In tegenstelling tot het andere topic (leegte heet deze), mis ik mijn buik helemaal niet. Ik vond het eerder een lastig ding wat maar in de weg zat met alles wat je deed. Schoenen aantrekken, scheren onder de douche, door kleine openingen waarvan je dacht dat het nog wel paste maar dit dus niet meer ging. Nee, ik was 'm liever kwijt als rijk. Ik was hartstikke fit tot op het eind aan toe, maar die buik kan ik missen als kiespijn. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet optimaal van mijn zwangerschap genoten heb. Wij kochten een ander huis en daar zijn we toch wel druk mee bezig geweest. Tot en met week 39 was ik nog regelmatig op deze bouwplaats te vinden. En met alles wat ik deed (of wilde doen) zat die buik dus weer eens in de weg. Misschien kan ik er bij een eventuele 2e meer van genieten. Overigens genieten wij met volle teugen van ons kleine meisje hoor! De verbouwing is grotendeels stil komen te liggen na de bevalling en we pakken dit nu weer langzaamaan op. Ze gaat lekker mee als mama gaat klussen. We maken alleen geen hele lange dagen meer. Voor het avondeten zijn we thuis. Wie had er ook meer "last" als lust van haar buik?
Ik had er geen hele erge problemen mee met de buik maar o wat ben ik nu toch blij dat ik mijn eigen ik weer ben! Ik miste wel het leven in mn buik voelen, maar het formaat nee dat absoluut niet! Ach ja alles heeft zn tijd denk ik dan, ik vond het groeien van mijn buik daarintegen wel een heel bijzonder iets, je zag je kindje groeien,, maar goed kindje eruit --> buik weg en dat is toch ook wel heel fijn!
Heb hem ook geen dag gemist, vond het heerlijk om onder de douche mn tenen weer te zien, zelf schoenen aan doen enz enz. Het "leven" miste ik ook meer, al vind ik het leuker om haar echt te kunnen zien en voelen
ja bij de eerste wel, wilde ook heel graag snel een 2e! maar bij de 2e dus niet, zooo blij dat mn buik weg is...vooral omdat je dan al een kindje hebt van 1,5 die opgetild wilt worden, sosm nog in slaap gewiegd wilt worden of wat dan ook... dus nee ik mis mijn buik niet! heb overigens beide super zwnagerschappen gehad ( buiten dan de vermoeidheid bij de 2e omdat je niet meer echt dutjes kan doen) En ook droombevallingen maar bij de 2e was ik zooo blij dat het werk erop zat
Nee miste het ok niet herrlijk weer normale broeken aan. Fatsoenlijk kunnen bukken en van de bank af komen. Niet meer vorzichtig niezen, ivm druk op de blaas En een lief meisje in de wieg
Weet nog niet hoe het straks na de bevalling gaat, maar ik kan echt niet wachten tot die enorme buik weg is! Ben er echt helemaal zat van, en tis de laatste zwangerschap, maar ben er helemaal klaar mee. Ook klaar met het 's nachts wakker getrapt worden enzo. Na de geboorte van m'n dochter miste ik m'n buik en het bewegen wel enorm, maar was dan ook nog niet flauw van de zwangerschap en ging er vanuit dat ik overtijd zou lopen (is geboren met 37+1, gevoelsmatig dus 4 weken te vroeg). Maar nu.. Nee, ben blij als ik weer gewoon kan bukken en bewegen (en speelgoed etc onder de bank weg kan halen zonder met de bank te moeten schuiven). M'n eigen broeken heb ik nog steeds aan trouwens, had geen zin om een positiebroek te kopen. Broeken zitten dus gewoon onder m'n buik, en da's ook nu met 38+3 geen probleem
Ik kan eigenlijk nog niet meepraten maar ik ga het ook niet missen! Ook wij hebben een nieuw huis gekocht en zijn getrouwd. Heb ook niet echt van het zwanger zijn genoten, ook de bewegingen niet (wel fijn te voelen dat het goed gaat met haar maar het gevoel zelf vind ik onprettig). Ik mis vooral mijn eigen lijf heel erg zonder alle hormonen, grote buik, grote tepels, opgeblazen gezicht en voeten. Weer fijn kunnen opstaan en draaien in bed! Een drankje drinken of een weer een keer een sigaretje op een terras roken. Mijn buik vind ik trouwens wel mooi!
Ik heb mn buik ook nooit gemist. Nu ben ik weer zwanger en denk al gelijk ohjeej niet weer die dikke buik
Ik heb er nog geen ervaring mee maar ik verwacht ook niet dat ik mijn buik ga missen. Denk dat ik meer het gevoel binnenin ga missen. Maar daarvoor krijg je iets moois terug.
Nee, ik vond het 2 keer heerlijk dat het klaar was. Nu mag ik ook niet meer zwanger worden, soms vind ik het jammer dat er niet nog een kindje komt maar die zwangerschap, daar ben ik alleen maar opgelucht over.
Ik had ook last van mijn buik... kon ook erg weinig.. vooral met slapen was het vervelend.. maar wat ik wel mis is het getrappel in mijn buik... dat wordt denk oa bedoelt met de leegte
Ik heb dat bij de eerste ook niet gehad, snapte er niets van als mensen zeiden dat ik de bewegingen in mijn buik zou missen en ook na de geboorte bleef dat zo. Hoe kan ik een kindje in mijn buik missen als ze heerlijk op mijn buik ligt en ik haar kan zien, aanraken, ruiken.. En mijn lijf voelde ook na een ks een heel vlug een stuk fitter dan tijdens de zwangerschap. Dit is waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap en je hoort vaak dat vrouwen dat toch ook wel moeilijk vinden. Ik hoop dat ik me straks weer zo voel als de eerste keer en vooral geniet van het feit dat mijn gezinnetje compleet is.
Van tevoren dacht ik dat ik mijn buik enorm zou gaan missen... maar het tegendeel is waar! Ik heb hem nog geen moment gemist! Mijn zus is nu hoogzwanger en ik vind het wel heel bijzonder om die kleine in haar buik heen en weer te zien gaan, maar ik zou echt niet met haar willen ruilen. Ik ben veel te blij met mijn kleine meisje die ik nu tenminste kan aanraken, zien, horen en ruiken.
ik mis m ook totaal niet!! ik had een mooie buik, dat wel.. maar pff niet kunnen liggen, scheren, schoenen aan, je voeten zien enz enz dan dat draaien wat soms zoooo pijnlijk was, neee er zat een wondertje in maar ben blij dat mn buik weg is.. althans grotendeels haha t is net 1 wk geleden
bleehh ik heb er nog wat kg die ervan moeten na mijn zwangerschap!!! ik mis mn uber dikke buik ook niet.. Gelukkig geen striemen alleen een lichte zwangerschapsstreep maar volgens mij trekt die nog wel weg..van de 17 kg die ik aan was gekomen moet er nu nog 12 vanaf..
ook hier mis ik mijn buik niet ook de bewegingen niet, ik heb de bewgingen in het begin niet eens herkent en herkende het pas toen ik aan het einde liep en toen was het eerder pijnlijk als prettig ook hier liever baby op buik als in buik.
Ik wel Heel stom gevoel vind ik het ook. Niet alleen de mooie buik, maar de bewegingen, het symbiotische gevoel. Vraag me niet waarom. Want de baby uit de buik is veel leuker En je bent niet zwanger om het zwanger zijn, toch? Maar goed, dit topic ging over je buik niet missen nav een topic van iemand die dat wel had juist. Dus hier komen denk ik eerder mensen die dat totaal niet herkennen. Ik vind dat wel leuk om te lezen, dat het zo verschilt per persoon Ik had gisteren de laatste controle bij de vk, en dat vond ik ook moeilijk ergens, dat die periode dan weer voorbij is (zelfs de kraamtijd is nu na meer dan 7 weken toch ECHT voorbij, en mijn baby wordt alweer een lekker reusje... snik!). Ik denk dat het in mijn geval ook te maken heeft met een meer algemeen persoonlijkheidstrekje, ik vind het moeilijk om afscheid te nemen van periodes in mijn leven, om dingen echt af te ronden en dan met een nieuw hoofdstuk te beginnen.
Nope...niet gemist. Iedereen zei het wel, dat ik dat ging missen. Finn schopte zo hard dat ik er pijn van had. Dus nee...ook dat niet echt gemist. Wel vind ik het nu weer heel bijzonder dat ik het voel, maar dat mn buik nu al in de weg gaat zitten vind ik minder! Hahahah!