Zwanger, nog voor ik het wist had ik al verschijnselen, welke allemaal nou: - misselijk (in de zin van een vol gevoel en toch honger) - honger - veel gas dat maar blijft hangen in maag en darmen en als het er dan uiteindelijk uitkomt (langs boven / onder) dan stinkt het ook nog eens vreselijk (meestal bij mij niet, vandaar) - snel geirriteerd. - snel aan het huilen - moe - super gevoelige tepels, kan nergen meer tegen en blijven soms uren lang hard en pijn dat dat doet. - vergeetachtig, warrig - warm (tot heet) vooral in bed ''s-nachts - koud overdag - gevoelige buik als je boven bij de ribben drukt voel ik het onder doordrukken dus strakke broeken gaat nu al niet meer ondanks dat er nog geen echte buik te zien is. - verrekkingen in allerlei spieren rondom de buik. Als ik dan eenmaal wat verder ben... - de gekste dromen en slaap heel onrustig, niet over baby's ofzo ,maar hele rare drukke en warrige dromen. - bloedgeil (zou iedere vent willen nemen, bij wijze van spreken hoor, ben gelukkig getrouwd, maar ben niet zo'n sexmanniak tot ik zwanger ben en daar geniet partner in ieder geval ook van) ( de zwangerschap van een jongetje was toen niet zo heel erg, bij het meisje wel, zou dit een meisje worden dan?) - en dan nog het gevoel dat niemand me begrijpt, dat doen ze misschien ook niet als ik niet zwanger ben, maar als ik zwanger ben dan heb ik echt het gevoel dat niemand me begrijpt of wil begrijpen zelfs, of juist je directe familieleden, die me maar niet begrijpen is zo ontzetten erg. - Bij meisje werd met haar dikker en steviger (bij jongen niet, en nu??? weet ik het nog niet) - krampen ik kuiten heb ik bij alle twee de zwangerschappen gehad, maar hoop bij de derde ze over te slaan, heb anders nooit krampen. - harde buiken - grotere borsten - heel veel kilo;s aan het einde erbij (25 a 30 kg op een gewichtje van 58kg voordat ik aan kinderen begon en 64 kg na de eerste wat er nooit meer is af gegeaan., hoop bij nr. 3 maar iets van 15 kg aan te komen, maar goed we zien wel weer) o en dat ondanks dat ik eerste gezond at en tweede veel snoepte, dit maakt dus niets uit, na beide zwangerschappen strande ik gewoon weer op die 64 kg. - ik kan me ook erg goed helemaal in mezelf terugkruipen, ik heb het gevoel alsof er heel veel langs me heen gaat terwijl ik het niet meer zie gebeuren, gaat gewoon langs me heen. - aan het einde (zeg rond maand 6, wanneer ik al 9 maanden lijk) tergt de pijn in onderrug mijn hele bestaan, kan niet meer winkelen, staan of lopen, dan doet het binnen 1 minuut zo veel pijn kan wel janken. (hoop bij de derde dat het wat anders gaat ) - ik houd heel veel vocht vast waardoor ik niet alleen op mijn buik striemen heb tot over de navel, maar uiteindelijk ook op mijn bovenbenen buiten en binnenkant, en kuiten. Mijn gezict lijkt wel op een meloen, maar ach die bloeddruk blijft laag (genoeg). ook dit hoop ik bij de derde wat minder te krijgen na de zwangerschap. - ongeloofelijke angsten waarbij je adem gaat stokken ( leuke hormonen) - niets mag meer gedaan worden wat eenigzins pijn zou kunnen doen, dus niet alleen dieren en dat lekker stukje vlees op je bord is zielig, maar ook bij een blaadje dat van de boom wordt geplukt voel ik die intense pijn voor die boom en alles wat leeft moet je met rust laten, zo erg dat ik al hinkelend en springend en constant op de grond kijkend of ik geen beestje misschien zou kunnen platwalsen (dit is geheel gevoelsmatig, mijn verstand verklaart me darenteg geheel voor gek, dus proberen we maar een middenmootje te vinden, wat wel aardig lukt) Ik ben vast nog heel veel vergeten, maar weet je ik ben toch zo super blij dat ik weer zwanger mag zijn, dat ik het er allemaal nogmaals voor over heb, hahahaha... wat zijn we toch gek he en wat doen we onszelf toch allemaal aan. De rose wolk is ook vaak pas dagen later na de bevalling of maanden als deze niet zo vlot verliep, maar ach. daarna na 18 maanden vanaf het begin van de zwangerschap ga ik eindelijk weer in mijn betere velletje zitten en ben ik weer fit voor (nee dit is toch wel de laatste denk ik) alles en iedereen, mijn hormonen die weer zijn gaan rusten, het warrige bestaan, het vergeetachtige (wat ik trouwens na de eerste niet meer ben kwijtgeraakt, maar wel mee heb leren leven, en gelukkig niet al te erg is. Ik kan met memory nog van de kids winnen (5 en 3 jaar) hahaha. Mijn rugpijn die nooit over is gegaan maar ik alleen maar heb als ik over mijn macht til zoals een kind in een box leggen die op de laagste stand staat, kan ik wel vergeten, maar ach de kinderen vinden het toch veel interessanter en leuker buiten de box, dus dan alles maar op groote hoogtens leggen en erachter komen dat je kids ook al met 1,5 jaar kunnen klimmen en slim genoeg zijn om een stoel te pakken en ook bij die dingen komen waar ze niet bij mogen komen. HEERLIJK, echt waar dan kan ik zo genieten. van kinderen welke dan ook geniet ik zo van hoe slim ze al zijn. tja die "ellende" (niet echt ellende, want een kindje in je buik voelen bewegen (die kleine parasieten ) is denk ik toch het appartste en mooiste gevoel wat iemand zich mag wensen) van die zwangerschap neem ik op de koop toe. Hoop dat vele mensen op dit forum die dit geluk nog niet hebben gehad snel mogen volgen, dat hoop ik oprecht. Zo dit wilde ik alleen maar even kwijt, even zaniken over alle kwalen, maar denk dan niet meteen dat ik niet geniet, want dat doe ik met volle teug. Wie wil nog meer afblazen en sippen, kom doe gezellig mee, en heb je alleen maar leuke ervaringen ermee, schrijf ze ook op dat zal vast moed geven, gr.
Haha, ik heb echt overal ook last van. Alles wat jij opgeschreven hebt heb ik ook. Behalve dan die rugpijn en striemen overal, dat had ik de 1ste keer niet en nu hoop ik ook niet. Die angst zeg dat had ik bij de 1ste ook ZOOO erg en die dromen zo druk. Verder ook alles gehad en alles wat je noemt heb ik nu ook al last van. Incluis. die moordende winden Ook qua gewicht zitten we op dezelfde lijn, eerst voor kid woog ik 57 nu was die 25 kilo eraf en woog ik 60 en nu weeg ik alweer 62 kilo, ik hoop niet dat ik weer 25 erbij krijg. Wat ben jij nu al aangekomen? Gisteren dacht ik er nog aan, wat heb ik er toch weer allemaal voor over al die ellende voor een kindje!
Ha iemand die me begrijpt. Ja ik denk regelmatig waar ben ik aan begonnen en dan weer yes.. ik ben er weer aan begonnen. Tot nu toe NIKS zover ik weet, ik weeg zo af en toe eens, maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat ben aangekomen het is ook zo'n ouderwets simpel modelletje die alleen hele kilo's ziet en daar ik meestal tussen de 63 en 65 kg weeg, ligt eraan denk ik op welk tijdstip (daarom maar gemiddelde genomen) nu rond 64 a 65 kg, maar nog niet over die 65 kg maar ben dan ook nog maar net zwanger (+ of - 2 weken, de termijnecho zal de doorslag geven). Dit lijkt wel een iets andere zwangerschap, want ik ben veel misselijker dan bij de vorige twee dus eet ik al heel ander en heb meer zin (dit keer) in zoute dingen. (de eerste was vooral fruit en groente, waar ik eigenlijk het minst van houd) de 2e was suikers en vetten voornamelijk wat ik wilde maar me wel inhield, de derde is zout en hartigheid, dus wat dit gaat worden, ik ben benieuwd. Ben altijd beetje bang dat ze me als een zeikerd zien terwijl ik gewoon als ze vragen hoe gaat het ermee, eerlijk ben en dan vertel hoe ik me op dat moment voel, dat kan ieder moment verranderen in iets positiefs of negatiefs, maar zo ben ik, ik bedoel er niets slechts, negatiefs of wat dan ook mee, het zijn gewoon de feiten. Ja daar ben ik goed in in feiten en alles heel nuchter te bekijken, wat menigeen niet prettig schijnt te vinden. maar ach wat een gebrabbel allemaal. Ik ben allang blij dat het zo makkelijk gaat (sommige zullen zeggen, makkelijk bij jou???, maar ik ga mezelf niet voorliegen en ben gewoon heel realistisch, dan kan het bijna niet tegenvallen en alleen maar mee, uiteindelijk dan he.) Zo 2 kilo en 11 weken, ik (als ik het dus niet vergeet he, pin me er niet op vast) zal rond week 11 nog een keer wegen en het opschrijven, hier OK Thanx voor je berichtje, voel me la een stukje minder alleen staan en Jaaaaaa eindelijk iemand die me begrijpt, hahahahaha. gr
Bij jou is het echt grappig! Je hebt gewoon bij alle zwangerschappen een ander soort trek. Zoet, gezond, zout..... Ik had de eerste alleen maar zin in ZOET en nu alleen in gezond dus als we een 3e nemen kan ik zout verwachten. Lekker maggieblokjes en pretzels en chips...haha. Ach, het valt ook niet mee al die hormonen. Je bent anders dan je normaal zou zijn. Sommigen zeggen dat ze NERGENS last van hebben, waarom heb ik dat nou niet? Maar ja aan de andere kant zo weet ik wel dat ik echt zwanger ben. Ik was overigens bij de eerste een heks echt mega kribbig tegen iedereen. Nu niet, nu ben ik emotioneel. Als je al zegt dat mijn haar slecht zit dan moet ik huilen. Ik kan echt om alles een bibberlip trekken. Daar wordt ik ook wel moe van hoor!
Hahaha dat had ik dus andersom, bij de eerste huilen en de tweede kribbig, nu valt het allemaal best mee, ik denk ook omdat ik weet dat ik zwanger ben het beter kan wegleggen, wel nog snel aan het "gillen" als alles niet goed verloopt, ik bedoel dus heel hard boos zijn terwijl ik meestal rustig ben. Heb me gewogen en ik weeg toch Gisterenavond voor bed gaan 67 kg en''s-morgens uit bed komend rond de 66 a 67 kg, dus volgens mij is het begonnen. de kilo's komen eraan, maar fiets nu wat meer, dus misschien dat dat helpt Nog wat klachtjes bijgekomen, jawel, vanacht buiten misselijk en warigge dromen en een snelle harde hartslag (van die dromen). kramp in nek spieren voelt net als je nek verrekken alleen zet dit niet door en voel je een paar minuten die rare pijn, en wordt je ook weer wat weeeig van in je hoofd. en een arm/vingers die tintellen of dood aanvoelt, als mijn borsten nog meer gaan groeien zal ik nog veel vaker wakker schrikken van een wild vreemde, doch mijn eigen arm. hahahaha was de eerste bij jou een jongen? gr.
Oh gelukkig ben ik toch niet de enige Soms heb ik ook zoiets van wat ben ik toch gek. Ik heb dr al 2 en ze zijn allebei gezond, ik ben helemaal uit de luiers en weet ik veel wat voor baby peuter enzo zooi en nou begin ik opnieuw!! Maar aan de andere kant (tussen de banden pijn de misselijke vlagen en de moeheid door) WAUW IK BEN WEER ZWANGER!! En dan vooral als ik een kinderwagen met baby voorbij zie komen ofzo of mn vriend aan kijk (voor hem de eerste van hemzelf) Dan weet ik wel weer waar ik het voor doe hoor Ook grappig dat ik hier nu vanallerhande dingen lees die ik ook wel had maar niet direct aan de zwangerschap koppelde (zoals droge prik ogen) en die er toch mee te maken hebben schijnbaar. lach ff helemaal dubbel want dat had ik dus gister ineens. Lag half te slapen en mn vriend was nog beneden en ineens zat er iemand aan me IK DUS!! hehehehe. Heb ook al op de weegschaal gestaan en ben aangekomenben of gewoon van me eigen of van de baby...wie zal t zeggen Maak me nu wel wat zorgen met hoe ik mn zoontje naar school krijg over n aantal weken als die dikke buik in de weg gaat zitten enzo. Hij moet over een drukke weg en dan nog n heel eind fietsen, wel over n fiets pad maar toch. Hij is nu 7 en oh zo impulsief en nog erg speels op de fiets (krijg t er maar niet uit).. Gelukkig komt de zomer vakantie er aan dus dan hoeft het even niet. Maarja tussen de zomer en kerst... Nouja zien we dan wel weer Eerst maar eens zorgen dat ik zover kom
We moeten alles maar voor lief nemen. Want we zijn ook heeeel erg blij dat we zwanger zijn en toch een kindje mogen krijgen. Er zijn er genoeg die ernaar verlangen dat ze nergens anders meer aan denken maar die maar niet zwanger worden Mijn eerste is een dochter aardbei. Ik moest wel lachen om Wilma, dat had ik namelijk ook een keer. Waren we aan het sexen, inene zie ik naast mijn hoofd wat liggen en het leek echt op een cobra. Ik schrok me lam en gilde heel hard. Mijn man vroeg wat er was midden in de daad en toen ik weer keek zag ik dat het zijn arm met hand was Daarna hebben we ons krom gelachen! Ook 3 dagen geleden in bed was ik hem aan het aaien dus schrok ik en zei ik: snel doe het licht aan ik voel een beestje op je lichaam. Nou zei mijn man : ik weet het niet hoor maar dat is gewoon mijn tepel
hahahahaha, Ja je ziet, hoort, merkt en ruikt zoveel meer als je zwanger bent, maar er gaat ook ontzettend veel langs me heen, trek me toch op een of andere manier een stukje helemaal in mezelf. Ik vind mezelf nu ook heel erg belangrijk veel belangrijker dan wie dan ook, terwijl ik altijd eerst de kinderen en mijn man belangrijk vind en dan pas mezelf. Maar die verantwoordelijkheid voel ik nu al en ik heb nog niet eens iets gezien of gehoord. Een andere keer denk ik weer van er zit echt niets in mijn buik, ja lucht... Ik hoop dat de tijd gaat vliegen naar die echo toe, want ik zit best te springen. Ook wil ik zien of alles natuurlijk werkt, want er kan zo snel iets mis gaan, maar ja als er iets mis gaat is het bij dit soort dingen toch eigenlijk altijd te laat, dus dan maar weer aan leuke dingen denken, is het ook makkelijker vol te houden. Mijn eerste is ook een dochter, de tweede een zoontje dus wie weet. Misschien word dit wel een tweeling hahahaha. gr. en succes allemaal en let op die armen he. hahahaha
Ik hoef mezelf niet belangrijker te vinden dat doen mn man en jongste zoontje wel Mn jongste loopt contstant voor me te rennen. Ik hoef maar n kik te geven en hij doet het Als ik geweten had dat hem iets laten doen zo makkelijk was had ik jaaaaren geleden al zwanger geworden!! En t joch is pas 7. Hij claimt dat hij voor mij en de baby gaat zorgen tot dat de baby volwassen is. Kreeg echt traantjes in mn ogen hoor toen hij dat zei, zo lief Ben benieuwt hoelang hij dit vol gaat houden. Maar hij is ook zooo blij dat hij straks n broertje of zusje krijgt (liefst zusje). Daat hoopt hij al 2 jaar op (niet dat we al zo lang bezig zijn hoor) Pfff net de hond uitgelaten. Die denkt er niet bij na dat t vrouwtje zwanger is. Volgens mij hoef ik met dat beest erbij niet op zwangerschaps gym...kom zo al aan genoeg beweging toe
hahaha, echt lief hoor wilma zo'n jochie van 7 jaar. Ik heb een echt moedertje, vooral als de kleine is geboren wilt ze hem al een luier e.d. aandoen ze is dan bijna 6 jaar en mijn kleine jongen van dan 4 jaar, weet ik nog niet, maar we zijn er ook nog niet heel erg veel mee bezig om erover te praten. Maar hij zal in ieder geval ook zijn uiterste best gaan doen weet ik zeker, zeker als mama een dikke buik krijgt en ze de echo's gaan zien zal het langzaam maar zeker duidelijker voor hem worden. gr.
Tja er komen steeds meer symptomen bij: Ik had vreemd genoeg gisteren de hele dag last van een verkeerd zittende zenuw of spier ofzo in mijn rechter bil tot beetje onderrug, af en toe had ik hele erge pijn scheuten maar meestal wist ik niet hoe ik moest gaan zitten of gaan liggen of gaan staan omdat je de hele tijd een vreemde pijnlijke druk voelde. Nu is het gelukkig weg, vannacht weer slecht geslapen, beetje door die bil en weer zuur en boeren die halverwegen bleven hangen en niet weg wilden gaan 4x naar de wc gemoeten, hoefde ik bij die andere 2 niet en daar sleip ik gewoon van 23:00 tot 6:00 aan 1 stuk en dat was best prettig, hoop dat weer snel te mogen meemaken hahaha. We hebben dinsdag en echo gehad, maar omdat ze nog klein was en de foutpercentage dan te hoog word zal ik terug moeten komen om een beter bepaling te doen, vind ik echt niet erg hoor, hahaha zien we de spruit nog een keer, heerlijk. Maar er zit er (gelukkig) eentje. Dus 7 juli bekijken ze het nog eens. Ze denken nu dat ik een week minder ver ben dan geschat, wacht even de volgende echo af en dan pas ik de banner aan. Hoe gaat het met jullie allemaal geen klachten meer. de misselijkheid is nu ver over aan het gaan bij mij. Het wordt nu weer leuk om 2 kinderen te hebben en zwanger te zijn, want zo moe en misselijk als ik me voelde had ik echt zoiets van bevallen dat gaat me echt niet lukken. Nu gaat het veel beter, hoop dat ik het einde ga halen zonder teveel kleerscheuren, heb er wel zin in, maar moet nog even wachten voordat ik het cadeautje mag gaan uitpakken hahaha. Die echo's blijven wonderbaarlijk en krijg dan zo'n heerlijk warm gevoel van binnen als je je kindje ziet bewegen e.d. Ik ga wel pretecho's maken weet nog niet waar ben nog op internet aan het kijken. Toch misschien die in westerhoven (echografie) maar weer, ook al is het een heel stuk reizen, maar die in Helmond (kijk nou) spreekt me ook wel aan vooral het pakket, maar dan moeten we wel even sparen. Heeft iemand ervaring met die in Helmond? allemaal de groetjes en veel plezier en warmte van de zwangerschap.
Nou ik heb dus gewoon nog erge last van mijn darmen en van de misselijkheid. En die vermoeidheid....ik kan mijn ogen na zeven uur niet open houden terwijl ik een middagdut doe ook nog. Ik vind het allemaal wel lang duren dit keer. De eerste keer was peanut vergeleken met deze zwangerschap. Ik had weinig last van kribbigheid maar ik schijn nu toch echt trekjes van een kreng te vertonen. Ik voel me ook helemaal niet fit,bleeh