Man vaak weg

Pff lastig zeg... zou ik ook niet leuk vinden. Tijd voor elkaar is ook echt belangrijk in een relatie vind ik... samen weg of als gezin weg. Zulke dingen heeft een mens toch nodig. Bepaalt hij dan zelf dat het niks is voor kinderen die verjaardag? Of zeggen de mensen waar jullie heen zouden gaan dat? In het laatste geval kan hij er weinig aan doen, maar hij zou bijv dan wel aan jou kant kunnen staan en zeggen dat jullie ervan uit gingen om als gezin te gaan...

En werkt hij dan zoveel omdat hij een verantwoordelijke functie heeft oid?
Ik zou toch nogmaals eens in gesprek gaan met hem hierover.. want zo verder gaan breekt toch ook op lijkt mij.

 

Sorry, maar 2 a 3 keer per maand wilt je man iets voor zichzelf doen? Ik zie het probleem niet.

Vind overigens wel dat hij veel en lang werkt. Wellicht zou je kunnen aankaarten of dat, bijvoorbeeld 's avonds, minder kan, zodat jullie eens een filmpje (oid) kunnen kijken. Plan lekker een avondje voor jullie in. Een soort date-night. Lekker wijntje erbij, paar hapjes maken. Supergezellig!

Overigens vind ik het niet raar dat jij het huishouden draaiende houdt. Je man werkt (veel te) veel. Jijzelf minder/niet.

 

Ik zou vaste dagen afspreken waarbij jullie samen als gezin leuke dingen gaan doen. Neem in het plannen van deze uitjes zelf ook initiatief. Geef aan dat dit er anders hij inschiet en dat dit belangrijk voor jou is.
En twee keer doordeweeks thuis eten...dat is wel extreem weinig.

Heeft je man een eigen bedrijf dat hij zo idioot veel uren maakt? Ik zou hier namelijk ook niet blij van worden.

 

Naar mijn mening zou iedere relatie op gelijkwaardigheid gebaseerd moeten zijn. Zo te horen zijn jullie het eens over zijn werktijden en ondersteunen jullie die beide? Dan zit dat voldoende goed? Of is het je eigenlijk ook teveel, of de combinatie met uitjes?

Als de werktijden goed zitten, dan blijven weekenddagen en de twee doordeweekse avonden met eten over om gelijkwaardig te delen en 'verdelen'. Aangezien je aangeeft niet tevreden te zijn over de natuurlijke verdeling (hoe het nu gaat), zou ik om de tafel gaan zitten om eerlijk 50/50 te 'verdelen' en wat samen gaat/hoort ook echt samen te delen. Jouw man heeft best een punt dat je ook tijd voor jezelf mag opeisen , maar hij heeft geen punt in bepalen hoe je die tijd indeelt. Het hoeft niet buitenshuis/met anderen. Die eigen tijd kan ook in rust thuis, het is jouw tijd, en die mag je in eerlijke redelijkheid indelen. In bad, neuspeuterend en zelfs met de kids zonder de vervelende oudertaken op te pakken .

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zou het zo aanpakken: eerlijk samen delen, verdelen en omdat het niet vanzelf gaat wegens andere (introverte en extraverte) karaktertrekken, met een 'verdeel-regel in gelijkwaardigheid'.

Makkelijker gezegd dan gedaan hoor! Ik herken een gedeelte

 

Dat vind ik best kwalijk. Want dat is, als ik dat zo lees, zijn eigen keus. Ik wil bijna vragen waarom hij zijn kinderen niet wilt zien?

Zoals ik eerder al zei; stel eens voor aan je man om minder te werken, vooral 's avonds. Hij kan de kinderen ook naar bed brengen. Lijkt me ook fijn voor de kids. Het is ook hun papa natuurlijk.

Blijf vooral communiceren! Dat is het allerbelangrijkste.

 

Hoe oud zijn jullie kinderen en hoeveel uur per week werk jij?

 

Tsja... Je man werkt veel, daardoor heeft hij weinig tijd/ruimte voor zichzelf en ontspanning dus ik begrijp het wel. Natuurlijk hou jij dan automatisch het gezin draaiende, ik neem ook aan dat jullie dat zo besproken hebben toendertijd en dit een bewuste keuze is/was. Zoals eerder gezegd; reserveer 1 dag per maand/ eens per 3 weken een dag waarop jullie samen iets met de kinderen doen en 1 x per maand een uitje met z'n tweeën. En ookal zegt je man dat 'het niks voor jullie is'; probeer het eens? Wie weet ontstaan er nieuwe vriendschappen door.

Mijn vriend werkt ver van huis, waardoor hij alleen zaterdag avond en zondag thuis is. Dus ik begrijp hoe pittig het is . Wij plannen bewust tijd voor het gezin en voor ons als koppel, maar op zijn enige vrije dag in de week vind ik ook dat er ruimte moet zijn voor zijn dingen. Ideaal is het niet, maar het is niet anders.

 

Misschien is het goed om hem te zeggen wat je wél van hem zou willen zien i.p.v. wat hij niet goed doet.
Mijn man werkte eerder veel te veel, 2 bedrijven, de ene door de weeks, de ander de avonden en zaterdag. Dat was niet te doen. Ik heb heus wel eens geklaagd, maar het werkte pas toen ik mijn verwachtingen van wat hij wel zou kunnen doen bij hem neerlegde. Sowieso is hij gestopt met 1 bedrijf, dat gaf al rust, daarnaast werk ik 1 middag/avond en werkt hij 1 dag over. De rest vind ik het fijn om als gezin samen te eten. Avondjes samen op de bank hebben we niks mee. Filmpjes kijken we nooit, daar hebben we beiden niks mee. Dus we gaan na het eten beiden onze eigen gang. Wel heb ik gezegd dat ik blij er van zou worden als we om en om de kinderen op bed leggen. Hij maandag en woensdag, ik dinsdag en donderdag. Dat werkt perfect hier, hij heeft zijn 'verplichte' tijd met de kinderen, en op de andere dagen kan hij meteen na het eten gaan klussen of werken.
Ook heb ik gezegd dat het fijn is dat hij even overlegd als hij de avond weg wil. Niet omdat het niet mag ofzo, en zeker nu ik zwanger ben ga ik Zelf toch niet zo vaak meer weg 's avonds, maar ik wil gewoon serieus genomen worden. Respect voor elkaar zit ook in overleg vind ik.

 

Ik vind het best zorgelijk klinken. Ik begrijp dat hij tijd nodig heeft voor zichzelf, maar moet dat zo vaak een hele dag zijn? Wat gaat hij dan doen en met wie? En waarom werkt hij zoveel? Wat doet hij voor zijn werk?
En van wie zijn die verjaardagen als je eerst wel met het gezin zou gaan en het ineens niets voor de kinderen is?
En hoezo eet hij maar twee avonden in de week thuis, waar eet hij dan de andere keren? Hij eet dus meer alleen of met een ander dan met zijn eigen gezin. Dat kan toch niet?
Het lijkt wel of hij het gezinsleven niet aan kan of wil hebben. Hij ontloopt het in ieder geval.
Ik wil niet zeggen dat er misschien een ander is, want dat hoeft natuurlijk niet, maar het lijkt wel of hij een dubbelleven leidt. Ik zou daar toch eens een goed gesprek met hem over hebben.

 

We missen veel te veel informatie om iets zinnigs te zeggen:
- wat voor werk doet hij? In loondienst of eigen baas?
- werk jij ook of ben je thuis met de kinderen?
- was dit altijd al zo of sinds korte tijd?
- hoe was het voordat er kinderen kwamen?
- hebben jullie er afspraken over gemaakt toen de kinderen kwamen en houden jullie je wel / niet aan die afspraken?

Etc

We lezen alleen jouw verhaal maar met de andere kant er bij kunnen we wellicht beter advies geven.

 

Als jij niet tevreden bent met de huidige situatie moet je een goed gesprek voeren met je man. Waar jullie beide behoefte aan hebben. Vind twee/drie keer per maand niet zo veel als hij zoveel werkt. Maar denk dat daar eerder het probleem ligt dan dat ie iets voor zichzelf doet.

 

Nou ik ben het met je eens. Vind zoveel werken en nog 2/3x per maand weggaan veel te veel.

 

Twee à drie keer per maand een dagje weg vind ik niet veel, maar het voelt wel alsof jij en jullie gezin nu op de derde plaats komen naast werk en tijd voor zichzelf en dat zou niet de bedoeling moeten zijn. Daar zou ik over in gesprek gaan. Misschien kunnen jullie gezinstijd en tijd voor jullie samen ook plannen? Dan kan hij niet ineens spontaan iets anders gaan doen op een dag dat jullie voor zijn gevoel nog niks gepland hadden, terwijl jij juist een dagje met jullie gezin in gedachten had. En ik zou er als ik jou was ook wat meer op uit gaan. Plan ook een dagje wat leuks voor jezelf waarop hij bij de kinderen is. Dan ben jij er even uit en heeft hij automatisch tijd met de kinderen. Niet alleen hij heeft hier recht op, het huishouden en voor de kinderen zorgen staat gelijk aan een baan wat mij betreft.

 

Mijn vriend werkt van ma tot vrij en is dan helemaal niet thuis.
Afspraak is dat de zondagen voor het gezin zijn.
Hij gaat op zaterdag vaak een stuk motorrijden of er komt een vriend en ze zijn de hele middag bezig met van die elektrische auto's.
Wel is het hier zo dat als ik zeg dat ik liever heb dat ie thuis is dat ie dan ook thuis blijft.
En heeft ie iets op zondag gepland voor zichzelf dan is de zaterdag automatisch voor ons.

Ik denk dat jullie eens moeten praten over jullie verwachtingen van elkaar.
Geef aan dat je het veel vind en dat je begrijpt dat ie tijd voor zichzelf nodig heeft maar of dat ook op een andere manier kan.

 

Ik denk dat jullie toch eens met elkaar om de tafel moeten gaan zitten. Prima dat je weinig werkt maar zoals het nu klinkt zit je man nu in een soort van machtspositie, ik ben kostwinnaar en het moet gebeuren zoals ik wil want vrouwtje zit toch alleen maar thuis.
Als je die keuze samen heb gemaakt en je staat daar beiden achter dan is dat prima maar ik mis wel het wederzijdse respect van je man tov zijn gezin.
Waarom hij niet eens minder werken en jij wat extra uren erbij?
Wellicht komt het dan wat meer in evenwicht want zoals hij het nu doet is het solliciteren naar een burn out en dan heb je een nog groter probleem.

 

2 a 3 keer per maand is niet vaak, als hij tenminste de rest van de tijd vaker thuis zou zijn.

 

Ja ik ook. Vind het eindelijk gewoon echt te gek voor woorden. De kinderen 3 dagen niet zien? Volgens mij is de balans echt helemaal weg.

Edit: en dan heb ik het niet over een incidentele zakenreis of een vrachtwagenchauffeur die nu eenmaal dat soort uren draait.