Ik ben een jonge meid van 22 en ik woon samen met mijn vriend, en onze trouwe Rottweiler (teefje van 4). Ik ben ongeveer een jaar geleden gestopt met de pil omdat we heel graag een kindje willen. Inmiddels is het op dit moment de vraag of ik nou wel of niet zwanger ben. Ik heb een redelijk aantal symptomen, maar een negatieve testuitslag. De laatste keer dat ik ongesteld was, was het zeer kort en ook heel weinig, bovendien wat lichter van kleur. Mijn huisarts is er echter van overtuigd dat je niet zwanger kunt zijn als je ongesteld bent... NOu weet ik wel dat dit wel mogelijk is, maar hij weigert mee te werken. Ik had om een echo gevraagd zodat ik zeker kon weten of ik zwanger ben ja of nee, maar dat is volgens hem niet nodig. Ik heb daarbij ook last van mijn rug (ik ben ook gehandicapt (rolstoel en krukkenwerk)), en nu heeft hij mij een verwijs meegegeven voor een rontgenfoto, maar ik durf dat niet aan als ik niet weet of ik zwanger ben. Ik wil namelijk geen risico lopen.. Ik ga vandaag bellen voor een second opinion bij een andere huisarts (deze is ook wat jonger, dus hopelijk ook wat ruimdenkender!), en ik hoop dat ik dan wel snel genoeg duidelijkheid heb. MIjn vriend zelf en twee goede vrienden van ons, zijn er voor 95% van overtuigd dat ik zwanger ben, en ik moet eerlijk zeggen, dat ik, eigenlijk, ook wel een beetje een 'zwangerschapsgevoel' met me mee draag, maar ik ben zo bang om nu te geloven dat ik zwanger ben en dat later blijkt dat ik het echt niet ben. Misschien dat jullie wat weten? Groetjes allemaal!
hallo welkom aller eerst hoop ik van harte dat je in verwachting ben,en je hebt groot gelijk als je zegt ik heb zelf het gevoel zwanger te zijn dat je voorzichtig wil zijn met rontge fotos en dergelijke. alleen is het wel zo dat de meeste huisartsen best wel eens moeilijk kunnen doen ik heb er ook zo ene gehad want bij mijn eerste zwangerschap had ik innestelingbloeding en dat duurde ook maar 2 dagen,en dat vond ik vreemd want normaal ben ik 6 dagen ongesteld,en pas bij de 5de test gaf tie positief aan en de mijn dokter wilde niet eens mijn bloed prikken als een test het niet doet heeft dat gewoon te maken met het aantal consetratie hcg wat er in je urine zit en dat was bij mij in het begin blijkbaar niet genoeg om al positief te testen,maar ik was dus wel gewoon zwanger en als hij mij een bloedtest had gegeven had ik het al veel eerder kennen weten ik zou zeggen probeer zelf nog een keer testen en het liefst met ochtenturine dus echt het eerste plasje van de dag want die is het geconstreert. en dan hoop ik dat die andere dokter je wel nog verder wil onderzoeken al is het alleen voor je eigen gemoedrust gr angelique
Hey, Dank je, ik word echt helemaal gek hier. Kan er zo slecht tegen als ik niet weet wat er is. Mijn huisarts zei (dinsdag) dat ik nu pas 7 maart kan testen. Mijn laatste 'menstruatie?' was 8-10 februari, dus ik weet op dit moment echt niet meer wanneer ik nou kan testen. Ik ga wel echt zo bellen, hopen dat ik zo snel mogelijk terecht kan! Als ik nu al zou kunnen testen, zou ik best willen, ben alleen al wel (3 kwartier geleden) naar de wc geweest. Moet wel weer eigenlijk, dus als het kan, probeer ik het gewoon....
Heb net gebeld naar de assistente, maar ze gaat het nu overleggen en na half 2 belt ze me terug of ik bij hun terecht kan voor een second opinion. Zij zei ook dat ik pas de 11e of 12e kon testen als de vorige keer 8 februari was.... terwijl mijn eigen huisarts dinsdag nog zei dat ik vanaf 7 maart kon testen... Ben het kwijt, geloof ik.... Iemand raad?
De arts die ik gebeld heb, heeft geweigerd om een second opinion uit te voeren. Inmiddels heb ik de hele stad aan de telefoon gehad voor een second opinion, maar tot nu toe was er maar 1 die me wilde helpen, na wat drammen van mijn vriend. We kunnen nu morgenochtend (vrijdg) tussen 8 en 12 uur bellen. Dan kan daar sowieso een test gedaan worden en wordt het verhaal bekeken betreft de rontgenfoto en de echo. Dus, nog een paar uurtjes en iets na 8en gelijk bellen voor een afspraak. Gelukkig is het ook niet zo ver weg, dus dat scheelt ook weer. Inmiddels nog een vriendin gesproken die in juli bevallen is, en zij had exact hetzelfde als waar ik nu mee loop. Vanochtend alleen al overgegeven toen ik kaas rook... Tussen 10 en 4 al 10 keer naar de wc geweest om te plassen. Ontlasting is sinds vanmiddag ook iets moeilijker dan normaal. Ik heb honger, kan echt meer eten dan normaal en heb veel dorst. Mijn borsten trekken en zijn gevoelig. Ik zie alleen nog geen verkleuringen. Ik begin me langzaam af te vragen of we gek zijn dat we zo sterk het gevoel hebben dat ik zwanger ben of dat de artsen er gewoon echt niet aan willen. Mijn eigen huisarts heeft me Nexium voorgeschreven voor de misselijkheid, maar dat is echt schadelijk voor ongeboren kinderen. Heb ik ook tegen hem gezegd, maar hij zei ijskoud dat ik het gewoon kon slikken omdat ik toch niet zwanger ben en al was ik het wel, dan kon het nog geen kwaad. Nou heb ik wel enigzins verstand van medicatie, en ik weet echt zeker dat het wel schadelijk is. Heb het nog nagekeken in de bijsluiter en op internet en het is gewoon duidelijk. Ik wil het gewoon echt zo graag weten nu, kan hier niet tegen, die onzekerheid. Er is geen enkele arts die er aan wil dat je zwanger kan zijn en toch ongesteld. Daarbij, naar mijn idee was het niet eens ongesteldheid, aangezien het zo weinig, kort en veel lichter van kleur was. Daarbij heb ik echt witte slijmachtige afscheiding, die ik nog nooit gehad heb. Word er zo moedeloos van dat ze me niet eens wat zekerheid willen geven.... Ik wou echt dat het al 8 uur was en dat ik een afspraak had staan bij die andere dokter. Dat ze me maar een echo geven, want ik wil het gewoon weten. Weten waar ik aan toe ben, dan kan ik ook dingen gaan regelen, waar ze me nu geen kans voor geven. Hebben jullie ook zo'n moeite gehad met huisartsen?
Succes bij de huisarts meid. En je heb groot gelijk, laat je eigen niet onder sneeuwen door die man. Jij voeld zelf het beste wat er met je lijf gebeurd. Ik ga duimen voor je dat je een positieve test in handen krijgt. Kun je die lekker onder zijn neus gaan wrijven. Hou ons op de hoogte. Groetjes Jewe.
Ik weet niet wat het is, maar het lijkt wel alsof geen enkele huisarts hier mee wil werken. Ik heb vanochtend een zwangerschapstest gedaan, maar ik denk dat het sowieso een beetje te vroeg was als ik uitga van februari. Dan zou ik tussen de 10e en 15e ongesteld moeten worden, en de test was vanaf de eerste menstruatiedag of de dag erna. Maar ja..... begin langzaam een beetje te twijfelen of ik wel zwanger kan worden. Ik heb 5 jaar lang psychofarmica geslikt en sinds midden vorig jaar slik ik nix meer daarvan. Ruim een jaar geleden met de pil gestopt, maar ik ben zo bang dat ik nu vanwege die medicatie geen kinderen meer kan krijgen.... Ik wil heel graag eigenlijk laten testen of ik gewoon normaal kinderen kan krijgen, maar ik weet niet goed hoe ik dat moet doen. Daarbij, ik heb wel zwangerschapssymptomen en onze hond laat me geen moment met rust en legt continue zachtjes haar kop op mijn buik, wat ze anders nooit doet. Ik denk dat het gewoon heel hard bidden wordt..... [-o< [-o< [-o<
Bedankt! Nee, nog steeds niets bekend helaas. Maandag gelijk maar bellen naar een arts, want ik durf het niet aan om een rontgenfoto te laten maken als ik niet weet of ik zwanger ben. Als ik niet zwanger ben, willen we ons laten testen betreft vruchtbaarheid.. Maar ja, waar komt alles dan vandaan, betreft mijn buik, duizelig, moe, veel plassen enz....? We hopen echt dat ik zwanger ben, een willen we echt graag, we gaan er volop voor, maar heb soms het idee dat het gewoon niet mag ofzo... Maar goed, we houden moed, en als ik de 12e niet ongesteld ben, kan de arts mij een heleboel uit gaan leggen... Dat wordt duimen dus! [-o< [-o< [-o<