Hallo allemaal, Mijn naam is Aline, 25 jaar uit Raalte. Afgelopen 18 juni ben ik getrouwd met de liefde van mijn leven Thomas. Samen hebben we het heel fijn, maaaaar een kleintje erbij van ons tweeën zou het natuurlijk nóg fijner maken. Ik weet al sinds mijn puberteit, dat het bij mij anders is dan bij de meeste andere meiden van mijn leeftijd. Ik werd pas op mijn 15e ongesteld. Na een bezoek aan de huisarts, bleek dat ik waarschijnlijk een syndroom aan mijn eierstokken had. ( Achteraf gezien vind ik dat heel knap dat ze dat vanaf de buitenkant kon zien ) Maar goed, boeiend, ik was 15, lekker niet ongesteld, whooeehoeeee!! Ik kreeg al vrij snel 'vaste verkering' en daarom leek het mij en mijn ouders na een aantal maanden verstandig om aan de pil te gaan. Stel je voor dat het toch een keer raak was... Als 16 jarige zit je daar doorgaans niet op te wachten. Door de pil uiteraard wel ongi. Ik had op dat moment natuurlijk geen kinderwens, dus ben me er ook niet in gaan verdiepen. Na een tijd ging deze relatie uit en ontmoette ik mijn man vrij kort daarna. Vanaf dag 1 weet hij ook al dat 'het' bij mij wat moeilijker gaat om een kindje te verwekken. Na een half jaar zijn we samen gaan wonen en vrij direct daarna hebben we een afspraak gemaakt in het ziekenhuis om te onderzoeken wat het nou eigenlijk inhield, dat syndroom aan mijn eierstokken wat de huisarts mij 3 jaar daarvoor verteld had. Het bleek dus om PCOS te gaan. Shit... Balen... Zucht... Geeeeeeen idee wat het natuurlijk was... Maar het had een naam, we konden het voor onszelf een plekje geven en hebben het traject op een laag pitje gezet. Mede ook omdat ik een hernia kreeg en met de medicatie tegen de pijn (lees morfine e.d.), mochten en wouden we hier niet mee verder. We hebben de draad afgelopen maart opgepakt. Heel nuchter, ach we zien wel... We hebben dit keer gekozen voor het Isala in Zwolle. Het eerste onderzoek was in Apeldoorn ( mijn geboorteplaats ) maar daar had ik geen fijn gevoel bij. Het voelde niet goed, geen idee... Soms moet je je gevoel ook volgen... Ik ben er erg blij om, want voel me nu gewoon fijn. Ik voel me welleswaar natuurlijk wel een beetje patient, maar in veeeeeeeeeel mindere mate dan dat in Apeldoorn het geval was. Inmiddels is gebleken na 4 rondes provera gevolgd door clomid, dat dit niet bij mij aanslaat. Ik ben nu gestart met een kuur provera en moet de 3e dag van mn ongi starten met hormoon spuiten Gonal-f. Ben best wel zenuwachtig ofzo... Ben zo benieuwd of dit wel werkt...
Welkom op het forum, ben zelf ook nieuw hier maar heb even je verhaal gelezen en vind het wel heftig hoor! Hopen dat het allemaal goed zal komen !