Nou dames ik kom mij even hier aanmelden, Sinds gisteren hebben mijn man en ik een pleegkindje voor langdurige opvang. Ze is 20 maanden oud en heeft een achterstand, ze praat niet, brabbelt een beetje. Ze begrijpt wel van alles. Het is erg leuk! Maar ook vermoeiend zoals de meeste van jullie wel zullen weten. Ik heb hier al veel info gevonden zeg! erg fijn want ik voel me wel wat onzeker om opeens een kind van 20 maanden in je leven te hebben. Want binnen 2 weken woonde ze bij ons dus veel tijd om ons er op voor te bereiden was er niet. We moeten allemaal aan elkaar wennen , wij aan haar en aan onze nieuwe levensstijl en zij aan ons natuurlijk, weer vreemde mensen in haar leven. Tot zo ver mijn verhaal! groetjes Tanja
Wauw, ik heb enorm veel respect voor jullie! Het lijkt mij heel bijzonder, maar ook heel erg moeilijk om 'ineens' een dreumes in huis te hebben die hoogst waarschijnlijk al het nodige heeft meegemaakt.
ja ik zal jullie op de hoogte houden, we zijn erg beniewd hoe het allemaal zal gaan. Gelukkig dat de vorige pleegmoeder al een heel verhaal geschreven had over het wel en wee in haar leven. Het grootst punt nu is dat ze zichzelf helemaal niet kan vermaken, als je zegt "ga maar even spelen"dan komt ze een speeltje bij je brengen. Ze vraagt de hele dag aandacht, herkennen jullie dit of is dit echt haar achterstand? Ook lijkt het haar allemaal niet te intresseren, een boekje lezen of kleuren vindt ze niets. hebben jullie nog tips hierover? heel erg bedankt!
Wat goed zeg! mag ik vragen hoe zij zo in jullie leven is gekomen? Mijn zoontje is pas 14 maanden dus vanuit mijn ervaring geen tips, vanuit mijn werk met kinderen wel. Ik weet niet wat de oorzaak van haar achterstand is, maar misschien is het goed om in het begin haar die aandacht wel te geven om vooral aan elkaar te kunnen wennen. en langzaam maar zeker werk je toe naar een soort van structuur waar over de hele dag een beetje de zelfde volgorde van dingen in zit. zelf spelen hoort daar ook bij, maar samen met jullie spelen ook. Als ze dat nooit heeft geleerd is het logisch dat ze het niet kan. Dano heeft de volgende structuur zo'n beetje wakker worden ontbijten ZELF spelen 1,5 uur ongeveer! Samen fruit eten Samen spelen Brood eten Slapen ZELF spelen en samen spelen samen avondeten SLAPEN! En natuurlijk is dit niet het strakke rooster, maar het is alsof er vanzelf een dergelijk ritme in is geslopen, hij is het heel erg gewend om zelf te spelen. vind ik wel heel prettig en vooral heel leuk om te zien hoe hij aan het frutselen is. belangrijkste nu is vertrouwen kweken onderling. en met spelen met haar kun je aan haar laten zien wat ze kan gaan doen met dr spulletjes. succes!
We hebben bij de pleegzorg een stap programma gevolgd, hier komt je er achter of je er geschikt voor bent. Hierna volgen nog een aantal gesprekken en dan ishet wachten tot ze bellen. Je geeft op wat je wil, klinkt heel raar vindt ik maar ja. Wij hebben gezegd een kindje tussen de 0- 2,5 jaar. Verder hadden we geen voorkeur. 2 weken geleden belde ze en nu woont ze bij ons. Ik ben vroeger met de pleegzorg opgegroeid, mijn ouders hebben jaren lang kinderen opgevangen dus vanaf dat ik een jaar of 10 was dacht al altijd "als ik later groot ben wil ik dat ook!" en nu is het dus zo ver
Wauw zeg! Ik wil jullie toch wel even een hele dikke pluim geven! Enorm veel respect! Verder ben ik het eens met Angel Eyes. Heb er niets aan toe te voegen. Heeeeeeeeeel veel succes de komende periode! Wat spannend zeg!
Goh! respect hoor! en indd een dikke pluim. Als mijn huis groter zou zijn zou ik het ook zeker willen doen. Wat is de reden dat ze niet bij haar eigen vader/moeder kan zijn? of krijg je dat niet te horen? En is het voor een tijdelijke periode of altijd?
Echt helemaal super dat jullie dit doen! Petje af hoor! Het zal zeker niet makkelijk zijn, maar je weet waar je het voor doet. Ik sluit me helemaal aan bij Angel Eyes. Veel succes en heel veel PLEZIER gewenst
petje af hoor maar Teun is nu 19 mnd dus dat scheeld niet zo veel en die wil op het ogenblik ook niet alleen spelen...alleen samen...dus ben ook bijna de hele dag met hem bezig dus denk niet dat ze daarin achterloopt als we wat drinken...dan zet ik hem in zijn stoel of naast me op de bank..neem ik ook gelijk wat te drinken en boekje voorlezen hefet hij ook het geduld niet voor maar wel evt plaatjes boekjes kijken...die kartonboekjes met op elke blz een ander plaatje dat vind hij wel leuk... gewoon ondekken en de tijd geven en nemen...je zegt zelf ze is net bij jullie dus alles moet wennen en het is al positief..tenminste vind ik...dat ze met speelgoed naar je toekomt.... jij / julli geef haar dus wel al vertrouwen. suc6 knuffel Janet
Het eerste waar ik aan denk is Rust en Regelmaat, zo'n kleintje komt natuurlijk niet voor een verkoudheid in de pleegzorg terecht. En zelfstandig spelen zal ze moeten leren. Maar neem vooral de tijd om aan elkaar te wennen en elkaar te leren kennen, kan me voorstellen dat zo'n kleintje nog heel wantrouwend is na al dat gesleep (aangezien je het over de vorige pleegmoeder hebt neem ik aan jij dan in ieder geval de 2de bent) Groetjes Anita
Groots RESPECT van hieruit! Knap hoor dat jullie het doen en ik hoop dat jullie de kleine meid een veilige thuishaven kunnen bieden. Mijn oudste van vier jaar kan nog steeds niet alleen spelen, dus ik kan je zeker geen tips geven hierover Maar wat misschien wel kan spelen in haar geval is dat ze niet weet HOE ze moet spelen. Kinderen weten niet altijd wat ze met een stuk speelgoed moeten doen en dan helpt het als je als volwassene meespeelt en voordat hoe je kan spelen ermee. Dat heb ik een keer in een docu gezien, klonk wel logisch. Heel veel succes met de kleine meid!
Heel veel succes Tanja. Geweldig wat jullie doen. Maar lijkt het je niet moeilijk als je zo'n kindje weer 'terug' moet geven? Hoewel: je houdt er natuurlijk wel in je achterhoofd steeds rekening mee...
Wow, dat is zo mooi dat jullie dit (willen) doen! Voor hoe lang is ze jullie pleegkindje? Het lijkt me moeilijk om ze weer te moeten afstaan eventueel! Een tante van mij heeft dat ook gedaan. Zij en haar man hadden oudere kinderen, zij zijn ermee gestopt omdat zij die kinderen maar voor even hadden. Dan was het kind eindelijk een beetje in een normaal ritme en moest het weer weg. Maar wens je superveel succes! Echt petje af hoor dat je dit wilt doen! En onzeker... Tja daar heeft (bijna) iedereen wel last van, eigen kindje of niet!
wat knap van jullie. Liene speelt wel goed alleen, maar liefst van al buiten... Misschien kan dat een tip zijn? Maar ik denk ook dat je eerst een vertrouwensband moet opbouwen, zodat ze zich veilig voelt bij jullie. Als je er aan denkt wat ze al heeft meegemaakt... Nu al bij haar tweede pleegouders... Arm schaapje. Van zoiets breekt mijn hard. Dus geweldig dat jullie er zijn om haar een thuis te geven!
De reden dat ze ij ons woont kan ik niet vertellen ivm privacy. Maar ze heeft een vrij heftige start van haar leven gehad. Het is bijna zeker dat ze niet meer terug gaat naar haar moeder. Vader is niet in beeld. Je houdt altijd in je achterhoofd dat ze weer weg kan gaan,vroeger toen mijn ouders pleegkinderen opvingen vond ik het ook nooit moeilijk als ze weer weg gingen omdat je er steeds rekening mee houdt, je vergeet het nooit. Maar je gaat je wel hechten aan zo'n kind gelukkig.
Hart wat erg voor zo'n hummeltje allemaal. Ze heeft er zelf niet voor gekozen. Het lijkt me wel erg moeilijk om te weten dat ze ooit weer terug kan moeten gaan. Maar wrschl houdt ze dan wel contact? Niet?
Wat spannend zeg, lijkt me een hele omschakeling! Ik denk idd ook dat ze het spelen en alleen spelen moet leren. Misschien proberen uit te gaan van wat ze leuk vindt om te doen. Bijvoorbeeld meehelpen koken of schoonmaken of buiten lopen en dan steeds hele kleine "taakjes" geven. Veel structuur bieden zal ook wel helpen, dan leert ze vanzelf hoe de dingen gaan en wat er van haar "verwacht" wordt. Heel veel succes!
Ook ik wil je bij deze heel veel plezier toewensen met je pleegkind, dat jullie maar heel snel aan elkaar mogen wennen en jullie je 'draai' kunnen vinden. Ik heb heel veel respect voor mensen die dit doen, en wie weet zegt je pleegdochter later ook 'Dat wil ik later ook!'