Blauwe waas en eigen gevoel.

Hoi Allemaal,

Ik ga jullie niet bang maken hoor, want dat is zeker niet mijn bedoeling, maar ik wil jullie wel het verhaal van onze Melvin vertellen zodat bekend is dat dit bestaat. (Een gewaarschuwd mens telt voor 2 niet waar?)

Wij hebben bij de geboorte van Melvin ons jochie gewoon mee naar huis gekregen. Hij had tijdens de zwangerschap een screening echo gehad en ook na de bevalling in het ziekenhuis hebben ze hem nog grondig onderzocht (zoals het altijd gaat) Wat ze daarbij niet hadden gezien was dat zijn hoofdaders op zijn hartje verkeerd om zaten. Dit gaat zo'n 12 dagen goed, maar dan lost het bloedvat tussen de 2 aders op en krijgt het lichaam geen zuurstof meer. Het kindje krijgt dan een blauwe waas om zijn lippen en nagelriemen, daarna ook de handjes en voetjes. De rest van het verhaal staat op De TGA pagina. (Voor mij nog steeds een heftig verhaal, dus niet lezen als je daar niet tegen kan) Bij Melvin waren we er zo laat bij dat het buisje niet meer open wilde gaan. Hij moest toen zo snel mogelijk geopereerd worden en dat heeft hem bijna zijn leven gekost, vanwege een complicatie in de longen. Als we eerder geweest waren hadden ze hem eerst goed kunnen stabiliseren. Uiteraard blijft het een gevaarlijke operatie, maar dan was hij waarschijnlijk sneller beter geworden.

Alles is goed gekomen met ons mannetje hoor!

Ook heel belangrijk is te luisteren naar je eigen gevoel. Wij hadden constant zo'n onderbuik gevoel dat er iets goed mis was. Als je dat hebt als ouder luister er dan naar en onderneem actie.

Groeten van Arthur