Sinds een paar weken wil mijn zoontje absoluut niet meer in zijn eigen bedje slapen. Het is nooit een goede slaper geweest maar nu slaapt hij dus gewoon bijna niet zowel s'nachts als overdag. Een paar dagen geleden ben ik perongeluk in slaap gevallen tijdens de voeding en werd pas na 4 uur wakker! (Zoontje lag nog steeds aan de borst ) De volgende dag ben ik smiddags met hem gaan liggen en hij sliep gewoon 3 uur!! We liggen nu op een matras op de grond met aan zijn kant een kast zodat hij er niet uitrolt en een voedingskussen onder zijn voeten. Dit is de eerste nacht dat hij heel de nacht bij mij in bed gaat, en ik ben erg benieuwd hoeveel hij wakker gaat worden. In zijn eigen bedje was dit s'nachts op een gegeven moment elke 10 minuten slopend.. Als zowel hij en ik hierdoor beter slapen heb ik er vrede mee en eigenlijk vind ik het erg knus. Alleen ik ben bang dat hij dan nooit meer in zijn bedje wil slapen als hij ouder is. Hoe leuk en knus het nu ook is ooit hoop ik dat hij net zo fijn in zijn eigen bedje slaapt. Ik hoor graag verhalen van moeders die ook samen geslapen hebben en waarbij het kindje nu in zijn eigen bedje slaapt.
Ach joh, komt goed! Dochterlief sliep ook regelmatig bij mij, vanaf het begin of na de eerste nachtvoeding. Met een maand of 9 a 10 moest ik haar af en toe in haar eigen bedje wakker maken. Met ruim een jaar was ze volledig over, en bij ons in bed was zelfs alleen maar sokken. Zoonlief komt ons met zijn 11 maanden nog elke nacht gezelschap houden. Maak me er niet druk over.
Hier twee dochters die beiden heel veel gehuild hebben door allerlei klachten. Hebben dus veel bij ons geslapen en als ze in goede doen waren/zijn, sliepen/slapen ze gewoon in hun eigen bed We hebben hier gezien dat ze zich daardoor juist veilig zijn gaan voelen en dat dat -toen ze eenmaal pijnvrij waren- de basis was om fijn en vertrouwd ook gewoon in hun eigen bed te slapen
De eerste drie maanden ook niet in eigen bedje geslapen en dan plots haar wel kunnen verleggen. Nu al 3 dagen zelf in slaap vallen in bed zonder de borst!! Kan dus allemaal heel snel terug naar eigen bedje...
Onze dochter heeft ook een aantal maanden bij ons geslapen, daarna een hele tijd in haar eigen bed maar sinds een week krijg ik haar niet meer in haar eigen bed . Ze zal wel een apart geval zijn aangezien het vaak goed gaat bij anderen. Maar zo kan het dus ook...
Hier is de jongste vandaag 3 geworden en gaat hij komende week over naar zijn eigen bedje. Niet eerder, omdat het samen slapen ons zo goed bevalt. Maak mij er totaal geen zorgen over, komt het niet dan komende maand oid wel, ze blijven niet tot hun 18e bij je in bed.
Wij hebben kinderen altijd naar behoefte in ons bed laten slapen. Wel elke nacht gestart in eigen bed. Nu met bijna 6 jaar komt mijn zoon bijna elke nacht gezellig bij kruipen. Ik heb met hem afgesproken dat ie zijn kussen meeneemt en ons niet wakker maakt (tenzij er iets is natuurlijk). Voor de rest maakt het me niks uit, vind samen wakker worden echt heerlijk ☺
Mijn beide dochter sliepen eigenlijk de hele nacht bij mij - meestal vanaf een uur of 23 - tot ze ongeveer 9 mnd waren. Vanaf 9mnd gingen ze 's nachts spelen naast me, kopstoten geven, haren trekken knijpen, bijten Dus vanaf dat moment in eigen bedje en dat ging (en gaat) prima! Ze blijven allebei tot 7u in hun eigen bed, ik ook
Het is dat het gevaarlijk is, anders deed ik t ook. Vind t heerlijk en mn dochtertje zou ook graag willen. ze slaapt prima in dr bedje hoor maar rond 8u sochtends heeft ze er genoeg van en wil ze bij mama in bed. Dan blijf ik dus wakker. Mijn broer sliep tot zn 11e bij mn ouders in bed dus t zijn niet allemaal positieve verhalen.
Bedankt voor jullie reacties! Hij heeft vannacht bij me gelegen en was ietsje minder onrustig. (Ik vermoed tandjes en een sprongetje al een paar weken). Ikzelf heb niet zo best geslapen toch nog een beetje bang maar dat zal wel goedkomen!
Over kinderen die nog heel lang bij je in bed slapen/zouden slapen ofwel het niet af kunnen leren: je bent daar altijd zelf bij. Oudste zou hier nog altijd wel graag elke nacht naast mij slapen. Ik slaap zelf dan alleen niet en dus doen we het niet. Enkel als ze ziek is, heeft ze dat echt nodig, (maar goed, dat is eens 2-3 keer per jaar). We hebben daar gewoon duidelijkheid in geboden en dan volgen je kinderen echt wel. Consequent blijven en wel kijken hoe je kunt tegemoet komen in wat ze echt nodig hebben, is daarin wel de sleutel. Kinderen die met 11 jaar nog bij hun ouders in bed slapen, terwijl ouders dat niet willen: dan hebben ouders gewoon echt niet doorgepakt. En dat doorpakken hoeft dus echt geen drama in huis te betekenen
Hier doet dat ons meestal beter slapen. Hij sliep in het begin veel beter door. Alleen nu door allerlei klachten en sprongetje nu vaak even worden in de nacht, maar door mij directe nabijheid en mijn ademhaling en een hand/ arm om hem heen, slaapt hij snel weer verder. In zijn bedje is het tien keer met een speen lopen elke keer.
Ik heb bij de Ikea een bedje gekocht die ik als co-sleper kan gebruiken. Toch als het ware bij je in bed maar veilig. Als de kleine zich er prettig bij voelt is het goed en je gaat trouwens echt biet zomaar op je kindje liggen.
Als je de regels van veilig samen slapen (Google) aanhoudt, is samen slapen echt niet gevaarlijk! En hoeveel kinderen ken jij die op hun 16e nog bij hun moeder in bed slapen? Komt echt goed! (oudste heeft een jaar bij ons geslapen, middelste 3 jaar, jongste een klein jaar, alledrie daarna zonder problemen naar hun eigen bedje gegaan)
Het is niet gevaarlijk! Er zijn wel wat 'regels' net als bij het in het eigen bedje slaprn. Maar per definitie gevaarlijk?? Sorry maar dat is echt onzin! Hier heeeeel veel samen geslapen. Dl slaapt nu prima in hasr eigen kamer.
Wat anderen al zeggen: het is NIET gevaarlijk, tenzij je niet even nadenkt over wat handig is, hoe je de kleine neerlegt en dergelijke. Sterker nog, uit onderzoek blijkt dat samen slapen beschermt tegen wiegedood. Mijn zoontje slaapt sinds zijn geboorte in de co-sleeper, maar tijdens de nachtvoeding dommel ik vaak weg met hem nog aan de borst.
Bizar dat er zoveel mensen zijn die voor de gezelligheid hun kinderen bij hun in bed laten slapen als ik de reacties zo lees! Als ze ziek zijn of op zondagochtend lekker tussenin zou ik zelf geen probleem vinden..Maar elke nacht? Bij ons gaat dat niet gebeuren.. Als ze niet kunnen slapen of bang zijn dan ga ik naast hun bedje zitten tot ze met een veilig gevoel in slaap vallen. Vinden jullie partners dat ook fijn de kinderen tussenin?
Kuikentjepiep, ik dacht er ook altijd zo over totdat ik een kind kreeg die slecht slaapt. Dan heb je op een gegeven moment geen keus.
Maar de hele nacht naast een bedje zitten, gaat mij weer te ver. Als mijn dochter een mindere nacht heeft, neem ik haar dus tussen in omdat ik mijn rust ook nodig heeft. En mijn parner vindt dat prima. Het is ook zijn eigen kind hoor. Die babykamers van tegenwoordig is een luxe, vind ik. Het liefst zijn de meeste baby's dicht bij hun ouders, omdat dat inderdaad een veilig gevoel geeft. Ik geef daar graag aan toe.
Liever een nacht goed slapen dan nachten er naast moeten zitten. Hier oudste tot 9 jaar bij mij in bed en in eens was dat over prima. Met jongste die is nu 2 maanden in haar eigen bed. Ze is nu 5 en. En zo heb ik dus 14 jaar met kind gelegen en het beviel mij over het algemeen prima en kids ook. Hier nu wel eerder door gepakt met dochter want eerlijk is eerlijk na 14 jaar ben ik blij dat ik mijn bed weer voor mijn zelf hebt en door dat ik een lat hebt (( idd tijdelijk even hier) had ik geen probleem met parnter haha. ( voordeel) en nu slaapt hij op een matras op de grond.Die snurkt mij te veel. Van hem doe ik eerder geen oog dicht dan van mijn kinderen haha.