Hallo allemaal

Hai,

Ik lees al een tijdje mee op het forum en ik heb al veel aan de informatie gehad die ik kon vinden, vandaar dat ik me toch ook maar eventjes voorstel zodat ik ook kan gaan posten;

Ik ben Marjan, 37 jaar, Friezin in hart en nieren maar anderhalf jaar geleden voor de liefde van mijn leven verhuisd naar Zeeland.

Ongeveer een half jaartje geleden besloten mijn vriend en ik dat het er toch maar van moest komen... een kleintje. Hij heeft al een zoontje uit een eerder huwelijk en ook ik ben eerder getrouwd geweest maar heb daaruit geen kinderen. Het leek ons het mooiste van het mooiste om samen (nog) een kindje te krijgen. Ik ben natuurlijk voor een zwangerschap al 'wat ouder', maar heb altijd super gezond geleefd en voel me in m'n hart nog 20 bij wijze van spreken.

Ik raakte zwanger, we waren overweldigd en zo ontzettend gelukkig..... maar helaas..... na 9 weken bleek dat het vruchtje niet meer leefde, het was waarschijnlijk met een dikke 7 weken al gestorven. Afgelopen donderdagnacht heb ik de miskraam gehad.

Heel erg triest en we zijn er erg verdrietig van, maar ik begin het nu allemaal langzaam aan wat te relativeren en kan een beetje beter begrijpen dat het is misgegaan.
Buiten mijn familie en vrienden, ben ik erg gesteund door de verloskundige en mijn gynaecoloog, met name de laatste heeft ons fantastisch geholpen (voor zover je over fantastisch kunt spreken in dit geval) en was erg meelevend en duidelijk over wat er ging gebeuren.
Omdat het een erg belangrijke factor is, heb ik nu uit eigen ervaring gemerkt, wil ik toch even melden dat het ècht kan, een arts die je begrijpt en tijd voor je neemt. Ik wil in ieder geval bij een (eventuele) volgende zwangerschap beslist geen andere gynaecoloog.

Natuurlijk proberen we over een tijdje weer zwanger te worden, voorlopig bestaan de dagen nu nog uit het verwerken van het verlies en tijd nemen voor elkaar.

Tot 'ziens' op het forum in elk geval!