Dag dames, Al in de eerste weken van deze zwangerschap, had ik het voorgevoel dat deze dondersteen in stuit zou komen te liggen en ook niet van plan was om te draaien. Hierdoor ben ik al vroeg gaan lezen wat de opties waren, m.b.t. de bevalling. Nu ligt hij al weken in stuit en nu ook vast in mijn bekken. Heb gisteren een gesprek bij de gyn gehad en het wordt een geplande ks. Hier kies ik heel bewust voor, ondanks dat hij op de geplande datum op een gemiddeld gewicht van 3 kg wordt geschat. Het is puur een gevoelenskwestie, ik wil geen versie en ook geen natuurlijke stuitbevalling. Hoewel mijn verstand zegt dat ze toch wel ingrijpen, als het mis gaat, durf ik mijn gevoel niet te negeren, straks gebeurd er wel wat en houdt hij daar blijvende schade aan over.. Waar ik nu tegen aan loop, me behoorlijk aan irriteer, is dat ik mij zo vaak moet verdedigen.. In mijn directe omgeving, vage kennissen maar ook bijvoorbeeld op facebook of hier op het forum. Ik ben benieuwd of er meer dames zijn die heel bewust voor een geplande ks hebben gekozen en hoe jullie hiermee zijn omgegaan.
Ik heb die keuze bij onze oudste ook echt bewust gemaakt. Had ook altijd t gevoel dat hij in een stuit zou gaan liggen en zo zou blijven liggen...dat deed hij dus ook. Ik kon het ook goed onderbouwen naar de gyn toe en die ging toen ook eigelijk gelijk akkoord. Mijn vk heeft me wel proberen over te halen en dan ook echt op een nare manier maar ik ben bij mijn besluit gebleven. Bij mijn 2de zwangerschap lag de kleine weer in een stuit en toen hadden ze in t zh het vermoeden dat t waarschijnlijk aan de vorm van mijn baarmoeder lag..dus dan had draaien ook geen optie geweest. Sterkte met de ks..
Ik heb nooit voor de keuze gestaan. Ook dit kindje ligt gelukkig weer met het hoofdje naar beneden. Maar ik zou nooit van mijn leven een stuitbevalling doen. Ik ken teveel verhalen van stuitbevallingen die net (niet) goed afliepen. Ik snap juist niet dat iemand bewust kiest voor iets waar meer risico's aan vastzitten. En nu wil ik natuurlijk niet zeggen dat een keizersnede een fluitje van een cent is, maar hopelijk begrijp je wat ik bedoel.. Ik heb te weinig verstand van een versie, maar daar zou ik ook heel erg over na moeten denken of ik dat zou willen. Ik vind dat je een goede keuze hebt gemaakt. Succes met de bevalling!
Ik heb me in mijn omgeving nooit hoeven verdedigen voor mijn keuze, ze vonden het juist goed dat ik het deed. Heb ook voor een ks gekozen en niet voor versie, omdat ik er niet achter stond. ik had het idee: als hij zo ligt zal het wel met een reden zijn en ik ga hem niet dwingen om anders te gaan liggen...Mijn gevoel zei ook om het niet te doen. Wel heb ik in het WKZ in Utrecht een gesprek gehad met een arts-assistent die voor mijn gevoel echt aandrong op een versie, was geen fijn gesprek. Ben toen overgestapt naar het Diak (ook om andere redenen hoor, maar dit speelde zeker mee) en die vroegen wel even waarom geen versie, maar konden zich daar helemaal in vinden. Dus blijf inderdaad bij je gevoel! Ook al zal er in 99,9% van de gevallen niets gebeuren, als je net bij die 0,1% hoort, word je niet blij... Maar daarnaast is een ks natuurlijk ook niet niks, het kost flink wat tijd om te herstellen en voor een volgende zwangerschap brengt het risico's mee. Alleen had ik zelf zoiets van: ik wil de risico's bij mij leggen en niet bij mijn kleintje.
Hartstikke bedankt voor de ervaringen, dit had ik even nodig.. inderdaad, de meeste risico's zijn voor mij en wil ik niet bij m'n kindje neerleggen..
Altijd op je eigen gevoel afgaan. Mijn gevoel was ook heel sterk ze ligt niet voor niets zo en wilde ook geen versie en zeker geen stuitbevalling. Mijn gyn deed ook helemaal niet moeilijk en legde zich daar meteen bij neer. Ik heb me bij niemand hoeven verdedigen gelukkig. Komt ook waarschijnlijk omdat ik zelf als operatie-assistent werk. Ik weet wel wat de risico`s zijn. En het is wat je zegt bij een ks liggen de meeste risico`s bij de moeder en niet bij het kind, was ook mijn reden om te gaan voor en ks. Maar ik kan zeggen hier zit de kleine nog lekker bij mama. Ze heeft zich met 38 wkn + 6 gedraaid van stuit naar hoofdligging. Heel apart kan ik je zeggen. Had die avond ineens zoveel buikpijn. Volgende dag mijn gyn gebeld, die zei kom maar even langs. Echo gemaakt en jawel gedraaid. Ze zei wel ze kan nog terugdraaien. Dus de datum voor de ks nog maar laten staan, was dus afgelopen maandag. Maar nu ligt ze helemaal ingedaald en vast in mijn bekken, ze kan niet meer terug. Wel apart dat de datum waarop de ks gepland stond al voorbij is en de kleine er nog niet is..............En tja gisteren de magische grens van 40 weken gehad. Nu dus hopen op een vlotte vaginale bevalling! Succes alvast en hou je vast aan je gevoel. Dat is altijd het beste. Het is tenslotte jullie kindje.
Vervelend dat je je zo moet verantwoorden, het is toch jouw baby? Ik heb dat helemaal niet zo ervaren, hier ook de tweede in stuit en voor ons een duidelijke keuze voor geen versie (stollingsprobleem en placenta voorzijde). We gingen meteen voor een geplande KS (baby van vrienden is tijdens een vaginale stuitbevalling overleden doordat het hoofd niet paste). Uiteindelijk bleek ik een baarmoederafwijking te hebben waardoor een draaipoging nooit had gekund, dus we zijn dolgelukkig met onze keuzes. En ons kerngezonde babytje. Succes!
hier precies het zelfde verhaal ook heel bewust ervoor gekozen. Ons eerste kindje is vaginaal ter wereld gekomen. ik heb wel een versie geprobeerd maar niet omdat ik het zo graag wiilde maar omdat mijn omgeving mij omgeluld heeft. Uiteindelijk ook niet gelukt en ik zou het nooit meer doen! Ik heb mij ook overal moeten verdedigen maar na 1 week was dat over ik werd ziek en kwam voor uitdroging in het ziekenhuis. Uiteindelijk een spoed keizersnede omdat onze zoon het vruchtwater op begon te drinken omdat bij moeder niets meer te halen viel. Hij hield nog een klein bekertje over. maar goed, ik snap je verhaal en dat het frustrerend is. Het is jou keuze en waar jij je goed bij voelt.