik nagevraagd bij mijn ouders en aangekaart. En aan mijn ouders laten lezen. Dit luchte op. Je bent niet dusdanig ver weg dat je niet meer kan kiezen wat je wel of niet verteld. Als me nu niet lekker in mijn vel zit probeer ik weer in een soort roes te raken en te achterhalen wat er is. Op mindere dagen schrijf ik alles op. Het 'van je af schrijven' helpt voor mij enorm. Mocht je meer willen weten PB maar.