Ik kan Kimmeding wel een beetje begrijpen en herken ook wel wat hiervan, ik wilde het ook allemaal perfect doen en was ook al tijdens de zwangerschap zwaar aan het inlezen (maar goed ook, want hier ging het in het begin echt niet van een leien dakje, integendeel). Zeker als ze tegen problemen aanloopt in de steun van haar man erg belangrijk. Geen enkele hormonale vrouw is erbij gebaat als mensen bij problemen gaan roepen 'dan geef je toch de fles!'. Dat jouw man toch wat kennis heeft van het onderwerp is dan wel erg belangrijk. Misschien kan je toch met een LLL-leidster in jouw regio contact opnemen om te kijken of je toch een stukje 'maatwerkcursus' kan doen in de weekenden. Veel leidsters komen ook bij problemen langs (de mijne althans), dus wellicht is er wel iets te regelen tegen een vergoeding. Als je het uitlegt, dan zal het waarschijnlijk geen probleem zijn en anders zullen ze wel met je mee willen denken. Daarnaast gaat je man weg als je kindje 4,5 maand is en er is heus nog zat tijd voor je man om gekolfde melk te geven tot hij weggaat. Wat jingels schrijft heb ik vanaf 5/6 weken ook wel gedaan. Dan kolfde ik om 22.00 uur en ging direct naar bed. Als mijn zoontje zich meldde (meestal een uurtje later), dan gaf mijn man de gekolfde voeding. Meldde hij zich na 2.00 uur, dan voedde ik wel zelf en had ik gewoon weer een reservevoeding voor in de koelkast / vriezer. Misschien moet je je iets minder 'agressief' opstellen richting je man, want zo creeer je misschien een afkeer bij hem voor bv. Een beetje het tegenovergestelde gewenste effect dus. Laat het was meer los en kijk gewoon hoe dit gaat als je eenmaal bevallen bent. Vaak lost het zich vanzelf op.. Komt goed...
tja mannen he, maar is ie niet jaloers mischien en zit hij met iets anders? Omdat hij straks weer weg moet, mischien eens van een andere kant bekijken?
Tja mannen en borstvoeding, het is voor hen natuurlijk ook wel een ver-van-mijn-bed-show. Uiteraard bedoelt hij het lief dat hij 's nachts wel een flesje wil geven maar dat is niet wat jij wilt. Probeer hem duidelijk (en indien nodig wel 20x) uit te leggen waarom 's nachts geen flesje en dan denk ik dat hij het wel gaat begrijpen. Mijn vriend had echt totaal geen verstand van borstvoeding, volgens mij wist hij amper dat het bestond. We hebben er voor de bevalling ook nooit echt over gesproken, ik ging borstvoeding geven en daarmee uit. Na de bevalling was hij ineens enorm gefascineerd door de borstvoeding en hij zei iedere dag wel een paar keer "Dat dat zo werkt he!". Waar ik altijd enorm om moest lachen was dat hij de eerste weken zei: "Ga je borstvoeding geven?" of "Volgens mij wil hij een beetje borstvoeding!". Met steeds de nadruk op het woord borst haha. Toen ons zoontje enorm bleek te groeien zei hij "Wauw, dat is superspul!". En zelfs op zijn werk bleek hij met teamgenoten het over het wel/niet geven van borstvoeding te hebben haha. Nu zijn we ruim 7 maanden verder en is het voor hem de normaalste zaak van de wereld. Dus: het komt vast allemaal goed. Blijf gewoon lief voor hem en probeer zoveel mogelijk (kennis) met hem te delen.
Dames bedankt voor jullie steunende woorden. Jingels dank je wel, super antwoord hahahaha. Verder hebben we het er even niet meer over gehad. Wilde er zelf ook even niet over praten en dat gaat hier in huis soms al lastig aangezien ik door de weeks alleen thuis ben en dan alleen de weekenden met mijn mannetje door kan brengen. Ik wil niet elke keer ruzie maken en zijn kop er af willen bijten, heb al zo'n last van te snel mijn mond open doen. Wat ik al eerder heb aangegeven en idd ook wil gaan doen is als alles goed loopt een flesje gaan kolven en hem die laten geven. Nogmaals is het geen onwil maar gewoon een kwestie van eerst goed op gang en dan pas oefenen met iets anders. Kolven is iets waar je handigheid in moet krijgen en daarbij komt de tepel/speen verwarring nog kijken. Niet ieder kind heeft er last van maar je zal altijd zien he. En ja misschien reageer ik wel te bot maar als je in bed ligt en hij begint dan weer op die manier en dan ook nog naar je hoofd krijgt dat je een betweter bent (tja kraamzorg opgeleid en lees veel) dan kan ik daar in en in verdrietig van worden. Ik wil mijn dochter het beste geven wat moeder natuur op dat gebied te geven heeft en dan hoef ik me niet af te laten zagen tot mijn enkels omdat ik me er in heb verdiept voor zover dat kan. Van al het andere zoals spullen voor de kamer en kleding enzo is het al snel, oh dat laat ik aan jou over want dat weet jij beter dan ik. Waarom moet het dan op zo'n kleinerende manier als het om bv gaat. Zal het hem wel eens vragen als de tijd daar rijp voor is. Dames nogmaals bedankt dat ik mijn verhaal kwijt mocht. Niet iedereen is het met mijn reactie eens geweest maar leg iets maar eens goed uit via het forum.