Met een dubbel gevoel typ ik dit berichtje.. Mijn dochter is twee weken geleden 1jaar geworden. Maar sinds dit weekend weigert ze de borst en dit heeft ze nog nooit eerder gedaan. De momenten waarop ze nog dronk waren voor haar middagslaapje, 's avonds voor het naar bed gaan en soms 's nachts nog een slokje. Ze is dit weekend voor het eerst uit logeren geweest en sindsdien wil ze eigenlijk niet tot weinig bij mij drinken. Alhoewel ik twijfel want het kan best dat ze vorige week ook al wat slechter begon te drinken. Ze laat steeds los en zoekt haar speen, daarmee valt ze dan in slaap. Als ik haar steeds opnieuw aanleg wordt ze erg onrustig en koppelt steeds los en gaat op zoek. Zodra ze dan haar speen heeft kruipt ze tegen mij aan en valt in slaap. Voor het grootste gedeelte heb ik er vrede mee. Ze neemt zelf de beslissing dat het klaar is. Zij neemt de stap, waar ik gigantisch tegenop zag om te nemen. Toch vind ik het jammer. Ik heb genoten van bijna alle momenten en ik ben super trots op ons dat wij dit samen voor elkaar gebokst hebben! Een moeilijke start, de hele dag stond in het teken van wakker maken, voeden, bijvoeden, kolven en weer opnieuw. En dat terwijl je binnen een uur na je geboorte exact wist hoe je moest drinken, jij leerde mij het! Ik was er klaar mee, het voelde niet goed! Ik met volle borsten kolven terwijl papa naast mij zat met een 4 dagen oude baby die KV uit een flesje kreeg. Alles heb ik aan de kant gegooid, weg kolf, weg fles, weg kv, alleen live aan de borst! En dat was de goede keuze! Je werd weer goed wakker en je dronk geweldig! Weer net zoals vlak nadat je geboren was. Helaas kregen we na de eerste regeldag, spruw! Maar we zetten door! Medicijnen en doorbijten, maar we kwamen erdoor. Na anderhalf maand een borstontsteking, de antibiotica lag al klaar. Maar door waardevolle info van een lieve vriendin en een paar dagen doorbikkelen kwamen we ook hier weer doorheen. 5,5maand exclusief borstvoeding, 12maand je live kunnen voeden, we hebben het toch mooi samen geflikt, jij en ik. Ik zal het missen, maar ik kan terug kijken op mooie, prachtige momenten!
Wauw, wat knap dat je het zo lang hebt volgehouden! Geen idee hoe je nu verder moet maar nu komen er andere mooie tijden aan.
Goed zeg, 1 jaar borstvoeding! Dat heb je haar toch maar mooi meegegeven... Het kan zijn dat het een fase is, het weigeren. Zoon heeft 2 x zo'n periode gehad, met 10 maanden en met 13 maanden. Hij pakte het daarna weer op alsof er nooit iets was gebeurd. Dus het is aan jou of je daar op wil wachten om te zien wat ze doet of niet. Als je er nu een punt achter gaat zetten, ik kan me niet voorstellen dat je heel erg last krijgt van stuwing. Maar toch, wees voorzichtig, dus als de druk toch wat groot is, gebruik dan even je kolf zodat je geen vervelende plekken krijgt. Klinkt wellicht raar, maar heb je nog wel een foto gemaakt? Toen zoon hier aangaf dat het er op zat, heb ik nog snel wat laatste kiekjes gemaakt. Toch om nog een herinnering te hebben...
Deze heb ik vanmiddag gemaakt toen ze besloot wel weer te willen drinken. Inderdaad om het voor mezelf toch nog op de foto te hebben. Ik ga niet kolven om de productie op peil te houden, maar ik bied mijn borst aan op de momenten dat ze anders ook dronk. Als ze nu dus toch weer begint met goed drinken gaan we gewoon verder. Ik houd t even in de gaten qua stuwing!
Mooie foto! Zo puur natuur! Jullie hebben het samen heel goed gedaan, wellicht komt er nu een einde aan de borstvoeding, maar dat is dan ook het natuurlijke beloop. Wat als mama natuurlijk wel jammer is..... Jullie kunnen trots zijn dat jullie zo lang van de BV hebben kunnen genieten!
Zie je berichtje nu ineens Wat een prachtige foto! Ik ben super trots dat jullie zo door geknokt hebben en dat je wel een heel jaar borstvoeding hebt gegeven! Ze heeft het er super op gedaan! Dikke knuffel!! x