Beste mensen, Ik (26) en mijn vriend (29) zijn nu 5 jaar samen. We houden érg veel van elkaar. We wonen sinds 4 jaar samen. Ik ben nu waarschijnlijk ongeveer 8 weken zwanger (morgen eerste afspraak verloskundige). In het begin van onze relatie was ik extreem onzeker en jaloers waardoor ik ook vaak erg onredelijk was. Ik had vaak moeite met sex, mezelf laten zien. Ik schaamde me. Maar we hadden in iedergeval nog wel sex. Hij is altijd erg begrijpend geweest en bracht het geduld op. Waarvoor ik hem erg dankbaar ben. Hij heeft me door een moeilijke tijd heen geholpen. De afgelopen twee jaar zit ik beter in mijn vel, ben een stuk positiever en accepteer mezelf wat meer. Ik sta gelukkiger in het leven dankzij hem. Op het gebied van sex is het er niet beter op geworden... Voorheen had ik nog wel zin in sex maar schaamde me. Nu schaam ik me iets minder maar mijn zin is weg. Ik denk dat het op minder dan twee handen te tellen is hoe vaak we samen gevreeen hebben dit jaar! Mijn zin is totaal weg en ik heb geen idee waar dat vandaan zou komen. Het is erg moeilijk voor hem én voor mij. Ik voel me zo schuldig. Ik ben naar de dokter gegaan met de vraag of het wellicht aan mijn pil zou kunnen liggen. Hij stelde voor om van pil te veranderen die het libido wat op zou krikken. Die kans heb ik niet gehad want ik ben zwanger... In de tijd dat ik aan het wachten was op mijn volgende menstruatie om met die wonderpil te beginnen hebben we toevallig sex gehad. Meteen raak! Niet bepaald gepland dus, maar absoluut gewenst nudat het toch zo is. Eigenlijk wilde we nog wel een tijdje wachten tot we alles een beetje op een rijtje hadden.. Juist nu wordt het "geen zin" zo'n groot issue dat ik bang ben hem kwijt te raken. Hij is weinig betrokken bij de zwangerschap, heeft het er nooit over. Tenzij ik erover begin. Er komen nu zoveel dingen op mij af... Net voordat ik wist dat ik zwanger was ben ik mijn baan kwijt geraakt. Ik ben nu dus op zoek naar een nieuwe baan en dat is moeilijk zeker als je zwanger bent. Je maakt je druk. Gaan we het financieel wel redden? Wat dekt mijn verzekering? Wat gebeurt er met mijn WW uitkering? Ik ben dat allemaal alleen aan het uitzoeken. Het huishouden doe ik alleen, terwijl ik vaak ontzettend moe en/of misselijk ben. Zoiezo het feit dat je zwanger bent brengt zoveel met zich mee, ik verander compleet van binnen en buiten. Wat te doen wanneer je voorheen al niet of nauwelijks sex had laat staan nu in de eerste weken van een zwangerschap? Ik hoop op wat reacties of tips die ons zouden kunnen helpen... Alvast bedankt.
Dit is moeilijk meid, ik weet niet of je goed met je vriend overal over kan praten?? Of je hem wel eens op de man hebt afgevraagd wat hij van jullie zwangerschap vindt??? Dat je weinig zin in sex hebt dat kan de beste gebeuren hoor, ook ik heb een hele periode gehad dat ik er totaal geen zin in had, ik had wel andere dingen aan mijn hoofd zeg...was blij als het tijd was dat we naar boven konden en lekker rustig in bed tv konden kijken. Maar ja net wat ik zeg dat is maar een periode geweest, we zitten nu al bijna 10 jr bij elkaar hebben al 2 kinderen en proberen nu een 3e keer zwanger te worden. Het is totaal geen prater die van mij ik kan wel met hem praten maar hijzelf zal niet gauw uit zijn eigen ergens over beginnen. Als het straks eenmaal zo ver is zal hij ook heel blij zijn dan wordt het voor hem pas anders terwijl ik nu al constant loop te dagdromen. Je geeft zelf al aan dat je een rotperiode achter de rug hebt, waar hij je doorheen geholpen heeft, en dat je de afgelopen 2 jaar weer beter in je vel zit etc. ik weet niet wat de reden is dat je je schaamt, maar ik kan me er niks bij voorstellen blijkbaar heb je toch een goed karakter en ben je een lieve meid anders had hij waarschijnlijk allang al vertrokken geweest in die periode dat het niet goed met je ging, dus ja waarom zou je je schamen. Ik denk dat wat sex betreft bij jou meer het idee hangt van dat je voor hem moetipv dat je er zelf zin in hebt, wat nog wel eens wil helpen (tenminste bij mij destijds) is er met hem over praten en vragen hoe hij het vindt als jullie alleen nog maar knuffelen en niet verder gaan, tot JIJ aangeeft dat je verder wilt, dan is bij jou mischien die druk van o jee we kussen (knuffelen) dus het moet weer weg...dat kan al een hele hoop veranderen hoor.... Ik weet van mezelf zeker dat het stoppen met de pil nu afgelopen januari zeker niet slecht is geweest voor ons sexleven, want deze was al goed, maar eenmaal de pil links liggend laten moet hij mij bij wijze van spreken af en toe van hem weer afslaan dus eigenlijk een beetje de omgekeerde wereld, wie weet veranderd dat straks bij jou ook nog. Het is kl*te dat je nu net ook nog eens je baan bent kwijtgeraakt want zie tegenwoordig maar weer iets leuks terug te vinden waar je het naar je zin hebt. Hoelang je gewerkt hebt hangt samen met de duur van je ww uitkering dus over welke verzekering jij het hebt weet ik niet. Het is zonde dat je alles alleen moet doen dat helpt je ook niet allemaal om je eigen weer lekker te voelen, maar ook dat is weer iets wat je hopelijk gewoon met je vriend kunt bespreken, anders wordt het toch wel een zware dobber voor je als je idd alles alleen moet gaan doen. Het enige wat ik je echt kan aanraden is om met je vriend te praten dat jullie wat sex betreft het van jou laten afhangen of je wel of geen zin hebt,dan komt de rest waarschijnlijk ook wel weer goed. Ik hoop van harte dat het allemaal goed komt meid, maar bovenal wil ik je veel plezier wensen van je zwangerschap, want voor je het weet ben je die 9 mnd voorbij en het zou zonde zijn als je die voorbij laat gaan zonder dat je er echt van geniet. groetjes
Hoi Creatype, Het is normaal dat je in het begin van je zwangerschap minder zin hebt om te vrijen. Je bent dood moe en vaak misselijk en al dat soort zaken dat je blij bent als je in bed ligt en kunt gaan slapen. Het is ook wel een beetje eng om de eerste keer te vrijen als je weet dat je zwanger bent (dat vond ik ...) Ze zeggen weleens dat een adertje in de vagina zomaar kan knappen en zo, dat vond ik een eng idee. Toch is het allemaal niet zo eng, en moet je je daar over heen zetten. Je moet in ieder geval niets tegen je zin in doen, of omdat hij het zo graag wil. Later in de zwangerschap zul je merken dat je wel meer zin hebt om te vrijen ... alleen zit je buik dan een beetje in de weg, maar daar is wel iets op te vinden. Veel sterkte met dit probleem. En inderdaad, geniet van je zwangerschap, zo veel als je kunt ! Groetjes, Nikki F