Weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil. Mijn zoon wordt in zijn groepje in de klas (groep 3) vervelend behandeld door een paar kindjes. 1 kindje begon met zijn tafel wegschuiven van zijn tafel omdat hij 'slechte bacterieen' zou hebben. Nu doen de andere kindjes in zijn groepje dat blijkbaar ook. Thijmen heeft er niet zo'n last van, maar we willen toch bij de juf even verhaal halen. Kijken of zij er wat mee kan. Probleem is dat dit allerlei emoties triggert over mijn eigen pestverleden. Ik ben op de basisschool en op de middelbare school gepest. Op de basisschool ging dit over dat ik vlooien zou hebben, dat ik besmettelijk zou zijn. Heel dicht bij wat er nu gebeurt. Te dicht. In mijn gedachte ben ik al 100 stappen verder en heb ik Thijmen zowat van school gehaald. Ik vind het heel moeilijk om er over te praten en er redelijk over denken. Hoe doe je dat? Hoe houd je je eigen ervaringen hier buiten?
Uhm niet? Ik zou vrijwel meteen een gesprek met de juf aan gaan Ik snap ook niet waarom de juf er zelf niets van zegt als ze ziet dat zij tafel weg word geschoven Zelf beetje oppervlakkig uit leggen waarom je hier zo fel op bent. Heel veel succes en sterkte
Geen ervaring hier nog mee, maar wel heel erg begrijpelijk (ik ben zelf ook altijd gepest). Het laatste wat je wilt is dat je kind zal ervaren waar jij doorheen bent gegaan. Ik denk dat met de juf praten een goede stap is. Het idee dat zij er dan extra op kan letten en indien nodig ingrijpt stelt jou misschien ook weer wat gerust. Sterkte!
Juist doordat jij het ook hebt meegemaakt proberen te voorkomen dat je kind precies hetzelfde overkomt. Ik ben verder niet gepest op de basisschool, middelbare wel getreiterd. Ik zou meteen een afspraak maken met de juf en als je weet wie de ouders zijn ook erop aanspreken. Het is jouw kind!! Bescherm het en koester het!
Idem een gesprek aan gaan met de juf. Ik ben vroeger niet gepest, maar mijn ouders hebben ons thuis geleerd dat wij bij onaangename incidenten net zo hard terug mochten handelen. Het klinkt misschien raar maar daar hebben wij vroeger veel aan gehad. Misschien je zoon weerbaarder maken? Je zegt dat hij daar geen last van heeft, maar is dit ook wel zo? Wat MoedervanSafia zegt, het is jouw kind, bescherm en koester het.
Ik herken het! Zelfs al tijdens de zwangerschap dacht ik 'o god, als ie later maar niet wordt geplaagd ' Maar als hij er nu zelf geen last van heeft zou ik er tegenover hem niet teveel over zeggen, want je kan er zelf ook een te groot ding van gaan maken en dan zal hij dat overnemen. Hopelijk waait het gewoon weer over . En met de juf erover hebben dat zij het ook goed in de gaten houdt
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik veel van dit soort gesprekken door mijn man laat doen. Juist omdat ik weet dat ik zo veel bagage meebreng en daarom nogal 'gekleurd' ben. Mijn man heeft ook de eerste week ons dochtertje gebracht, als er iets voorvalt toets ik dat met hem en ik laat hem meestal de gesprekken met de leerkrachten doen. Ik wil namelijk wel alert zijn, maar ook weer niet te veel projecteren.
Ja, daar ben ik idd ook bang voor! Hij maakt er geen groot ding van en hij heeft genoeg speelvriendjes op school, dus ik wil hem ook niet mijn gevoel opdringen.
Mijn vriend gaat morgen idd ook met de juf praten. Ik denk niet dat ik het kan zonder erg emotioneel te worden.
Oef lastig! Ik zou mijn eigen ervaring niet aan hem laten merken denk ik al ben ik nu al bang dat mijn kinderen misschien net zo erg gepest gaan worden als ik toen werd. Maarrrr ik zou zeker wel met de Juf gaan praten! Sterkte in ieder geval
Ik herken het wel een beetje. Gelukkig is het bij mijn zoontje nog niet zo ver. Maar hij vertelt soms wel dat sommige kindjes zijn tekeningen belachelijk maken enz. Of dat hij niet mee mag doen soms. En dan zegt ie er snel achteraan dat ik het niet tegen de juf mag zeggen omdat de kinderen anders boos op hem worden. Laatst gesprekje met juf en zoon gehad dat hij het direct moet aangeven. Ik ben zelf ook gepest en merk dat ik hem daardoor ook extra wil beschermen. Laatst bracht ik zoontje in de klas. Zoontje ging zitten. Zegt een klasgenootje 'ik zit daar altijd'. Toen zei ik wel erg fel 'iedereen mag zelf weten waar die gaat zitten' .
Ik bedoel dit echt absoluut niet gemeen maar heb je enig idee hoe die klasgenootjes er bij komen dat jouw zoontje te veel bacterieen zou verspreiden? Het valt me op dat jij vroeger ook gepest bent met 'niet schoon' zijn in de ogen van de klasgenoten. Zou het misschien kunnen kloppen dat je zoontje bijvoorbeeld niet zo fris ruikt? Of er onverzorgd uitziet? Ik bedoel het echt puur om je te helpen hoor! Maar heb wel eens vernomen van een meisje die vroeger gewoon niet zo fris rook dat ze daardoor haar hele jeugd gepest werd terwijl ze dus echt niets wist van onfrisse geur. Ze gaf zelf aan dat als ze dat had geweten toen, dat ze er absoluut iets aan gedaan had.
Uhh, dit is niet iets wat mij altijd achtervolgd heeft. Is 1 keer een pestpunt geweest en zeker niet het enige. Mij zoon is gewoon normaal, niet vies of onfris of onverzorgd. Als kinderen van 6 het over bacteriën hebben, dan denk ik dat ze iets van hun ouders gehoord hebben.
Ok nou fijn dat dat dus helemaal niet aan de orde is. Verder, probeer jouw zoon te zien als een ongeschreven blad. Het zou zonde zijn om hem jouw bagage mee te geven, daar heeft hij immers niet om gevraagd. Ik zou vooral proberen om hem mee te geven wat weerbaarheid is en er verder niet direct te veel achter zoeken. Kinderen kunnen het gedrag van ouders heel snel kopieren dus als jij het heel erg vindt dat zo'n kindje de tafel weg schuift, dan vindt jouw zoontje dat ook erg straks. Probeer dus zo objectief mogelijk te blijven, hoe moeilijk dat ook is. Sterkte!
ik vind het een rare grap eerlijk gezegd van kinderen in groep 3. De meesten weten denk ik niet eens wat bacterieen zijn...ik ben heel benieuwd hoe ze daarbij komen. Verder zou ik mijn emoties niet aan mijn kind laten zien, maar wel aan de juf. Ze weet dan gelijk hoe belangrijk het voor je is.
Mijn zus werd ook jarenlang door een meisje getreiterd die beweerde dat mijn zus de klas met haar traktaties wilde vergiftiten etc. maar dat meisje was nogal raar, haar ouders waren ook lid van één of andere sekte. Als ze niks kunnen vinden waarop gepest 'kan' worden (andere afkomst, bril, gewicht) dan proberen ze het vaak op zo'n manier van stinken of gif.
Heel begrijpelijk en misschien ook verstandig dat jouw vriend met de juf gaat praten. Hij staat er waarschijnlijk net even wat anders tegenover. Kinderen kunnen hard zijn onderling en ze snappen simpelweg gewoon niet dat hun daden en wat zij zeggen enorm effect op iemand kan hebben. Mijn pestverleden was voor mij eigenlijk ook een reden om geen kinderen te krijgen. Nu is er toch een klein meisje gekomen en o wat vrees ik de dag dat ze naar school moet en misschien niet leuk behandeld wordt. Er zijn nu soms ook kindjes die raar tegen haar doen bijv. op het cb of in een winkel, terwijl zij heel lief doet op dat moment. Ik kan er niet tegen, maar snap natuurlijk ook wel dat die kindjes ook niet beter weten.
Dit is eigenlijk ook wat ik dacht bij het lezen.. Ik weet nl. ook nog van een meisje dat niet fris rook die gepest werd.. heel zielig natuurlijk en dat mag noooit een reden zijn om te pesten (er mag sowieso nooit gepest worden) maar ik begreep wel waarom kinderen iets zeiden over hoe ze rook... Ik zou wel als ouders er iets aan doen als ik zou weten dat de oorzaak zoiets zou zijn. Probeer je kind dan wat vaker in bad te doen bijvoorbeeld. Scheelt een hoop ellende voor je kind, want mensen (zelfs kinderen al dus) kunnen hard zijn. Ik lees net dat dit niet het geval is bij ts. Je kan het altijd even met de juf bespreken en dan hoef je nog niet eens te vertellen over je eigen verleden. Vraag gewoon eens of ze er op wil letten zonder dat ze het verder tegen die kinderen hoeft te zeggen. Mocht het haar opvallen dat jouw kind 'gepest' wordt of buitengesloten dan kan ze er echt iets aan gaan doen binnen de groep.
Het is heel belangrijk dat je die gevoelens niet (nooit) aan je kind laat merken. Een kind voelt dat aan en gaat al snel in een slachtofferrol zitten waardoor het meer kans heeft om gepest te worden. Ik ben nooit gepest dus weet niet precies wat die gevoelens zijn maar ik ken het wel vanuit mijn familie. Zo'n kind wordt een zielig hoopje mens en is een makkelijk doelwit. Een kind die wat mondiger is ,of in ieder geval voor zichzelf opkomt , zal, al zou die rood haar hebben of een bril dragen, veel minder snel gepest gaan worden. Bah als ik er zo over nadenk is het diep triest dat er kinderen gepest worden
TS, als dit je zo raakt is het denk ik goed om er zelf mee aan de slag te gaan. Het lijkt alsof er nogal wat oud zeer zit dat nu naar boven komt. Los van het feit dat dit inderdaad tot projectie kan leiden, is het gewoon voor jezelf niet fijn. Je woont in Zoetermeer zie ik. (toch?) Ik ken een kindercoach in Scheveningen die oa gespecialiseerd is in pesten. Zij kan met jou aan de slag. Ik heb het gevoel dat je zoon hier indirect ook baat bij zal hebben. Mocht je hier meer over willen weten, moet je maar even een berichtje sturen. Sowieso heel goed dat je er goed op let en ik hoop dat je vriend vandaag een goed gesprek heeft met de juf.