hallo allemaal me vriend en ik hebben eindelijk na 2,5 jaar proberen zwanger te worden de stap genomen en zijn naar de dokter gegaan. nu hebben we dus een doorverwijsbrief naar het ziekenhuis gekregen en nu moet ik dus de moed verzamelen om een afspraak te maken wat ik dus heel eng vind. ik vraag mij dus af wat er nu allemaal gaat gebeuren. wat gebeurd er bij de eerste afspraak en hoe gaat het verder allemaal in zijn werking? doet het pijn? enz. zou graag willen weten wat de ervaringen van anderen zijn en hoe jullie ermee omgaan en wat er allemaal gebeurd. groetjes
Ik zal je mijn malle molen tot nu toe besparen! Wel kan ik je zeggen dat ze bij de eerste afspraak nog niet zo veel doen. De arts probeert zo veel mogelijk informatie te verzamelen en werkt een vragenlijst af. Vaak helpt het als je zelf al van een aantal maanden temperatuur-lijsten meeneemt. Zo kan de arts gelijk zien hoe je cyclus eruit ziet en of je wel een eisprong hebt. Bij mij deden ze ook gelijk een inwendige echo. De eerste keer is een beetje genant, maar het went vanzelf en pijn doet het zeker niet. Bij je partner zullen ze zaadonderzoek doen. Hij zal een kwakkie in moeten leveren in een potje. Ze kijken dat hoeveel zaadcellen erin zitten en hoe 'snel' ze zijn. Afhankelijk van wat hier allemaal uitkomt zal de arts voor jullie een behandelplan opstellen. Sterkte!!!
Misschien nog een kleine aanvulling op bovenstaand bericht: *In plaats van temperaturen ovulatietesten gebruiken, *Bloedonderzoek voor hormoonwaardes en eisprong, *HSG (spuiten ze vloeistof in de baarmoeder),dit gebeurt vaak pas als de behandelingen beginnen, of soms nog later. *Misschien Clomid (cyclusdag 3 tm 7 tabletten innemen) *Misschien spuiten in de buik(Puregon) *De eerste maanden op uur en tijd sexen. De eerste keer met de benen wijd is t raar, maar vanaf de tweede keer is t niet vreemd meer..... Tip: trek een tuniekje of een lang truitje aan, je voelt je dan minder bloot... Niemand kan je vertellen wat er precies gaat gebeuren omdat elk ziekenhuis verschillend is, en andere behandel methodes heeft. Ligt aan jou cyclus, hoeveelheid zwemmers van je man, hoe je reageer op hormonen, of misschien vinden ze al snel een afwijking. Ik vond het de eerste keren ook vreemd-eng-ongemakkelijk-spannend, maar het gaat jammer genoeg bij je leven horen. Zorg ervoor dat jij en je mannetje alles samen kunnen bespreken, en niet bang zijn om emoties te tonen,geloof me t is niet altijd even gemakkelijk. Ik hoop dat je er wat aan heb, en anders mag je altijd vragen!!! Heel veel succes, en ik hoop dat jullie wens snel in vervulling mag gaan!
Dank je Misschien nog een goede tip: Houd een Word bestand bij, en schrijf elke afspraak hierin die je heb gehad. Wat ze hebben verteld, wat ze willen gaan doen, al je gevoelens,je symptomen, en hoe je je voel. Altijd handig om iets terug te lezen, en ook om je gevoelens te uiten. Ik heb inmiddels van 1 jaar ziekenhuis al 30! paginas. Lees af en toe nog wel eens iets terug omdat ik het gewoon niet meer weet..... Het gaat in een sneltreinvaart aan je voorbij............
hey bedankt iedereen, ik ben blij met deze reacties. weet nu in ieder geval wat er me te verwachten staat een beetje. en heel fijn ook om te weten dat het kan gebeuren bij de eerste afspraak al misschien meteen een inwendige echo kan ik dus echt voorbereiden kwa kleding dat is wel fijn. ik ben nu zowiezo bezig met mijn menstruatie op te schrijven aangezien dat ook iedere keer anders is, en we hebben 2 keer een ovulatietest gebruikt en 1 keer heeft ie de ovulatie laten zien en de 2de keer niet we hebben niet getempt is dat heel erg? en wat is de beste manier om te tempen dan? kan dat ook gewoon met oortermometer of hoofdtermometer? ik heb het wel aan de dokter uitgelegd dat we alleen ovulatietest hebben geprobeerd 2 keer en we hebben zowiezo die doorverwijzing gekregen dus zal ik dan als we in het ziekenhuis komen straks toch weer een tijdje moeten tempen voordat ze bijv. verder willen? heel erg bedankt voor de reacties die al geplaatst zijn. eventueel meer tips en gebeurtenissen hoor ik graag. groetjes
Hey, Even op je vraag over temperaturen, Je kunt het beste rectaal meten in de ochtend voordat je opstaat. Het liefst zelf op gelijke tijdstippen. Dit geeft het beste en betrouwbaarste beeld van je cyclus. Op internet kun je van die temperatuurkaartjes vinden en uitprinten, zo kun je het gemakkelijk bijhouden. Ik zou sowieso vast beginnen, zodat je vast wat mee kan nemen naar de gyn. Heel veel succes in de MMM. Liefs Misty
ok bedankt ik ga dan morgen meteen ff zo`n temp.meter kopen dan begin ik er meteen mee maar kan dat nu geen kwaad? want ik zit nu ergens op de helft als mijn menstruatie op tijd komt. en we willen zodra ik mijn menstruatie heb meteen een afspraak maken. groetjes
Klopt allemaal wat er gezegd wordt. Reken erop dat alles uitermate frusterend is. Het duurt allemaal zo lang. Je bent afhankelijk van je eigen cyclus en het werkschema van het ziekenhuis. Ook zonder wachttijden schuift zo het ene onderzoek na het andere op omdat het net niet past in je cyclus. En dan weer een beleidsafspraak die pas kan plaatsvinden nadat het ream je case heeft besproken. Je hebt niets meer zelf in de hand... Wij zijn in maart 2010 gestart met ons bezoek aan de huisarts. Hebben bloed/zaad onderzoek gehad. Zaad was ok. Uit bloed bleek dat ik nog wel voldoende eitjes had (al hield het niet over, maar ik ben inmiddels dan ook 37), maar een vermoedelijke chlamidia infectie. Daar schrik je wel even van. Vervolgens een baarmoederfoto (ook wel HGC genoemd). Bij mij was het behoorlijk pijnlijk, maar 1 van de eileiders liep dan ook niet goed door. Nu 3 maanden verder (lang leve de vakantie en daarmee uitvallende artsen) ben ik morgen aan de beurt voor alsnog een laparascopie (kijkoperatie). Ik ben echt stik nerveus, ben nog nooit onder narcose geweest. Dan ook die druk van mijn eigen cyclus: a.s. zaterdag weer vruchtbare periode, maar weet niet zeker of sex al mag en hoe ik me dan voel. Ik lees wisselende reacties op deze ingreep. Het is bij mij dan vooral ook het gevoel dat ik niet zoveel tijd heb om te wachten en van alles te proberen, ik raak langzamerhand over mijn houdbaarheidsdatum heen. Wat ik wel vreemd vind is dat er geen samenlevingstest is gedaan. Ik heb wel eens gehoord dat er antistoffen zijn die ervoor zorgen dat het niet tot bevruchting komt omdat het zaad door de antistoffen niet zover komt. Kortom, ik zit waarschijnlijk pas aan het begin van de molen en hoop nog elke maand op een klein natuurlijk wondertje.
hoi tinie73 wat een verhaal zeg wel al heel wat meegemaakt dus. en zo te horen zit er veel tegen. dat het frustrerend is denk ik ook wel, ik moet heel eerlijk zeggen dat ik iedereen in mijn omgeving hoor zwanger worden en dan ook allemaal heel simpel dat vind ik al frustrerend worden ik krijg nu ook langzamerhand moeite om blij te zijn voor een ander terwijl ik het iedereen gun hoor mja het word gewoon nu wat moeilijker dus vandaar dat we nu de stap genomen hebben. nou ik kan zowiezo wel zeggen een narcose is heeeeeerlijk heb ik dan wel voor totaal andere redenen gehad(voor een ontsteking ik mijn kaak) mja als er bij mij iets moeten gebeuren ofzo en ik kan ervoor kiezen dan doe ik het met plezier nog een keertje. ik kreeg toen de tijd een narcose in mijn hand (3 keer geprobeerd ofzo)maar dat lukte niet doordat mijn aderen te dun zijn dus kreeg een kapje op ik kan me nog wel herrinneren dat ik toen het idee kreeg alsof ik niet zo goed kon ademen maar ik was daarna wel snel vertrokken. moet ook wel zeggen dat ik niet alles nog super weet het is denk wel iets van 10 jaar geleden ofzo. veel sterkte morgen en suc6
Meid, nog even een afzwakking van al die verhalen hierboven: Het kan best zijn dat de arts al aan bv je temp-curves kan zien dat je geen goede of niet altijd een eisprong hebt. Dan wordt er misschien alleen bloed afgenomen en krijg je misschien Clomid en ben je binnen no-time zwanger. Niet iedereen krijgt al die onderzoeken, HSG, laproscopie etc. Alles stapje voor stapje, net wat nodig is. Soms kunnen dingen idd lang duren en zijn soms afhankelijk van je cyclus (iets wat je niet kunt timen). Daarom is het goed om alvast een paar temp-curves te hebben. Goed dat je ook al digen op papier zet over je cyclus. Zo heeft een arts eerder een idee waar het aan kan schorten. Je zit niet zo maar ineens in de malle molen hoor! Vergeet dat niet.
Hey Ikkuh, Het is inderdaad afhankelijk van wat ze tegenkomen of je alle onderzoeken krijgt. Zo heb ik nooit de HSG, kijkoperatie of samenlevingstest gehad. Voor wat betreft de samenlevingstest is deze niet altijd betrouwbaar en vinden veel ziekenhuizen het niet nodig om te doen. Voor wat betreft het maken van een afspaak hoef je echt niet te wachten totdat je ongi bent. Het duurt waarschijnlijk nog wel even voordat je aan de beurt bent en het maakt eigenlijk niet uit waar je dan in je cyclus zit. Als je nu al wacht, dan duurt het dus nog langer voordat je terecht kunt. Jullie zijn ook al een hele tijd zelf bezig, dus ik zou ervoor kiezen om meteen te bellen. Het temperaturen kun je nu ook al wel gewoon gaan doen. Dan heb je voor deze cyclus een halve Begin je bij de volgende cyclus wel gewoon op dag 1. Ik had er zelf 3 bij en heb erna geen nieuwe meer hoeven bij te houden van de gyn. Veel succes met het zetten van de 1e stap: het bellen...
Hoi, ik denk dat het goed is om te weten dat het inderdaad verschilt per ziekenhuis. Ik hoefde niet te temperaturen omdat de gyn dat ouderwets vindt en omdat ik toch elke keer inwendige echo's krijg waar ze meer op zien. Wel is het handig omhouw cyclus op papier te zetten. Hoelamg duurt elke ronde? Daar kunnen ze al weer wat uit opmaken. Ik heb ook een kijkoperatie gehad. Uitslag goed maar ik kan kennelijk niet goed tegen dat narcosemiddel dus ik ben ontzettend ziek geweest. Verschilt per lijf! Komt gelukkig niet vaak voor! De tip om alles op te schrijven is een goede. Ik doe dat ook sinds de mmm en soms heb je zo veel vragen en frustratie bijvoorbeeld dat hè dat niet kwijt kunt. Lekker van je af schrijven! Vragen zou ik zowiezo opschrijven zodat je ze aan de gyn kunt stellen. Houdt er ook rekening mee dat je verschillende gyns tegen komt. De onderzoeken moeten op bepaalde dagen van je cyclus en misschien werkt jouw eigen gym niet. Ik heb veel echo's bij veel artsen gehad! En die zijn niet allemaal even aardig. Je kunt bij het maken van een afspraak aangeven dat hè niet meer bij die persoon wilt, dat recht heb je. Het is een flinke stap en heel erg spannend allemaal. Bedenk dat je steun kunt gebruiken van bijvoorbeeld familie of goede vrienden. En hè hebt dit forum om heerlijk van je af te schrijven. De andere meiden weten hoe je je voelt! Succes!
hey bedankt voor de berichten het doet me ook wel goed om anderen hun ervaringen te lezen. ik ga ook meteen beginnen met tempen dan heb ik dat zowiezo bij me als ik ga beter voor de zekerheid. ook ga ik meteen een schrift kopen en dan alles in opschrijven dat vind ik ook wel makkelijker. en dat met de verschillende gyns vind ik wel heel vervelend maar ik begrijp het ook wel ze kunnen moeilijk alle dagen werken. kwa familie en vrienden vind ik het moeilijk om het erover te hebben wij willen het namelijk niet echt vertellen er weten wel een paar mensen het zoals mijn moeder en beste vriendin en dan een tante (die een buurvrouw heeft die is de mmm zit) en me neefje met zijn vriendin dus wel een aantal mensen en dat vind ik eigenlijk ook wel genoeg. kunnen jullie me ook vertellen wanneer het punt bereikt zeg maar om het op me werk aan me basin te vertellen? want ik werk ook met me basin is een klein bedrijf vandaar en die weet het dus ook niet. groetjes
Hey Ikkuh, Het is aan jezelf wanneer je het vertelt aan je baas. Zo lang je geen vrije dagen hoeft op te nemen voor ziekenhuisbezoeken hoef je het niet te vertellen, maar het is maar net wat je fijn vind. Bij mij wist mijn baas het al toen we net begonnen met de onderzoeken, maar goed, wij hebben dan ook echt een vrouwenteam en er wordt gemakkelijk gepraat over allerlei onderwerpen. Liefs Misty
oke jah ik weet zowiezo niet of je meteen al vanaf het begin meerdere keren in de week naar het ziekenhuis moet want ik ben 1 keer in de week doordeweeks vrij en dat is altijd op maandag maar denk dat zowiezo uiteindelijk als we vaker zouden moeten het dan wel verstandig is om het te vertellen aan me basin, alleen wat ik dus best moeilijk vind is dus dat ik mijn vorige basin het wel verteld had en toen werd ze eigenlijk een beetje beledigd en een week later wou ze de zaak verkopen dus nu is de zaak overgenomen en de nieuwe eigenaresse komt wel makkelijker over alleen vind ik het wel eng en ben bang dat het nog een keer gebeurd. wij zitten zelf ook echt in een vrouwenteam we werken met 5à6 dames en zijn verder ook heel open met alles en collega`s vragen ookal meerdere keren of we geen kinderen willen enzo. maar dan wil ik het niet vertellen. groetjes