Als ik mensen vertel dat ik de bevalling geweldig vond word ik altijd aangekeken alsof ik gek ben. Ik vraag me af of hier meer vrouwen zijn die bevallen ook zo vreselijk bijzonder vinden. Ik keek er tijdens mijn zwangerschap al naar uit en arriveerde (helaas, wilde thuis bevallen, maar meisje had in vruchtwater gepoept) met een big smile in het ziekenhuis. Na 5 uurtjes was het gepiept, natuurlijk heeft het pijn gedaan, maar die pijn was echt niet ondraaglijk, het moment dat ik dacht nu vind ik het niet leuk meer mocht ik persen en lag ze een kwartiertje later in mijn armen. Het eerste wat ik dacht was: wow, dit doe ik zo nog een keer. En ik kan nu al uitkijken naar de bevalling van een tweede. Irriteerde me ook weleens aan opmerkingen aan het einde van de zwangerschap als sterkte. Ik dacht dan, je bedoelt succes en veel plezier... Wie heeft dit ook? Geloof nooit dat ik de enige ben die dit oergevoel zo prachtig vind!
Ja hier, twee keer zelfs!!! Bevallen is top...zou het graag nog eens doen, helaas wordt dit een keizersnee ivm placenta previa.....en daar baal ik enorm van.
hahaha! Moet wel lachen hoor... Maar inderdaad, bevallen is gaaf! Heb toen wel geroepen dat dit de laatste keer was (maar toen had ik ook enorme rugweeën en de ontsluiting ging op dat moment erg snel), maar zodra hij eruit was, wilde ik het zo nog een keer! Wat gaaf, en wat een kracht dat er dan vrij komt en dan zo'n machtig mooi wonder in je armen en op je buik! Heerlijk!!! Niet alleen met een vlotte bevalling hoef je het gaaf te vinden,.. mijn voorweeën hebben dat hele weekend aardig huisgehouden, dus was al kapot voordat ik aan de bevalling begon. Maar wil echt zo weer! Ik zie totaal niet op tegen een 2de bevalling! Keek er bij de eerste ook naar uit, vond t zo gaaf om allemaal mee te maken!
Hier waren de bevallingen hels, bij de 1ste sterrenkijkertje dus moeizame natuurlijke bevalling. De tweede de tweeling natuurlijk bevallen. Zwaar en daarna een fluxus gehad waardoor ik veel bloed ben verloren. Het oergevoel herken ik wel, naderhand. Want ik heb t toch zelf geflikt zonder pijnbestrijding en hulpmiddelen.
Ik vond het jammer dat ik werd ingeleid, anders had emma denk ik nog wel 2 weken in m'n buik gezeten haha! Maar bevallen vond ik ook helemaal niet erg, vond het leuk en spannend.. tsja, en pijn, ja die hoort er bij, maar het was idd niet ondraaglijk, heb ook geen ruggenprik genomen, nergens voor nodig. Hier ook binnen 5 uurtjes gebeurd
Bijzonder en wonderlijk is het zeker weten!! Maar ik vond het zeker niet leuk... Ruim 5 uur persweeen opvangen en niet mogen persen omdat de kleine man niet goed ligt ( sterrenkijker) en er een vochtblaas is ontstaan was echt niet leuk... Als ik eerlijk ben zie ik er ook best tegen op als we ooit een tweede wondertje mogen verwachten. Maar ik vind het wel super dat je het gaaf noemt en zo positieve ervaring hebt!! Dat is heeel bijzonder!!
Ik vond het wel heel bijzonder, bevallen. Maar nadat het bij de eerste 2 al snel angstig werd om medische redenen kijk ik er niet op terug van "wat gaaf". Al zou ik het zo weer doen hoor. De 3e was het spannend om psychische reden,maar zonder medisch ingrijpen en daar kijk ik toch het prettigst op terug.
Ja bevallen is absoluut gaaf ! Vooral het laatste moment is Zo gaaf mooi en bijzonder Het moment dat je voelt dat het hoofdje " staat" en dat je nog maar een paar keer hoeft te persen.. En wanneer de schouders door zijn het hele lichaampje er achteraan komt en dan dat natte warme plakkerige kleine onvoorstelbaar mooie lichaampje eindelijk op de borst Ja bevallen is geweldig !
hier ook absoluut geen trauma aan de bevalling overgehouden, ondanks sterrenkijker, weeënstorm met rugweeën, 2 uur persen, mislukte vacuum en uiteindelijk ks. ik herken dan ook niet dat mensen zeggen dit doe ik nooit weer en heb tijdens de bevalling geen 1x gedacht dit kan ik niet of ik stop er mee.. bij mij overheerste het idee dat ons mannetje geboren ging worden en ook na de bevalling zat ik compleet op de roze wolk, geen moment gehad dat ik het zwaar vond.. ja het deed behoorlijk pijn en het was geen pretje, maar het is mij enorm meegevallen.
Helemaal mee eens. Ik werd ingeleid en had er zin in! Dat zei ik ook tegen m'n verloskundige en die verklaarde me voor gek haha! Arriveerde met een lach op de verloskamers! Heb een heel zware bevalling gehad en nu nog steeds lichamelijk niet helemaal in orde down under maar...... ik zou het zo weer doen! De oerkracht die op dat moment bezit van je neemt, onbeschrijfelijk. Het is het mooiste wat er is.
Bij de tweede vond ik de bevalling super. Keek er naar uit, en ik had ook echt de rust om te bevallen. Was helemaal in trans. Zou het zo weer doen. Maar bij mijn dochter, vond het vreselijk!?
Jaaaa!! oh wat zou ik het graag nog eens willen doen. Helaas nu alleenstaande mama, dus het komt er niet meer van vrees ik. Maar het waren 2 geweldige ervaringen.
Ik keek er naar uit, al wist ik niet wat ik precies mee zou gaan maken. Ik werd daar ook wat vreemd op aangekeken door een aantal mensen in mijn omgeving en werden er grapjes over gemaakt door vrouwen die al eens een bevalling mee hadden gemaakt. Ja het deed pijn (van de uitdrijving kan ik me weinig pijn herinneren maar de weeenstorm van rug- en beenweeen voelde niet heel aangenaam ). Ik had echt vertrouwen in mijn lichaam. En ja, ik zou het zo graag nog eens mee willen maken, het was zo bijzonder!
Bevallen is prachtig! Intens op alle mogelijke manieren, maar zoooo mooi en bijzonder. Zou het nog wel 10 keer willen meemaken Heb twee prachtige bevallingen gehad en vanaf het begin enkel naar uit kunnen kijken. Nooit zorgen om gemaakt of tegenop gezien en altijd in het volste vertrouwen gestaan. Ik werd daar idd ook raar op aangekeken of mensen vonden mij naïef ('wacht maar tot je echt gaat bevallen'), maar ik heb het altijd alleen maar als mooi en wonderlijk kunnen zien en dus ook zo ervaren.
Nou, ik had niet verwacht dat er nog zoveel vrouwen waren die de bevalling zo leuk vonden! Het verbaast mij in ieder geval. Ik keek ook helemaal niet tegen mijn eerste bevalling op maar ik had de mijne duidelijk wel onderschat.. Ik had van 3.00 's nachts tot aan het einde van de bevalling helse rugweeën die niet afzwakte. Bovendien was ons kindje op een gegeven moment in gevaar en had ik mijn ademhaling niet onder controle. Niet bepaald een droombevalling dus.
Hier was het een regelrechte hel. In bijna 7 uur geboren, maar een totaalruptuur en vacuum verlossing, en na de operatie toen m'n dochter 8 weken was, werd ik weer incontinent wegens een wederom kapotte kringspier NAVO e bevalling, alleen die was gecorrigeerd, en toen weer geopereerd, stoma en totaalruptuur weer open, en daarna weer een operatie met stoma ophef. Kortom, m'n bevalling was hels, pijnlijk en gruwelijk! Neemt niet weg dat het prachtig is dat je je kindje op de wereld zet. Maar door alle ellende heb ik haar niet eens horen huilen.
Onlangs ben ik voor de tweede keer bevallen. T was binnen 40 minuten gebeurd en ik heb nog geen 15 pijnlijke weeen gehad. Na de bevalling dadcht ik inderdaad dit doen we zo nog een paar keer. Na de eerste bevalling (26 uur) dacht ik daar toch anders over....
Ja eens! De laatste paar weeen vind ik wel heel vervelend, maar het moment dat je je kindje op je buik krijgt maakt dat allemaal goed. Zo mooi! Bij de 2e voelde ik haar ook echt zakken en door het geboortekanaal gaan, heel bijzonder . Bij de 3e heb ik nauwelijks weeen gehad, de vk kwam binnen ik had 7 cm en terwijl zij haar handschoenen aan deed om de vliezen te breken kreeg ik 2 weeen, braken spontaan de vliezen en werd baby min of meer gelanceerd. Fijn maar ook jammer, heb het niet echt bewust mee gemaakt omdat het zo snel ging. Het idee dat ik nooit meer ga bevallen vind ik best vervelend...