Ik ben heel erg benieuwd. Wie is er geemigreerd naar het buitenland? Waarheen? Waarom? En hoe bevalt het?
Ik ben naar Spanje vertrokken toen ik 21 was. Ik was klaar met studeren en niets hield me tegen (Ik had geen relatie,werk etc) Ik heb eerst een seizoen op een camping gewerkt en daar mijn man leren kennen. Daarna zijn we samen in Barcelona gaan wonen en inmiddels zijn we 8 jaar en 2 kinderen verder.
Ik ben ook in spanje gaan wonen. Ik kende mijn man al en ben daar voor hem gaan wonen. Het bevalt goed in spanje, al is het cultuurverschil soms (vooral rond opvoeding van kinderen) lastig. Gelukig zitten mijn man en ik wel op een lijn.
Ook geëmigreerd. Naar Frankrijk. Vanwege het werk van mijn man. Moet zeggen dat het me over het algemeen wel goed bevalt. We wonen in een supermooie omgeving dus we hoeven ons qua activiteiten nooit te vervelen. Een stad in de buurt terwijl we zelf 'op het platteland' wonen. Niet echt hoor, maar gewoon in een dorp. Dus wat mij betreft super. Soms vind ik het wel eenzaam. Vrienden maken is toch altijd wel lastig. We hebben wel wat vrienden maar we wonen ook in een regio waar veel expats zitten en er zijn dus vaak mensen die maar een paar jaar blijven. Dan is het toch moeilijk om iets blijvends op te bouwen. En natuurlijk mis je op bepaalde momenten je familie en kun je niet altijd overal bij zijn. Aan de andere kant scheelt het soms ook wel wat gezeur over te veel verplichtingen (allebei een grote familie en soms waren we zo 5 weekenden achter elkaar alleen maar met familieactiviteiten bezig) Voor de kids maakt het weinig uit volgens mij. Mis wel af en toe Nederlandse babyproducten (Hema, Bambix, Zwitsal, etc) maar goed daarvoor zou ik niet terug gaan. Ikzelf werk trouwens 3 dagen in de week waar ik erg blij mee ben. Weet niet hoe ik het gevonden zou hebben als ik full-time thuis was geweest met de kids met niet al te veel sociale contacten. Probeer me wel actief te mengen in wat speelgroepjes, etc maar ook daarmee gaat het opbouwen van wat intensievere contacten toch moeilijker dan ik eigenlijk had gedacht...
Hai, Hier geëmigreerd naar Denemarken. Mijn partner is een Deen en erg gehecht aan zijn land. Na goed overleg hebben we besloten ons uiteindelijk in Denemarken te settelen. Hoe bevalt het... Dat verschilt per dag, soms mis je nederland en de nederlandse dingen en mentalliteit vreselijk, soms voel je je heerlijk in een ander land. Ik zie ook dat het voor buitenlanders soms wat moeilijker is om je volledig in een nieuwe cultuur te gooien, maar het ligt mi grotendeels aan jezelf of je hier in mee kunt komen of niet. Een van de dingen die ik hier heb leren omhelzen is: Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Want ons gaan zoals het moet, zou zomaar hun moeten zoals het gaat kunnen zijn. Het scheelt dat het voor ons 'maar' 8 uur rijden is naar mijn moeder, dus als ik echt wil, dan is een weekendje best te doen (en tja, hoe lang kan een mens zonder kroketten !?)
Wij zijn naar Duitsland verhuisd. Wonen er nu 2,5 jaar, wij zochten vooral "ruimte" en dat kun je nog redelijk voordelig kopen in Duitsland. Kans om NL te missen heb ik niet werk in NL en we wonen net over de grens. Dus ja wat is dan emigreren hè
2x geemigreerd,eerst als kind met ouders naar Vanuatu,Fiji en Nieuw Zeeland. 2 jaar geleden naar Australie maar is mislukt.Hoop in de toekomst wel weer die kant op te gaan.
Ik ga 'm ook volgen! Niet omdat we concrete plannen hebben, maar wel omdat we regelmatig fantaseren over een compleet nieuw leven in een ander land.
Nog niet geemigreerd maar wel aan het voorbereiden. Daar hebben we een paar jaartjes voor. Wij gaan naar Griekenland en ik kan niet wachten. Onze familie woont daar, ben er redelijk wat keren geweest, korte periodes en langere periodes en ik kom al vier jaar tot dezelfde conclusie: Daar ben ik echt gelukkig. Scheelt wel dat als we daar zijn we niet in een hotel zitten maar natuurlijk gewoon bij de familie wonen en dus het leven ook vanuit het 'normale leven' oogpunt zien. Qua opvoeden past het mij daar ook beter dan hier. Down to earth. Veel TLC maar een tik op de billen kan ook gebeuren. Voor dat ik nou iedereen over me heen krijg, ik ben ook tegen 'slaan' en ik weet ook dat er mensen zijn die de grens niet kennen maar ik ben niet tegen een tik op de kont als ze na 10 x waarschuwen nog niet willen luisteren. BAd mom, ik weet het. Wat ik HEEL belangrijk vind is dat ze daar nog met beleefdheid worden opgevoed. U/uw, oudere mensen helpen etc. Ik vind dat hele belangrijke normen en waarden. In de klas wordt een juf of meester ook zeker niet bij de voornaam aangesproken. Iets wat hier nog regelmatig gebeurd en ieder mag daar zijn eigen mening over hebben, ik heb er de pest aan. Ik vind dat er best een bepaalde afstand mag zijn tussen kinderen en begeleiders/leraren etc. Al die dingen vind ik hier maar al te vaak anders gaan (maar al te vaak, dus niet altijd! Voor ik weer een hele discussie over me heen krijg ) Tuurlijk weten we dat er ook tegenslagen zullen zijn. Heimwee zal ik nooit krijgen want dat heb ik nog nooit gehad. Het enige wat ik vreselijk zal missen is mijn mams. Maar goed, staat weer tegenover dat Griekenland 3 uur vliegen is en mijn moeder 1 uur van Schiphol afwoont. Dus die kan ik dan nog regelmatig opzoeken. Binnen de eu is emigreren natuurlijk stukken makkelijker dan buiten de eu. Dat zal je even moeten googlen.
Ik ga het ook even volgen. Wij zouden het wel leuk vinden om naar Tenerife te emigreren maar vragen ons af of het nog steeds zo leuk is daar als je er eenmaal woont en hoe het daar gaat met werken en wonen en al die zaken. Heb al van alles gelezen en het werk op tenerife is schijnbaar nogal lastig te behouden.
Wij zijn een paar maanden geleden naar Estland vertrokken voor de rust voor ons zoontje en omdat ik hier een baan aangeboden gekregen had. Ik heb hier eerder gewerkt en Fins en Estisch gestudeerd. We wonen op het platteland en genieten erg van de mooie natuur om ons heen. De taal vormt geen probleem meer maar zoals andere ook al zeggen is het toch moeilijk om intensievere contacten op te bouwen. Ik hoop dat als ons zoontje over een paar jaar naar de psz gaat het wat makkelijker zal gaan. De meeste mensen zijn hier gelukkig erg aardig maar met name in de grote steden schrik ik vaak nog van het overmatige alcoholgebruik. Willen jullie zelf ook emigreren?
Tenerife is idd een prachtig eiland met een heerlijk klimaat. Maar voor mij is het echt een vakantiebestemming. Denk dat er best werk te vinden is vooral in het toerisme en als je je talen spreekt. Alleen op dit moment hebben de canarische eilanden een werkeloosheidscijfer van rond de 30%
Gewoon even de dingen die ik hier om me heen zie (en commentaar op krijg omdat ik/wij het anders doen), weet dat er tussen de delen van spanje zeker verschillen zijn hoor: -Opa en oma zorgen voor de kleinkinderen (op hun manier en ouders hebben hier niet echt iets over te zeggen of zeggen er niets over) -Kinderen (van 1 tot 10 al dan niet ouder) gaan rond half 12 naar bed! Ook op schooldagen etc. en slapen als ze jonger zijn misschien 2 uurtjes overdag (school begint om 9 uur). -Een heel andere eetcultuur; hoe meer een kind eet, hoe beter. Verder veel snoepen (lees in de supermarkt of speeltuin krijgen de meeste kinderen vanaf een maand of 8! bijna dagelijks een zak chips, bij de apotheek, bank etc. worden altijd lolies ed gegeven aan kinderen ook onder het jaar), gezonde tussendoortjes als tomaatje, komkommer, rijstwafel, rozijntjes ed zijn zielig . Bijna alle producten zijn gezoet als yoghurt ed, mijn zoontje is zielig dat hij gewone yoghurt moet eten en geen nesquick oid door z'n melk krijgt bijv. enz.... Als je ergens om groenten vraagt bij vlees of vis is dit meestal patat (want tja aardappel is groente), het is toch zielig dat hij maar een klein (lees hele kipfilet bijv.) krijgt en dan groente moet eten omdat hij honger heeft... -als een kind slaapt en er komen mensen op bezoek vinden ze het normaal om hem/haar wakker te maken, want anders mist hij alle gezelligheid. -kinderen rennen meestal maar ergens rond en mogen dingen gewoon slopen. Als kinderen (geld overigens ook voor volwassenen) rommel op straat gooien ipv prullebak of container vind iedereen dat normaal. Het word raar gevonden dat mijn zoontje zijn afval in de prullebak moet gooien ook al staat hij 20 meter verderop. -kinderen hoeven thuis niks op te ruimen, want daar zijn moeders voor. -huiswerk doe je maar wanneer je zin hebt, als het slecht gegaan is aan het eind van het jaar krijg je gewoon als straf de hele zomer bijlessen.. Dat is even wat nu bij me op komt, maar er zijn vast meer dingen.
Hier Idem. We willen ook naar Griekenland. Ik ben daar geboren en heb er al 11 jaar gewoond. Ik woon nu 14 jaar in Nederland. Maar ook bij ons is het een ander verhaal dan bij TS. Ik heb daar ook zoveel familie wonen die ons aardig op weg kunnen helpen dus het emigreren zal wat dat betreft makkelijker zijn. Eerst maar eens dit kleintje op de wereld zetten en dan gaan we ons oriënteren!
Ook wij denken na over emigreren naar DK. Ligt alleen nu even stil met alles rondom de beeb. Moeten maar weer eens verder plannen gaan maken.
Hier in de provincie nu ook 44 %! Echt heel erg... En idd kan het heel anders zijn om ergens op vakantie te zijn en dan te wonen. Waar wij wonen is het vrij toeristisch en die vinden de zomer hier in de hitte op het strand heerlijk. Maar als je moet werken is dat helemaal niet zo fijn. Het is als je haast hebt (vaak moet je dingen tussen de middag doen) vervelend als je ipv 10 minuten 3 kwartier onderweg bent van huis naar werk, naar de supermarkt etc. Als je op vakantie bent is dat ook niet zo fijn, maar maak je je daar denk ik niet zo druk om.. Maar ook fijn dat er toeristen zijn hoor, anders was de situatie hier ws nog slechter ..
Zou zo over Turkije kunnen gaan letterlijk alles wat hier staat gebeurt in Turkije ook. Ik heb een jaar in Turkije gewoond voor de kinderen er waren. Nooit van me leven zou ik daar kunnen wennen, totaal andere wereld dan hier. Nu ben ik van Nederland naar Belgie verhuisd. Geen wereldreis maar toch merk je hier al cultuur verschillen , andere normen en waarden. Misschien wat ouderwetser. Ik voel me prima hier in ieder geval!