Hallo iedereen! Ik wil even wat advies hoe om te gaan met de papas die nogal vaak en veel drinken.. Mijn man drinkt zoiezo elke avond en is gemiddeld ook 2x in de week aangeschoten/dronken.. Ik vertrouw hem niet als ie alleen is met ons kindje omdat ik weet dat ie uiteindelijk weer aan de bar zit.. Heeft iemand soortgelijke ervaring of tips hoe ik hier t beste mee kan omgaan? Veel liefs
Ik zou het er eens met je man over hebben! 2x in de week aangeschoten/dronken vind ik echt niet normaal hoor! Dat is in mijn ogen echt teveel en zou niet moeten kunnen! Ik snap dat je hem dan niet vertrouwd met jullie zoon...zou ik zelf ook niet doen. Heb je het er al eens met hem overgehad??? Want het zou gewoon bespreekbaar moeten kunnen zijn denk ik. Wie weet gaat ie er dan wel anders naar kijken en begrijpt ie je...zo niet...dan zal hij met de consequenties moeten kunnen leven...want dat is echt niet goed! en ik wil niet te hard overkomen hoor! Ik vind het gewoon niet kunnen bij zo'n kleine baby of uberhaupt kinderen! Wat nou als er eens iets gebeurd en hij met zn zatte kop niet adequaat kan reageren! Balen hoor meid...het lijkt me niets!
Ik heb 't er al meer dan eens met 'm over gehad.. en dan gaat het een weekje goed en dan valt ie weer terug in z'n oude patroon Ik heb sinds afgelopen week een nieuwe baan dus ik heb dit jaar geen vakantie maar hij wel 3 wkn en kdv is gesloten en dus moet hij oppassen, en eerlijk is eerlijk ik hou m'n hart vast! In elk geval bedankt voor je lieve berichtje
Is er niet iemand anders die kan helpen??? Die het een beetje in de gaten kan houden ofzo??? Opa's en oma's??? Ik snap echt je bezorgdheid! Is het ook overdag of alleen 's avonds? Want misschien ben je dan al thuis??
Jeetje, wat vervelend voor je zeg.... Ik zou toch heel snel met hem om tafel gaan, want dronken/aangeschoten is nou niet echt de beste "state of mind" om een kind bij te laten. Ik hoop dat je er wat mee opschiet. Ik moet wel zeggen dat ik persoonlijk vind dat je, mocht een gesprek of iets dergelijks niet baten, bij jezelf te rade zou moeten gaan. Afwegen of je dit wel wil. Je kind is het belangrijkste. En als hij voor jullie kindje niet wil veranderen (wat ik uiteraard wel hoop voor je), dan moet je denk ik wel stappen ondernemen om je kindje veiligheid te bieden. Is heel moeilijk, maar je wil ook niet leven met hetgeen dronkenschap kan aanrichten...... Ik hoop voor je dat het niet zo ver hoeft te komen... Sterkte meid! Liefs Allistair
misschien heel hard, (helaas zelf ervaring met drinkende familie) maar hem een schop verkopen, hij is duidelijk verslaafd, ik vind het heel erg als je je eigen man niet vertrouwd, heel duidelijk afspraken maken, en geen drank in huis halen, en er met iemand anders over hebben, huisarts en of fam.
@ iedereen: Allereerst bedankt voor jullie lieve reactie's! Ik heb het er al eens met zijn moeder over gehad, en die gaf schaamteloos mij de schuld :S Ik was niet goed voor 'm en daardoor issie gaan drinken:s terwijl hij zelf zegt altijd al veel gedronken heeft.. Dus mede door die beschuldiging heb ik een beetje een 'hekel' aan haar gekregen. Mijn moeder is zelf psyschisch niet helemaal goed op dit moment en wil ik ook niet teveel lastig vallen hiermee.. Gelukkig houd mijn vader een oogje in het zeil als hij vakantie heeft en ik moet werken. En ja, ik heb heel vaak met de gedachten gespeeld om weg te gaan, eerst tijdelijk in de hoop dat hij zijn fout gaat zien.. maar ik ben zoo bang daardoor mn zoontje kwijt te raken, dit om de volgende redenen: Het huis waar wij wonen is van mij man, zo staat het ook beschreven in de akte van de huwelijkse voorwaarden ik betaal ook niks mee aan de hypotheek.. dus ik heb geen eigen woning.. Ik heb geen vast contract en hij wel en hij heeft meer inkomen dan hij.. En daarbij geeft hij ook niet toe dat er een probleem is.. dus wat moet ik nou?? liefs
Jeetje meid . Ik wilde net vragen hoe hij dat zelf ziet, drinken en de kleine, maar hij vindt het dus geen probleem. Wat een ellende... maar ik zou niet bij hem blijven alleen omdat als je weggaat er geen eigen woning is. Voor dat soort dingen zijn altijd oplossingen te vinden! Als het echt niet meer gaat en als je bij hem weg WIL, praat er eens met je huisarts of een andere vertrouwenspersoon over want voor dat soort 'praktische zaken' zijn volgens mij altijd oplossingen te bedenken.
Heel snel hulp zoeken! Praat er eens met je huisarts over. Probeer in ieder geval te zorgen dat de juiste mensen op de hoogte zijn. Dat mensen weten wat er zich bij jullie afspeelt, zodat je straks eventueel kan aantonen dat je hulp hebt gezocht en dat jou niets te verwijten valt. (Ik doel dan op instanties, niet op familie etc). Meid, wat een nare situatie zeg. En zomaar 1,2,3 weggaan is natuurlijk ook niet zomaar iets. Maar goed, wat is je kind je waard he. Ik denk dat er vast wel een mouw aan te passen is op financieel gebied. Er moeten toch regelingen zijn waar je aanspraak op kan maken. Informeer anders even. Ik zou zeggen: snel weg bij die man (maar ik ben dan ook niet met hem getrouwd en dus spelen er geen gevoelens mee...). Nogmaals heel veel sterkte! Knuf Allistair
Ik zou ook echt nagaan denken meid! Dit hou je niet lang vol denk ik als ik je zo al hoor! En zn moeder..pfff wat een mens! En bang zijn dat je je zoon kwijtraakt...dat gaat niet gebeuren meid! Hij is degene die aan de drank is...niet jij! Schakel desnoods hulp in! Wel super dat je vader een oogje in het zeil houdt!
:S:S wat een slappe zak die vent... Weinig verantwoordelijkheids gevoel tov zijn gezin... als je mij vraagt... En fijn, die steun van je schoonmoeder.. NOT.. wat een muts zeg.. houdt ze die vent ook nog eens de hand boven t hoofd ipv hem een rotschop onder zn poeperd te geven.. Ben je mooi klaar mee met deze situatie.. Is het drinken iets van de laatste tijd of was dat altijd al zo? Wat zegt ie er zelf over als je er met hem over praat, waarom de drank zo'n 'goede" vriend van hem is... Wat vind ie dat het hem oplevert, weet ie ook wat t hem kan kosten??
Hoi, wat vrselijk voor je! En denk/geloof absoluut niet dat het jou schuld is, dat is namelijk ONZIN!! Het klinkt erg, maar je zou contact kunnen opnemen met de dichtstbijzijnde verslavingszorg. (ik weet niet waar je woont...) Op hun website hebben ze meestal wel een onderwerp voor familie of parner van "verslaafden" (wil niet meteen zeggen dat hij verslaafd is) en als je belt kunnen ze je vaak vertellen wat je het beste kunt doen. Mijn persoonlijke tip aan jou is wel om voor jezelf en je kleintje te kiezen als het zover komt. Een huisje is wel weer te regelen en je komt er wel bovenop. Ik wens je heel veel succes!
Hij is duidelijk alcohol-verslaafd. Vraag zsm een gesprek aan met je huisarts, eerst alleen, daarna met hem samen. Hij heeft dringend hulp nodig maar dat kun je niet alleen. Jij moet dan volledig achter hem staan en hem steunen maar hij moet eerst onder ogen zien dat hij verslaafd is. Een heel lange geschiedenis zal het worden, maar als je van hem houdt en bij hem wil blijven, heeft hij je hard nodig. Heel veel sterkte en laat het zeker niet 'slingeren' want hoe langer je wacht, hoe erger het wordt voor iedereen. Succes!
no way dat jij in deze toestand je kindje kwijt raakt!!!!! hij raakt zijn kindje kwijt. praat met je HA over zijn verslaving en hij/zij zou weten waar je moet zijn als je wilt verhuizen. je kunt huur subsiedie krijgen, ook steun voor de alleen staande moeders.
Je raakt je kindje echt niet zomaar kwijt hoor. Daar hoef je echt niet bang voor te zijn. Ik zou idd de huisarts inschakelen. Leg je verhaal daar eens voor. Zoveel drinken als jouw vriend doet is echt niet gezond!
Ik zou ook naar de huisarts toe gaan. Wat Chantal al zegt: je vriend is verslaafd (en verslaafden erkennen meestal het probleem idd niet). Met dit verhaal zal jullie kindje echt niet aan je vriend toegewezen worden als je wel ooit mocht besluiten weg te gaan. Misschien kun je de huisarts eens vragen om een online test die je vriend in kan vullen, zodat hij wat objectiever kan zien dat zijn drinkgedrag toch echt onder het kopje verslaving valt. Verder zijn er recent hele goede resultaten met online-hulpverlening bij verslavingsproblematiek, dus misschien ook een optie En groot gelijk dat je hem niet vertrouwt met jullie zoontje. Heb je hem al eens gevraagd wat hij denkt te gaan doen als hij met 3 bier op ineens met zoonlief hals over kop naar de huisartsenpost zou moeten? Want dat kan dan dus niet....
mijn 1ste reactie is waarom zou jij je kindje kwijt raken? hij drinkt toch en niet jij... als je er echt over nadenkt om bij hem weg te gaan ( al is het maar tijdelijk) dan zou ik alvast gaan kijken wat je nu kan doen.. kan je bv een tijdje bij familie in huis? of bij een goede vriendin ofzo.? en anders misschien kijken voor een huurkamer wat je kan betalen van je inkomen.. ik denk ook je echt goed tot je man moet doordringen,ik zou dit ook niet aandurven hoor.. ( kindje bij aangeschoten man thuislaten) nu zei je ook dat je toch wel weet dat het aan de bar eindigd! bedoel je nou dat hij je kindje thuis laat en zelf naar de kroeg gaat( als je kindje op bed ligt ofzo)
Een alcoholist zal nooit toegeven dat hij een probleem heeft omdat hij het niet ziet als een probleem. Vaak lukt stoppen ook niet in je uppie dus vervallen ze snel weer terug in het oude. Mijn vader is er een, en na meerdere gesprekken, waarschuwingen en dreigenmenten van mijn moeder drinkt hij nog steeds. Hij is een periode van een week of 3 gestopt met drinken maar viel helaas toch weer terug. Het enige wat je nog kan doen is hulp zoeken van buitenaf maar dan heb je wel de poppen aan het dansen denk ik.
Wat een ontzettende lieve reactie's weer.. Mijn man laat ons kindje in elk geval niet alleen thuis, hij neemt hem gewoon mee naar de kroeg ( ik vind dit even erg ) een kindje van 7 maanden hoort niet dagelijks uren in de kroeg te zitten vind ik.. En ja ik ben heel bang ons kindje kwijt te raken, officieel heb ik geen woonruimte om het cru te zeggen, ik heb geen vast contract en hij heeft dat allemaal wel.. Ik hou zoveel van ons mannetje dat ik m'n man niet durf te verlaten.. elke keer denk ik: het komt wel goed, ik ben er wel aan begonnen om de kleine uit de buurt van papa te houden als ie gedronken heeft, misschien helpt dat! ( eigenlijk heel gemeen he!!) Mijn ouders hebben geen plaats voor mijn en een baby plus het feit dat m'n moeder het niet aan zou kunnen denk ik omdat zij psychische klachten heeft. Bij een vriendin is niet echt een optie omdat er een tijd geleden in mijn vriendenkring een baby-overvloed is geweest, en hun allemaal nogal kleinschalig wonen.. Ik wil niet zo'n bitch zijn die haar kind bij de papa weghoud, maar zelf wil ik er ook niet onder lijden! Zowel voor mij maar ook zeker het kindje is dat niet fijn.. Jullie hebben 't waarschijnlijk al in de gaten maar ik ben heel erg onzeker, en hij praat me regelmatig vanalles aan, dingen waarvan ik weet dat het onzin is maar het ergens toch geloof.. Ik ga de komende tijd 'm'n' eigen ding samen met de kleine, hopelijk gaan er vraagtekens bij hem komen en is ie wel bereid om te praten en hulp zoeken.. Nogmaals super lieve reactie's van jullie allemaal! (K)
tja dat vind ik idd even erg.. dat hij ze kind gewoon uren meeneemt de kroeg in( en dan zelf gaan drinken) tja moeilijk meis.. ik zou toch proberen om tijdelijk even andere woonruimte vinden,zodat je zelf even tot rust kan komen,en misschien dat er dan bij je man neen belletje gaat rinkelen? kan jij voor de dagen dat je werkt geen oppas regelen? zodat je man in ieder geval niet alleen is met je kindje.. dat zal hij wel erg raar vinden,maar so be it en een heel goed gesprek aangaan helpt dat ook niet meer.. dus dat je heel erg bang bent of je kindje bij hem achter te laten en dat je niet weer of je zo nog wel verder kan! succes meid!