Ik ben al enkele dagen doodvermoeid en misselijk, hoe houden jullie dit vol op jullie werk? En vertellen jullie het aan jullie baas?
Ik ben ook zo misselijk geweest en heb gelijk verteld dat ik zwanger was. Moest van mezelf gewoon gaan werken, op de 1 of andere manier gaf het wel afleiding.. Als ik thuis zat bleef ik overgeven...
Heej mano (alweer hihi) Mn werkgever wist ervan, dat we bezig waren met zwanger worden (vanwege de mmm) Heb toen ik zwanger was, het hem ook verteld. Van de week ben ik een beetje 'ingestort' en toen ben ik met hem gaan praten, nu werk ik tijdelijk maar op 50%. (zelfde salaris)
Bij vorige zwangerschap zat er voor mij niets anders op dan het snel te vertellen. Ik hing vaak dagen de hele dag gearmd om de wc, en begrijperlijkerwijs deed ik dat liever thuis. Ben echt (te) groot gedeelte van de zwangerschap ziek geweest. Heb me hierover trouwens ook wel schuldig gevoelt. Zelfs mijn laatste ziekmeldig, ik schaamde me kapot. Oke, bleek dat ik echt erg ziek was (HELLP) maar dat wist ik toen niet, voelde me gewoon heel beroerd. We hebben toen ook afspraken gemaakt om 50% te werken, maar dat heb ik niet gehaald aangezien ik al bijna bevallen was voor ik uberhaubt 50% kon gaan werken. Hoop dat het dit keer mee gaat vallen, en niet zo extreem wordt als vorig jaar. Ik wil het namelijk niet vertellen, en ik wil me al helemaal niet ziek hoeven te melden (heb nu nieuwe baan en vind het echt erg leuk)
Ik heb het heel snel verteld, en heb daarna een regeling getroffen dat ik 's morgens om 10 uur begon ipv half 9. Ik had echt heel veel tijd nodig 's morgens voordat mijn misselijkheid zodanig afnam zodat ik kon autorijden.