Half jaar zelf proberen ---> Eerder IUI

Geen ervaring mee helaas.

Ik denk alleen dat als alle onderzoeken goed waren. ze je niet eerder laten komen. ben ik bang...

 

Wat vervelend zeg. Ik zou gewoon bellen als ik jou was. Ja heb je en nee kun je krijgen toch? Succes.

 

Het is nee heb je en ja kun je krijgen

Ontopic
Maar nee geen ervaring mee. Ik kan me goed voorstellen dat je het aanmodderen beu bent. Nog een half jaar proberen terwijl het zolang al niet lukt. Ik zou me ook afvragen waarom het dan nu ineens wel zou lukken. Maar ja de wonderen zijn de wereld niet uit. Zie dat in mijn omgeving wel gebeuren namelijk.
Gewoon bellen. wie weet kunnen ze iets voor je doen. 1 of 2 maanden eerder is in ieder geval al iets. Succes

 

Eigenlijk wordt met IUI het zaad ook niet bij de eitjes gebracht.
Het wordt alleen voorbij de baarmoedermond gespoten. Voor de rest moeten de zaadjes en het eitje het nog helemaal zelf uitzoeken en elkaar dus nog zien te vinden.
(Dit naar aanleiding van jouw schrijven dat jij denkt dat de zaadcellen niet bij de eitjes komen....)Alleen met IVF/ICSI wordt het zaad respectievelijk bij de eitjes (IVF) of in de eitjes (ICSI) gebracht.

Heb je ook een samenlevingstest gehad? Is er ook gekeken naar je baarmoederslijmvlies of dat niet vijandig is?

 

Je kunt het altijd proberen maar ik ben bang dat ze zich aan een protocol moeten houden, je hoort het namelijk vaker.

 

ja ik heb dit ook gedaan.
Na een ruim half jaar/driekwart jaar proberen met 'alleen' hormonen was ik zo bekaf en moe van de hele situatie.
Bij ons woog het vooral ook heel zwaar mee dat we het gewoon steeds moeilijker gezellig vonden in bed en de relatie daardoor een soort van onder druk kwam te staan.
Dit alles is meegnomen door de behandelend gyn in hun wekelijkse teamoverleg en wij mochten die maand nog gelijk starten met IUI (met hormonen). En voor ons was het gelijk raak gelukkig!
Voordat ik met hormonen ben gestart heb ik het wel ook nog 3/4 maanden zonder geprobeerd op hoop van zegen dat ik wel een eisprong had (was al bekend pco patient) dus wellicht hebben ze dat ook meegenomen in hun overweging. Geen idee eigenlijk!

Ik zou je verhaal duidelijk bij je behandelend team neerleggen en goed aangeven hoe jij je er emotioneel onder voelt.
Veel succes meis! Wachten is zo ontzettend rot!

 

Hoop en duim dat het voor december raak mag zijn!
Helaas gaat er zowel bij iui als bij ivf of icsi geen druk van de ketel Is mijn ervaring.
Je bijt toch rekening houden met wanneer je partner ongeveer zijn bijdrage moet gaan leveren zeg maar, want voor de optimale productie mag je 2 dagen voor de iui of ivf/icsi geen gemeenschap hebben, althans dit stond in de folders van het UMC staat me bij. Daarnaast de dot aan hormonen die je krijgt Is ook niet fijn te noemen en vergt een hoop van je.

Geloof me ik snap je gevoel helemaal hoor, been there done that, maar ik wens niemand de mmm toe en hoop gewoon heel hard dat je spontaan zwanger mag raken!

 

Hebben wij ook gedaan en een gesprek gehad met de arts, maar we moeten gewoon wachten helaas.

 

Ik snap dat het lastig Is hooreacties want je wilt niets liever dan zwanger worden.
Het los laten en van je af zetten is moeilijk daardoor.
Ik hoop gewoon dat het geluk jullie toe mag komen voor de mmm!
En zo niet voor de mmm dan heel snel als je gestart bent.

Niet mijn weg bekijken hoor, hier was een hoop niet goed waardoor er veel Hulp nodig Was.

 

ooow meis dat lange wachten toch he?

Ik denk dat het bij ons ook verschil maakte dat wij wel al in de MMM liepen. Ik mocht in goed overleg alleen eerder beginnen met IUI omdat alleen de clomid niets uithaalde en ik stevig veel bijwerkingen had bij de injecties. Ik denk dat dat icm het feit dat het er bij ons niet gezelliger op werd ervoor heeft gezorgd dat ik wat eerder aan de IUI mocht beginnen.

Ik hoop toch echt heel heel heel hard dat de MMM voor jullie niet nodig gaat zijn en het nog voor december raak mag zijn!

 

Wij mochten ook niet eerder beginnen. Ze wilden zelfs een half jaar tellen vanaf het moment dat de onderzoeken afgerond waren (dus vanaf oktober ipv augustus). Maar dat hebben we gelukkig kunnen voorkomen door aan te geven wat het emotioneel met ons deed.
De laatste maanden voordat we mochten starten met iui hebben we het zelf opgegeven en zijn we ons gaan focussen op het "opladen voor de iui". Wel gewoon rond mijn ei seksen, maar niet meer zo krampachtig niet drinken en weer van het leven genieten. Zodat we met frisse tegenzin aan de mmm konden beginnen

 

Hoi!
Ik herken mezelf in je verhaal: juli 2015 gestopt met de pil, onregelmatige cyclussen gehad en onderzoeken gehad bij de gynaecoloog. Bij mijn vriend geen bijzonderheden gevonden, bij mij ook niet (inwendige echo's en bloedonderzoek gehad). Ook wij moeten dus nog een half jaar door voor IUI.
Het enige wat een discussiepunt is is mijn LF, dat is rond de 11 dagen en kan wat aan de korte kant zijn. Mijn eisprong vind ik de laatste maanden rond dag 16 (dmv ovulatietesten).
In deze ronde hebben we gekozen even geen ovulatietesten te doen om dat ik dat wel even zat ben. We vrijen op goed geluk rond dag 16 (voor en na) om de dag.
Maar ja, die frustratie van bezig zijn met wanneer je moet sexen en dan alsnog steeds ongesteld worden gaat wel parten spelen nu! Ik ben ook geneigd de gynaecoloog te bellen!
Mijn vraag aan jou is of ze ook naar vijandig baarmoederslijm gekeken hebben bij je? Daar ben ik zelf ook benieuwd naar maar is niet onderzocht.
En hebben ze gesproken over een HSG? Ik zou zelf ook willen weten of mijn eileiders wel doorgankelijk zijn, maar dat willen ze ook (nog) niet onderzoeken in deze fase...
Benieuwd naar jouw en andermans verhalen hierover.