Hallo dames, Ik heb even jullie advies nodig. Na bijna 17 jaar dienstverband is mijn functie door bedrijfsovername boventallig verklaard. De UWV heeft 2 weken geleden een ontslagvergunning toegekend. Ik heb tot 31 december de tijd om een nieuwe baan te vinden anders kom ik voor eerst in mijn leven in de ww Maar nu komt het. Ik ben beetje de klus kwijtgeraakt over wat ik wel of niet wil gaan doen: 1. Solliciteren en hopen dat ik per 1 januari elders aan de slag kan gaan 2. Deeltijd HBO studie volgen, en daarnaaast solliciteren 3. Ondanks alle onzekerheden mijn hart volgen en mijn derde kinderwens in vervulling brengen. Wat natuurlijk ook grote risico's met zich zal meebrengen qua (toekomstige) werksituatie (ik ben 39 dus het is voor mij een nu of nooit kwestie) Ik zit dus momenteel thuis aangezien ik vrijgesteld ben van werkzaamheden. Dus ik heb genoeg tijd om over alles na te denken, maar ik krijg mijn verstand en gevoel gewoon niet op 1 lijn. Wat is jullie advies? Oftewel, wat zou jij doen?
Op deze leeftijd en als jullie het financieel aankunnen zou ik voor optie 3 gaan. En ondertussen ook solliciteren. Want niets zegt dat je tegen 1 januari zwanger bent.
Kunnen jullie het zonder jou inkomen redden? Zo ja en jullie willen allebei nog een derde, dan zou ik voor optie 3 gaan. Anders optie 2 een opleiding erbij is nooit weg.
Heb je geen sociaal kader waarin er sprake is van een van werk naar werk traject met een loopbaancoach? Die kan je ook helpen bij het maken van de keuze.
Je kunt nu alle drie natuurlijk combineren. Zwanger proberen te raken kost niet zoveel tijd ( mmm uitgezonderd) solliciteren moet je sowieso doen en als je nu alle tijd hebt kun je een deeltijd hbo doen... Je weet niet of je (snel) zwanger raakt Je weet niet hoe snel je een nieuwe baan hebt Studeren kan nooit geen kwaad en zolang je het in je eigen tempo kan doen.. Financieel weet je hoe je de komende tijd ervoor staat. Nog 4 maanden salaris daarna ww..
Mee eens, al zou ik er denk ik ook goed over na moeten nemen. Bang dat ik te veel tegenlijk zou willen en dat ik mezelf daarin later tegen kom. Wat je ook zou besluiten, als jullie nog een wens hebben voor een 3de kindje zou ik dat sowieso niet uitstellen aangezien je leeftijd..
Veel HBO opleidingen hebben een duaaloptie. Werken én leren, dan zit je niet helemaal zonder inkomen. En deeltijd is ook in het leven geroepen om ernaast bijvoorbeeld te kunnen werken. Dus ook daarbij kun je solliciteren. En verder wat de rest ook zegt. Er valt niet te zeggen hoe snel je zwanger bent, en aangezien je 39 bent zou ik er gewoon voor gaan als je dat wilt. Wat je zegt, het is nu of nooit wat dat betreft!
Dat vroeg ik me ook af. Helaas zit ik op dit moment in hetzelfde schuitje, maar bij ons is er begeleiding door een loopbaancoach geregeld. Die helpt mij heel erg met de combinatie: waar liggen mijn capaciteiten, waar krijg ik energie van en wat past daar voor baan (of opleiding) bij. Wat betrft de wens voor een 3e: als je denkt dat dit financieel haalbaar is (rekening houdend met worst case scenario), dan zou ik daar sowieso voor gaan.
Ik zou in zo'n situatie never nooit een kind op de wereld gaan zetten. Eerst werk en als een aanvullende studie je meer kans op een baan geeft zou ik gaan studeren. Vergis je niet, deelltijd hbo is duur. (Spreek uit ervaring, ik geef er les) Ik weet niet of je instellingscollegegeld moet gaan betalen of niet, maar het is wel gedurende een aantal jaar een flinke kostenpost. En het kost je toch al snel zo'n 25 uur in de week inclusief reistijd en zelfstudie. Je moet dan wel heel zeker weten dat het je voldoende oplevert. Hangt heel erg van je vooropleiding en je vakgebied af en van de mate waarin je een helder beeld hebt van je loopbaanontwikkeling.
Lousaa, vind ik normaal gesproken ook maar to is 39. Als ze nog een derde wil heeft ze echt niet veel tijd meer. to, ik zou derde kindje in combinatie met solliciteren doen, tenzij je echt per se ooit die hbo wil doen. Dat gaat met drie kinderen toch weer moeilijker dan met 2.
Over bang zijn dat ik op dit moment een besluit neem waardoor teveel ga doen en mezelf daarin later tegen kom....Dat is eigenlijk ook wat mij op dit moment bezig houdt...
Als ik straks alsnog in de ww komt dan wordt het financieel natuurlijk ook stukken minder maar een "ramp" zal het niet worden.