Hallo, ik ben elselz, 29 jaar en mama van 2 prachtige jongentjes (4 en 2 jaar). Mijn man en ik willen voor een 3e kindje gaan. Ik ben in korte tijd (vanaf januari) zo'n 15kg afgevallen, hierdoor was mijn hormoonhuishouding behoorlijk in de war en vorige maand had ik dan ook zwangerschapsverschijnselen, ondanks pilgebruik. Helaas werd ik toch ongesteld, maar wel behoorlijk heftig. Ik droeg overdag zelfs nachtmaandverband en voor mij is dat echt niet normaal! Ik denk zelf dat er dus wel wat heeft gezeten, maar ik een "miskraam" (vind ik wel een zwaar woord in dit geval) heb gehad. Omdat ik het idee dat ik zwanger zou kunnen zijn toch wel erg leuk vond ben ik, eerder dan gepland, maar gestopt met de pil. Ik zou pas rond september stoppen, hopende dat ik dan om mijn streefgewicht zou zitten, maar ik heb de wens voor een 3e al zo lang onderdrukt dat we maar besloten hebben er voor te gaan. Naja, deze maand zijn we dus maar vrolijk aan het klussen, maar helaas is mijn man nu 7 dagen van huis, net in mijn vruchtbare periode. Nu las ik dat zaadcellen vrij lang kunnen overleven in mij en aangezien we gisteravond nog geklust hebben heb ik stiekem de hoop dat het toch nog goedkomt Ik hoop hier af en toe lekker ff m'n ei kwijt te kunnen en mee te kunnen zwijmelen met de vrouwen die inmiddels wel zwanger zijn