Hey meiden. Zou ook graag mijn verhaal kwijt willen, het is nog zo vers, zit er middenin. 2 weken geleden kwam mijn vriend ineens vanuit t niets aanzetten met het verhaal dat hij niet gelukkig met mij kon worden. Dat hij al 7 jaar gehoopt had dat ik zou veranderen en dat hij nu een beslissing moest nemen om voor zijn eigen geluk te gaan. Hij houd nog van mij, maar ik kan hem niet gelukkig maken. Nou ik viel haast van mijn stoel..na 7 jaar!! oke ik ben de makkelijkste niet, ik kan idd wat negatief reageren in bepaalde situaties maar je wordt verliefd, houd van elkaar en dat doe je ondanks de mindere kanten van de ander. De accepteerd elkaar zoals je bent. We hebben het 7 jaar leuk gehad, nooit wat gemerkt. Natuurlijk hebben we wel ruzie gehad, maar hij heeft nooit duidelijk aangeven dat ik hem op wat voor manier dan ook ongelukkig maakte. En nu ineens ziet hij het niet meer zitten met mij. Ik ben 12 wk zwanger en we hebben een zoontje van ruim 10 maanden. Hij kan toch niet zomaar alles opgeven. Ik heb hem gevraagd of er een "ander" betrokken is in dit verhaal.. nou hij heeft idd een half jaar geleden een meid ontmoet op zijn werk, hij kan zo goed met haar praten, ja ze is echt zijn soulmate. Watte?!!! dat kun je nu nog niet eens weten man!.... hij heeft een maand geleden ofzo zijn gevoelens geuit tegenover haar en hij had verwacht dat ze hem zou vertellen waar t op stond, gezin, kind op komst enz.. maar nee ze voelde hetzelfde voor hem. wat gemeen, als ie het al wist dat t niet goed zat, maak dan geen tweede kindje met mij.. wees dan eerlijk! ik zit straks met 2 kinderen en ik ben 28.. wie wil mij nou nog.. hoe krijg ik dit voor elkaar. Ik heb hem uit ons huis gezet, hij is bij zijn moeder, maar gister heeft hij de halve nacht zitten praten met "haar". jaja praten... aha. Hij zegt dat hij niet meteen in een nieuwe relatie zal stappen, eerst wil hij rust en tijd om na te denken. Ik zei dat moet je ook doen, want als je iets niet meer hebt, weet je pas wat je mist. Maar dan moet hij ook afstand van haar nemen nu, zo is het niet eerlijk. Ik heb alles geprobeert, relatietherapie, wilde hij eerst wel, toen ineens niet meer, kon ik weer afbellen. Had zo gehoopt dat hij mee wilde vechten, maar hij zegt dat ik te laat ben, genoeg kansen heb gehad. Zo oneerlijk, ik wist echt nergens van. Hij was al zoveel verder, hij is al met gevolgen bezig wie krijgt wanneer de kinderen enz.. ik moet eerst alles nog bevatten. half jaar geleden wilde hij me nog ten huwelijk vragen.. hoe kan dit zo ineens! Ik weet wel waar het mis gegaan is, na de geboorte van onze zoon waarschijnlijk.. we hebben toen te weining gepraat, geen sociaal leven vanwege tijdsgebrek ( wat we zelf deden) en op elkaars lip zitten.. de situatie is zo veranderd en als je niet blijft praten gaat t mis.. beiden schuld. maar hij luistert niet, zegt dat t mijn eigen schuld is en hij staat nergens voor open. Voel me zo alleen en belazerd. Natuurlijk heb ik mijn familie en vriendinnen die mij steunen en troosten, heerlijk, maar ik wil mijn mannetje terug.. ik mis hem zo. Wat moet ik nu doen.. ik zit middenin mijn afstudeerperiode van mijn HBO voltijd opleiding, ik moet mijn huiswerk maken maar kan me niet concentreren.. ik houd geen eten binnen van de spanning en onzekerheid maar ik heb wel een wondertje in mijn buik.. ik voel me zo vreselijk verdrietig en kl*te. Ik zou graag een ander huisje willen, we hebben nu een huurhuis vol schimmel en staan op de wachtlijst, kan lang duren.. hij heeft beide kids erkend maar wij hebben geen samenlevingscontract dus hij hoeft mij wettelijk gezien niet te onderhouden.. ik heb alleen een baantje op zaterdagen en hij verdiende de rest.. hoe moet dit nu.. voel me zo onzeker en bang...
Meid wat een verhaal.. Na 7 jaar is hij je wel wat meer verschuldigd dan dit. Wat een lul zeg! Sorry maar ik zeg het toch. Als ik jou was zou iig snel voor een inkomen proberen te zorgen. Ik weet niet precies hoe jullie het geregeld hebben, financieel gezien. Maar ik weet wel dat als je bijv. een aanvullende uitkering nodig hebt, dat je dit zo snel mogelijk moet aanvragen. Ik snap dat je compleet overdonderd bent door alles maar probeer in elk geval toch alles snel uit te zoeken. Sterkte met alles! Liefs Gwen
wat vreselijk meid. Ik zou denk ik direct een afspraak maken met een maatschappelijk werkster, zoiets. ZE kan je verder helpen. Ik zou namelijk ook niet direct weten wat te doen. Heel veel sterkte!!!!
wat ongelooflijk erg meis, vind het zo verschrikkelijk voor je. Ik begrijp heel goed dat je nu even niet weet hoe je verder moet, het komt als een klap en dit gevoel is dan logisch. Ik weet niet precies hoe je verder moet maar ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen ( tot op zekere hoogte ) en laat je niet afschepen meis. Veel liefs
thx meiden, loe ik studeer zelf bijna af als maatschappelijk werker..apart dat ik dan nu gewoon ff niet weet wat en hoe ik het moet doen...anderen helpen is altijd makkelijker...ver van je bed show, maar nu het mezelf overkomt ben ik ff de kluts kwijt. we houden nu eerst onze gezamelijke rekening, hij ondersteund mij zolang ik studeer en nog geen werk heb. Dit vind ik wel netjes van hem trouwens. want na de bevalling kan ik echt niet meteen een baan vinden denk ik.. maar ik ga morgen eerst een afspraak maken met mijn huisarts om te vragen wat ik nu moet doen en of hij kan helpen met een medische urgentieverklaring vanwege de schimmel in dit huis, ik moet hier echt uit. daarnaast zal ik het e.e.a uit moeten zoeken over bijstand, uitkering,belastingtoeslagen,allimentatie enz enz
ik wil je hierbij alvast zoveel sterkte wensen en je komt er echt wel, nu lijkt alles teveel en over je heen te komen. straks als alles rustiger wordt kan je alles recht zetten. haal je diploma zorg voor je wondertjes, zorg voor een nieuw huisje . met de hulp van je familie en vrienden kom je er echt waar en wees niet bang om hulpt te vragen. heel heel veel kusjes en vette knuff
Hey meid, Ik weet dat in zulke situatie bijna geen woorden de pijn kunnen verzachten en ookal kun je het je nu niet voorstellen, het zal zaken verzachten en weggaan. Je moet nu je best doen sterk te blijven voor jezelf en de kinderen. En wat de financiele situatie betreft, misschien wordt het moeilijker dan het tot nu toe was, maar ook dat zal zeker goedkomen! Voor de kinderen zal hij in ieder geval moeten betalen. En jij zult straks een mooie diploma hebben die heel veel deuren voor je zal openen. Maak je ook geen zorgen dat je nu alleen blijft omdat je 2 kinderen hebt! Er gaan tegenwoordig zoveel mensen uit elkaar... Mensen schrikken niet meer af van alleenstaande ouders. Ik ken veel vrouwen met kinderen die nieuwe relaties krijgen in mijn omgeving. En ik ken veel mannen die dat geen bezwaar vinden. Alleen jij moet diegene tegenkomen die jij wilt hebben en niet andersom . Ik weet het het zijn woorden... en het is altijd makkelijker praten dan doen.... Maar het komt echt goed! Sterkte meid en geniet nog van je zwangerschap!
dank jullie wel... ik weet dat t met de tijd minder moeilijk zal worden, maar dat is nu nog niet zo te bevatten. Het moeilijke is dat ik hem zo ontzettend mis en nog zoveel van hem houdt..zelfs als ie allemaal lelijke dingen tegen mij zegt, stom he. Hoop dat ie terugkomt wordt steeds minder, maar ik mis zo de knuffels en de intimiteit... ik heb ook gevoelens en hij haalt dat nu bij die ander. zo gemeen.. ik ga me storten op school, als dat klaar is ga ik proberen te genieten van deze zwangerschap en hopelijk kan ik snel verhuizen dan. Hij weet echt niet wat ie nu allemaal aanricht, hij maakt 3 mensen ongelukkig en dat weet ie gewoon niet. hij is zo druk om zijn eigen leven weer vorm te geven dat ie alles om zich heen vergeet, ik snap t aan de ene kant wel, hij is verder en voelt niets meer voor mij, voor hem is het makkelijker om mij onder ogen te komen, ik vind t vreselijk als ik hem zie en weer moet laten gaan. ik zal hier vast sterker uitkomen, het zal niet makkelijk zijn, maar de kinderen worden wel groot en misschien komen er ook nog leuke dingen op mijn pad, maar nu even niet...
Heey, Wat een rot verhaal zeg! veel sterkte de komende tijd. Bij de gemeente kun je een vrijstelling van arbeidsplicht aanvragen.. Op deze manier zou je je studie af kunnen maken. Je krijgt dan een uitkering maar met aanvullingen van de belastingdienst is dit goed te doen. misschien dat dit het iets makkelijker voor je maakt? Heel veel succes groetjes mamamei
fontana je schrijft dat hij je financieel niet hoeft te onderhouden ik hoorde van een ex collega 2 jaar terug dat als je langer dan 5 jaar samen bent dat je dan voor de wet getrouwd bent dus ik zou even goed informeren hoe of wat! ook wil je heel veel sterkte wensen
Wat een rotstreek zeg! Jeetje... Ik begreep dat je als single mom ook een volledige uitkering kan krijgen en pas verplicht bent tot solliciteren als je kind 4 jaar is en naar school gaat?? Geen idee of dit klopt, maar het UWV weet daar vast meer over...
Geen tips en adviezen, maar wil je wel heel veel sterkte wensen! Bah, wat een zak hooi zeg Had ie niet ff eerder kunnen bedenken dat ie er mee wilde stoppen? Als ie al 7 jaar niet gelukkig was, zou je denken dat hij ook wel had kunnen bedenken dat een (tweede) kindje maken niet zo'n heel strak plan was Maar jij komt er wel, hoor! En jij komt echt wel Mr. Right tegen! Tegenwoordig zijn er zoveel alleenstaande jonge mama's, die echt niet allemaal voor eeuwig alleen blijven. Mannen zijn niet meer zo bang voor kindjes Dus maak je daar nou echt geen zorgen om; als jij weer zo ver bent, komt er heus wel weer iemand en dan iemand die echt voor je gaat.. Sterkte!
Pffff,wat een rotsituatie! Ik kan me heel goed voorstellen dat je je ontzettend belazerd voelt! Na 7 jaar kan hij je niet zomaar aan de kant schuiven, omdat hij een meid op het werk is tegengekomen die zijn "soulmate" is! Wat een egoisme! :x Als hem dit al zolang had bezig gehouden, dan had hij ook niet voor een tweede kindje moeten gaan met jou, vind het heel erg voor jullie (jou, je kleintje en je wondertje). Maar je lijkt mij een slimme en sterke meid! Kies voor jezelf en je kleintjes en accepteer de hulp van de lieve mensen om je heen. Jij hebt straks je diploma op zak en zal uiteindelijk een goede baan vinden. Je gaat hier sterker uit komen, echt! ookal lijkt het nu zo uitzichtloos! Geloof in jezelf! Heel veel sterkte! Liefs
Dank jullie wel! Jullie lieve woorden doen me goed, echt. er zitten goed tips en adviezen bij, zal zeker uit gaan zoeken hoe en wat. Ook die 5 jaar samen zijn.. ben benieuwd. Heb snel weer een afspraak bij het cwi en ik ga vrijdag met de huisarts in gesprek. Zal zien wat ik voor info krijg allemaal. Ben blij dat ik ook nog kans heb op een leuke vent, want weet niet eens waarom ik me daar druk om maak, maar toch. Spookt door mijn hoofd. Hoop dat ik na de bevalling wel een baan kan vinden, 3 dagen in de zorg.. hm zal niet veel inkomsten zijn ben ik bang. We zien t wel.
Jeetje wat een rotverhaal! Heel erg veel sterkte... Even over de alimentatieplicht... jullie zijn niet getrouwd, en 5 jaar samen is niet hetzelfde als getrouwd zijn. Dat is alleen als je geregistreerd partner bent (en dat is bijna hetzelfde als trouwen qua formaliteit). Hij hoeft jou geen alimentatie te betalen, maar jullie kindjes wel. Die heeft hij erkend, en hij is dus de wettelijke vader. Getrouwd of niet... jullie kindjes hebben recht op alimentatie van hem. Heel veel succes met alles.