Hoi meiden, Ik ben pril zwanger en heb helemaal geen symptomen. Ik weet dat dit normaal kan zijn en geen reden tot zorgen hoeft te zijn, maar stiekem wou ik dat ik wel wat symptomen had. Wat dan ook, misselijk, moe, koud, noem maar op, alles is beter dan niets. Toen ik zwanger was van mn dochter had ik de eerste twee weken elke nacht zulke heftige krampen dat ik over de grond rolde van de pijn. Vanaf de 6 weken hing ik elke dag meerdere malen boven de wc-pot. Oh, wat zou ik dat soort dingen graag weer hebben zeg! Hoewel het op het moment zelf natuurlijk niet altijd prettig is, heb je dan tenminste een teken dat het nog goed gaat. Nu kan ik niets anders doen dan afwachten en dat is killing voor een zenuwpees als ik. Hoe denken de andere meiden zonder symptomen hierover. Vinden jullie het ook zo eng?
Bij mij beginnen de symptomen altijd laat daarom test ik eigenlijk nooit meteen als ik niet ongesteld omdat ik dan eigenlijk nog een verlate menstruatie verwacht. Zo rond de zes weken kreeg ik hele zere borsten die zo´n 10 dagen aanhield en toen heb ik positief getest. Die gevoelige borsten gingen ook weer weg en kwamen twee weken later weer terug en is nu weer weg. Nu ben ik wel de laatste dagen ´s avond rond etenstijd misselijk. Het is komen en gaan, maak me er ook vaak zorgen over. Heb volgende week mijn eerste echo....... In de zwangerschap van mijn dochtertje overigens héél weinig symptomen gehad en nooit misselijk geweest.
Ik heb helemaal geen kwaaltjes gehad, nu ook niet, Snap dat het je onzeker maakt, maar nu ik over de helft ben ben kkk wel blij dat ikze niet gehad heb haha
je bent nog maar pril zwanger hoor. de echte kwaaltjes beginnen meestal wat later. ik begin nu zelf pas last te krijgen van zere borsten en af en toe licht misselijk. bij de zwangerschap van mn dochter begonnen de heftige kwalen na de 6 weken. toen was ik super misselijk en daardoor eerst 5 kilo afgevallen, ik hield niets binnen toen. ik ben benieuwd of ik straks ook weer zo misselijk word (als alles goed mag gaan natuurlijk) geniet er dus nog maar even van dat je nog geen kwaaltjes hebt!
en je hebt zelf ook de ervaring dat het na de 6 weken echt begint relax dus Maar inderdaad gaan deze dagen erg langzaaaaaaam,
niet roepen komt het met 6 weken dubbel aan ik baalde er ook van en werd met 6 weken doodziek zins gisteren wat beter maar stond op straat te overgeven toen ik met de meiden van school liep verschrikkelijk
Bedankt voor jullie reacties dames. Tja, ik weet dat het allemaal nog kan komen en er niets aan de hand is, maar gevoelsmatig... Ik wil gewoon constant bevestiging eigenlijk. Doe mij maar een raampje in m'n buik met een telescopisch glaasje graag. Ik weet ook nog wel dat heel erg misselijk zijn ook geen pretje is, maar toch kan ik volgens mij beter omgaan met lichamelijke pijntjes dan met geestelijke ongemaken, zoals deze onzekerheid. Zal wel de aard van het beestje zijn .
Ik snap zo goed dat je onzeker bent, ik ben dit ook. Ook doordat ik een vmk al gehad heb. Ook al heb ik het idee dat het dit keer anders is toch blijf ik met vlagen negatief denken. Kan er niks aan doen. Mijn vriend noemt mij een puber.. Ach haha ik moet er maar blij mee zijn. Ben al blij als de eerste echo goed is! En ik hoop ook dat ik snel meer klachten krijg.. Niet gek dus Komt goed!
Ik snap dat je jezelf zorgen maakt, maar het is waarschijnlijk niet nodig hoor. Ik had na 8 weken pas wat lichte zwangerschapsverschijnselen: beetje jeuk aan mijn borsten en ik merkte dat ik duidelijker kon ruiken. Na 10 weken soms misselijk van de geur van auto's, maar overgeven heb ik nooit gedaan. Eigenlijk heb ik mij tot het 3e trimester super gevoeld
Snap zelf ook heel goed dat je onzeker bent. Heb ik nu ook. T ene moment voel ik van alles en daarna bijna niets meer (behalve pijnelijke borsten) T is gewoon afwachten tot de echo, hoe moeilijk t ook is
Lastig wanneer je lichamelijk niet merkt dat je echt zwanger bent. Nog voordat ik positief teste, zat er op het werk iemand die de vrouwelijke variant van Joop op had gespoten.. Jette . Jetverderrie zeg.. werd niet goed van die lucht. Bij mijn 1ste was is ook allergisch voor dat luchtje.. Nu al weken zere borsten.. en her en der een steekje .. veranderde stoelgang en opgezette darmen en de eerste aambei hangt er al Geniet nog even van je dagen en nachten zonder klachten... Wil wel even een dagje met je ruilen!! Gefeliciteerd met je zwangerschap
Bedankt voor jullie reacties . Ik weet ook nog wel dat toen ik me echt zwaar shit voelde tijdens mn vorige zwangerschap dat ik soms wenste dat ik kwaalloos door mn zwangerschap heen mocht fluiten, haha. Maar ja, nu voelt het toch anders. Als ik al wat verder was en een goede echo had gehad was het vast ook anders geweest, maar in het begin kan er zoveel misgaan. Maar goed, misschien mag ik over een paar weekjes ook weer fijn kotsen en kan ik me nauwelijks voorstellen dat ik het eerder zo graag wilde .
Ik had in tot 6,5 week ook geen kwaaltjes op gevoelige borsten na. Maar toen ik de 6,5 passeerde werd ik honds beroerd. Misselijk,overgeven,moe enz... En ik dacht echt dat ik geen kwaaltjes zou krijgen omdat ik bij mijn vorige zwangerschappen al kwaaltjes had voordat ik positief had getest,alleen wist ik dus niet dat ik zwanger was. Nu kwam het wat later. En ik vond het ergens ook wel eng dat ik geen kwaaltjes gehad toen ik een positieve test in handen had. Ergens was ik ook wel blij. Maar toen ik toch zo beroerd werd was dat wel even een domper want ik ben de eerste weken echt elke keer dood ziek. Maar ik hoor wel vaker dat vrouwen de ene keer wel veel kwaaltjes hebben en de andere keer amper tot niet
hoi hoi, Ik heb tot op heden ook niet veel kwaaltjes waardoor ik ook wel ongerust ben ook al is dit mijn eerste...je leest zoveel dat je er heel erg onzeker van word! Het enige wat ik heb zijn licht gevoelige borsten ook niet echt pijnlijk te noemen..moeilijke stoelgang en af en toe ongipijn...maar verder. Maar ik lees gelukkig dat er meer dames zijn en wie weet idd krijg ik het ook later dubbel en dwars terug. liefs!
hier op vermoeidheid en af en toe duizeligheid(lage bloeddruk) nergens geen last van vanaf het begin al niet soms zou je het idd wel willen