Hallo allemaal, 5 jaar geleden ging ik op vakantie naar Turkije en werd ik verliefd op mijn duikinstructeur. Wat een geluk dat dit wederzijds was! Ik emigreerde het zelfde jaar nog en enkele maanden later trouwde ik. In 2010 kregen mijn man en ik de mogelijkheid om een duikcentrum over te kopen. Dat deden we. Sindsdien zijn we trotse eigenaren met liefde voor het vak. Echter is het ook hard werken. En vooral, het is een onzekere baan. Werken in de zomer en vrij in de winter, dat is ideaal. Maar werken in de zomer betekent ook: 7 dagen per week werken en lange dagen maken. Dus een kindje paste niet echt in dat verhaal. Vooral niet als startende ondernemers die al hun geld in het bedrijf hebben gestopt. Maar al snel werd mij duidelijk dat er nooit een perfect moment is. Vriendinnen werden zwanger en mijn wens werd groter en groter. En toen werd ik deze maand in eens niet meer ongesteld! Ik zei direct al, ik ben zwanger! Maar mijn man geloofde het niet en het duurde even voor hij zo ver was om een test te doen. Deze heeft hij gisteren voor mij gekocht. Ik deed de test alleen thuis en stond op hem te wachten toen hij thuis kwam. Er kwam alleen "Ik ben zwa...." uit.. toen werd ik al door mijn man in zijn armen genomen. Huilend van geluk. Ik geloof dat dat het mooiste moment uit mijn leven was haha! Zo lief hoe hij reageerde. Het is dus nog heel pril en ben uitgerekend in december. Heerlijk, een winter kindje (winters zijn hier heel goed te doen) en oh oh... wat zal de zomer mij brengen met temperaturen van 50+ Ik laat het allemaal op mij afkomen. Vind het fijn om hier te zijn. Andere mamma's in spé te leren kennen en ervaringen te delen. Vooral als jij ook in het buitenland woont, geef een gil!
Welkom op het forum, leuk geschreven! En gefeliciteerd natuurlijk Hier ook de liefde achterna verhuisd naar een ander land haha