... en dat je later denkt van: huh, zei ik dat echt? Zo had ik dat vanmorgen (en wel vaker) Ik smste mijn vriend, hij smste net terug. Hij zegt; Vanmorgen toen ik wegging naar m'n werk, zei je welterusten tegen me. En net had ik het er over met een oude buurjongen van me, waar ik allemaal wel niet gewoont heb. Hij noemde me toen een pelgrim. Dus ik gaf geen antwoord. Hij vroeg toen; weet je niet wat dat zijn. Jawel, dat zijn mensen die trekken. En zo nog veel meer, dat ik later pas denk van oeps..
Herkenbaar, maar ik kan dat soort dingen altijd zo slecht onthouden. Pas als ik echt iets heel ergs er uit gooi en iemand daar heel hard om moet lachen kan ik het onthouden. Deze week maakten NooNooman en ik het even gezellig met elkaar in bed Daarna wilde hij nog even contact met baby maar die had er blijkbaar geen zin in. Ik ook niet want ik was moe, maar blijkbaar gooide ik half slaperig toch nog een opmerking eruit: Nee, baby is kwaad op je. Eerst zit je de hele tijd tegen haar huis te rammen en nu in één keer lief doen? Vergeet het maar! Ik schrok haast van mezelf Oh ja, en tegen een collega. We gingen verhuizen en zij wilde persé op een bepaalde plek zitten en had daar wel 1000 redenen en excuses voor. Toen ze dat misschien niet voor elkaar kreeg raakte ze schijnbaar in paniek ofzo want ze zij dat ze echt heel slecht in haar vel kwam te zitten als ze niet op die plek mocht zitten en weet ik veel wat voor overdreven gedoe nog meer. Ik was het gezeur zó ontzettend zat en voor ik er erg in had schoot me er uit dat het nu toch écht tijd was voor mannen met een witte jas en een dikke spuit
Nou gister nog...kwam manlief met een super grote frikandel aanzetten ja echt mega ....zeggen hun (hij en schoonma) dat ik daarom gevraagd heb maar volgens mij zei ik alleen maar dat ze die ook hadden maarja zo is er nog wel meer....
ja, m''n ex werd aangehouden in Duitsland, en vroeg aan die agent of tie moest blazen...Laat dat nou net pijpen betekenen in 't duits...De agent kon er wel om lachen..
Haha, mijn zwager had een klapband in Duitsland, maar wist het woord niet, dus die ging uitleggen daar dat hij een boemsband had, die Duitser lachten zich rot! Oh, ik zeg regelmatig rare dingen. Ik heb een keer een collega die vertrok bij een heel nogal stijf en truttig bedrijf 'sterkte' gewenst met zijn nieuwe baan i.p.v. succes op de afscheidsreceptie. Met mijn examen aardrijkskunde van de Havo kon ik niet meer op het woord 'geul' komen, dus zette ik maar gleuf neer 'de slijtage ontstond door de modder, water en keien die door de gleuf gingen'..., die persoon die het examen nakeek, heeft vast gelachen. En ik had in mijn opleiding gehad dat het altijd goed was om klanten te laten weten dat je ze kende of wist wie ze waren. Zeg ik aan de telefoon tegen iemand die ik de vorige dag gesproken heb 'oh, u bent van gisteren'. Gelukkig kon die klant er wel om lachen.
Haha ik had het zelf vandaag nog niet maar de medewerker bij de la place van V&D wel. Wij (vriend en ik) lunchen daar vaak even en vandaag bestelden we een paar frietjes bij onze broodjes. Wij staan te wachten na het bestellen en die jongen zegt "Jullie kunnen nog wel even gaan zitten, ik moet het nog even maken". Prima antwoordde ik, maar hoe lang duurt het? Waarop hij zegt "Ik kom binnen 10 minuten wel klaar". Mijn vriend antwoordde meteen "als je dan maar wel eerst je handen wast voordat je aan mijn friet zit". Ik moest zoooo lachen en die jongen kreeg een hoofd zo rood als een boei. Sorry sorry, ik bedoelde natuurlijk dat niet stamelde hij haha. Zijn collega's lagen ook helemaal in een deuk. Geweldig
Hahaha prachtig. Mijn ouders wouden vroeger altijd dat ik mijn kamer zelf opruimde. Toen riepen ze me naar beneden, want ze wouden wat met me overleggen. Dus ik stamp de trap af, helemaal chagerijnig. Gooi de woonkamerdeur open en zeg; Als jullie me steeds van mn werk af houden, kom ik toch nooit klaar! Hahaha
Ik had het niet echt met wat zeggen maar wel met een smsje. Toen ik beviel van ons overleden kindje, ze was toen al 5 dagen overleden in mijn buik, toen stuurde ik een smsje naar een aantal mensen waarin ik had neergezet dat we dus ouders waren geworden van dochter Lenthe, en (nu komt het) dat we heel gelukkig zijn. Dus er volgden smsjes terug en iemand dacht dat er een wonder was gebeurd en dat het kindje leefde. Ze schreef oa: "Gefeliciteerd met dit wonder!" Op zich keek ik daar niet vreemd van op, dat ze me feliciteerde. Maar later kreeg ik een smsje van haar van: "Oh sorry, ik dacht dat je kindje leefde". Dus omdat ik schreef dat we heel gelukkig waren. Achteraf snap ik dan ook niet dat ik dat zo heb neergezet. We waren uiteraard niet gelukkig met een overleden kindje, maar wel met het feit dat zij ons hoe dan ook papa en mama had gemaakt.... Dus dat was nogal een verwarrende opmerking van me en achteraf denk ik dus ook: zei ik dat echt? We zaten toen ook in zo'n roes in die tijd... Kon denk ik dan ook niet echt helder meer nadenken.
Oh L4ever, dat is pijnlijk Snap helemaal dat je in een roes leefde en dat je alsnog gelukkig was met het feit mama en papa te zijn geworden.
Eigenlijk vond ik het ook wel fijn juist dat er ook wel wat mensen waren die me feliciteerden. Het is zo keihard dat je bevallen bent en mensen gaan je allemaal condoleren, wat natuurlijk ook logisch is... Maar we waren, ondanks haar overlijden, ook ouders geworden, en met dat feit vond ik dat ze me ook best mochten feliciteren. Maar het voelde denk ik vooral ongemakkelijk voor de persoon die me dat stuurde, zij zat zich helemaal te verontschuldigen, terwijl het kwam door mijn eigen stomme opmerking in die sms.
Het is me helaas wel eens overkomen Gefeliciteerd zeggen ipv gecondoleerd.....dan ga je echt door de grond! of inderdaad succes ipv sterkte....
Toen een kennis me vertelde dat ze haar pasgeboren zoon Gijs genoemd had, zei ik nogal verontwaardigd: "Gijs??? Wie noemt zijn kind nou Gijs?" (ik vind dat dus geen mooie naam) Onbewust zei ik mijn gedachten hardop.......oeps Kon wel door de grond, iedereen moet zijn kind natuurlijk noemen zoals ze zelf willen en mooi vinden. Pas toen ik haar reactie zag, realiseerde ik me dat ik mijn gedachten hardop gezegd had.
Afgelopen week neusde ik in een kledingwinkel rond, toen ik per ongeluk 'iemand' aanstootte en ik meteen daarop "sorry" zei. En terwijl ik dat zei draaide ik me naar 'diegene' om en zag tot mijn schrik dat ik het tegen een paspop had. Ik was er niet helemaal met mijn gedachten bij blijkbaar, gelukkig heeft niemand het gezien.. (behalve die pop dan).
Ja gistermiddag in de supermarkt. Ik stond af te rekenen en gaf de bon van lekker in het leven af van de pampers.. Liep er toevallig net een beveiliger achter me langs en die zag dat en zei toen 'Ohja, die moet ik ook nog inleveren!'.. Maar die man is al best op leeftijd dus maakte een geintje van 'Ow zeker voor de kleinkinderen!' En hij heel serieus 'Nee hoor! Ben nog lang geen opa! Mijn kinderen zijn pas 1 en 3!'.. Stond echt met m'n mond vol tanden en had zo'n spijt van die opmerking haha, hou dan gewoon je mond!
hihi achja jij zegt sorry tegen een pop.. ik hang gewoon een heel verhaal op tegen een vreemde... dacht dat manlief nog naast me stond maar die was allang weggelopen... en dat gebeurd regelmatig!!