Ik zag een jong stelletje lopen. Ik schat ze een jaar of 15. En toen dacht ik ahhh, zo lief ik herinner dit nog wel als puber zijnde hand-in-hand. Met mijn vriend van toen geen idee , maar mijn toenmalige "friend with benefits" dat we "stiekem" op een groot festival hand in hand liepen aan de andere kant van het land en toen een bekende tegen kwamen. Zo stom dat dat me nog hij staat.. haha. En toen dacht ik ook ... met twee rondrennende kinderen en een huppelende hond, lopen mijn man en ik maar zélden hand in hand. Jullie?
Eigenlijk alleen op de momenten dat we met z’n tweeën ergens lopen. Anders is het toch altijd met twee handen aan de kinderwagen of een peuter/kleuter aan een hand
Wij fietsten vroeger zelfs hand in hand. "Pathetisch" noemde mijn vader dat. Toen was ik heel beledigd. Inmiddels ben ik het wel eens met die analyse, haha. Hand in hand fietsen doen we niet meer. Maar we lopen nog wel geregeld hand in hand hoor. Of gearmd. Ik loop soms met onze oudste zoon ook nog hand in hand. Als hij even vergeet dat hij al 10 is.
Eigenlijk wel nog als we wandelen buiten of een dagje weg zijn. In de auto als hij rijd bijna altijd dan heeft hij ipv 2 handen aan het stuur altijd 1 aan het stuur en 1 in mijn hand.
Bij het stukje over je zoon van 10 zwijmel ik even weg. Wat mis ik dat. Die van mij is nu 12 en me in lengte voorbij geschoten. Ik moet het doen met af en toe een arm om mijn schouders als we wandelen. Soms wel een hand maar die is altijd dan als helpende hand. Die hand van het vertrouwen in mama dat niets kan gebeuren als hij die hand vast heeft ga ik niet meer krijgen helaas. Dus voor jou geniet er bewust van zolang het nog kan!!
Vaak hand in hand of gearmd. 1 van ons duwt de kinderwagen met 1 hand, de ander houdt de peuter vast met 1 hand. Gaat prima, haha
Wij lopen regelmatig gearmd. Dat heeft ook een praktische kant: mijn man zet eraltijd stevig de pas in, terwijl ik nogal slenter. Als we niet gearmd lopen draait het er vaak op uit dat hij voorop loopt en ik erachteraan sjok. Mijn 10 jarige wil ook nog een enkele keer hand in hand met me lopen en anders de jongste wel. Echt gezellig ik hoop dat ze dat nog lang blijven doen!
Wij lopen eigenlijk altijd wel hand in hand. Soms haak ik bij hem in, bij bijv koud weer, dan heeft hij z'n handen in de zakken en dan steek ik mijn hand erbij in zijn zak of ik haak in z'n arm.
Ja hoor, ik grijp zo m'n momenten Vanmiddag nog! Als hij z'n handen in z'n zakken heeft vanwege de kou dan haak ik weleens in. Maar vind ik toch minder leuk. Gelukkig houdt onze jongste steeds meer van hand in hand lopen ♡ De oudste heeft nooit die behoefte gehad.
Wij doen dat nooit eigenlijk, heb er niet zo'n behoefte aan en weet dat man het vreselijk vindt. Vroeger ook nooit gedaan.
Als ik dat doe weet mijn man dat ik graag wat hebben wil. grapje. Nee dat doen wij nooit, wij hebben een peuter die selectief hoort en lekker aan de wandel gaat.
Wij lopen ook wel makkelijk hand in hand. En ik met de kinderen ook nog. Van de week nog wandelde we met z'n 4en en dan ruziën ze wie bij mij mag . Ik zelf vind het af en toe nu vreemd voelen met m'n oudste hihi - dat ze het nog wil. Ze is 1.60 nu ongeveer... dat fietsen deden we ook.. maar deed ik op m'n 11/12 ook met vriendinnen... tot we 1x op een kiezelige asfalt weg met de sturen in elkaar kwamen... au! Dat vergeet ik nooit meer...
Ik ben gezegend met knuffelige kinderen. Zelfs de oudste zit elke dag nog wel even op schoot. En 's ochtends kruipen ze allebei even voor een knuffel bij ons in bed. Ik geniet daar nog maar van, want de puberteit nadert bij onze 10-jarige ook wel natuurlijk. Dus je weet maar nooit wanneer het voorbij is.
We lopen regelmatig hand in hand. Ligt trouwens wel een beetje aan het type wandeling: gaan we echt om een flink stuk wandelen, dan niet. Maar als we bijv. met de kinderen naar de speeltuin lopen of slenteren door de stad wel. Gearmd lopen doen we dan weer nooit. Dat vind ik niet lekker lopen.
We lopen vrij vaak hand in hand of ik hou zijn arm vast. Een van de jongens aan zijn kant en de ander aan mijn kant
Regelmatig wel ja. Maar toch denk ik er soms over na of het wel 'kan'. Soms voelt het toch niet zo 'veilig' en dan houdt het me wel tegen. Mijn vrouw en ik zijn jaren geleden aangesproken/uitgescholden toen we hand in hand liepen in een park en sindsdien denk ik er vaak wel 2x over na voor ik haar begroet met een kus of haar hand pak oid.