Hallo iedereen!!! Na in de MMM te hebben gezeten zijn mijn man en ik eindelijk in blijde verwachting! Het is als een droom die uitkomt! Maar ik maak me nu al zorgen over de tijd na de bevalling! Mijn schoonfamilie erg druk, bemoeiziek, roddelachtig, schijnheilig,... Ik heb me altijd ingebeeld dat ik na de bevalling even rust wil met m'n man en kindje en eventueel grootouders en mijn zus en schoonzus erbij! Zeker omdat het een eerste is en ik borstvoeding wil geven... En mijn familie weet dat ook en respecteert dat! Maar mijn schoonfamilie (hiermee bedoel ik tantes en nichten van m'n man) zie ik zo al na enkele uren met z'n allen komen aandraven, rumoerig doen, zeggen wat ik allemaal verkeerd doe, dat ik er ellendig uitzie, het kindje te klein/groot/mager/dik/roze/geel/... is en zo verder Ik zei dit weekend aan m'n schoonmoeder dat ik dat niet wilde en de eerste 2 dagen in het ziekenhuis rust wou, maar ze was er wat vervelend van en zei: 'je kan ze toch niet buitenjagen he'! Maar ik wil het op VOORHAND al zo afspreken... Is dit onrealistisch van me? Wat is jullie mening-ervaring hiermee? Wij zijn van plan binnen de 8 weken een babyborrel te geven en iedereen is welkom om na afspraak thuis op bezoek te komen, dus het is niet zo dat ik de mensen hun bezoekje wil ontzeggen! En wat vinden jullie van al die mensen die het kindje uit z'n wiegje halen en van arm op arm doorgeven? Ik ben er persoonlijk niet zo voor... het is nog zo klein en gevoelig die eerste dagen! Laat het toch rustig slapen of bij mama en papa liggen denk ik dan... Of ben ik nu al een overbeschermende mama?
Gewoon doen wat goed voelt en wat mij betreft heb je helemaal gelijk. Ik vind t ook aan jouw man dit duidelijk af te spreken met zijn familie. Ik heb mijn kind nooit van hand tot hand laten gaan....soms liet ik haar wel eens vast houden maar vaak ook niet. Doordat ik de vorige keer een PND heb gehad heeft de verloskundige nu geadviseerd de 1e week geen bezoek te laten komen behalve directe familie(in ons geval mijn moeder, broer en de broer van mijn vriend) Aan 1 kant heel moeilijk; je wil toch graag je kind laten zien en sommige mensen vinden t vast moeilijk. Aan de andere kant snap ik haar overweging wel en ben t er ook wel mee eens, dus ga nu mensen die daar ws moeite mee hebben over inlichten.
Ik vind het een hele normale reactie! Ik heb hier de familie ook al meerdere keren duidelijk gemaakt dat ik niet op een bezoekmarathon zit te wachten. Was eerst even slikken (de vakantiehuisjes zijn al geboekt om zo dicht mogelijk in de buurt te zijn ), maar het kwartje is geloof ik gevallen. Je kan natuurlijk de kraamzorg voor poortwachter en boosdoener laten spelen. Deze jaagt iedereen wel naar buiten en in het ziekenhuis idem dito. Even melden aan de verpleging.
Hey daar , Ik vind je niet overbezorgd hoor, ik vind het juist goed dat je daar nu al rekening mee houdt en daarover nadenkt! Trouwens, wie zegt dat je hen op de hoogte moet houden zodra je bevallen bent? Of gaat de tamtam dan heel erg snel?? Ik vind het sowieso respectloos als mensen onaangekondigd voor de deur staan. Je krijgt -neem ik aan- ook een kraamhulp de eerste week, misschien kun je goede afspraken met haar maken? Bijvoorbeeld; op een groot wit papier een soort van week agenda maken met tijdstippen waarop mensen worden verwacht zodat zij weet wie er komen en als er mensen onverwacht voor de deur staan dat zij kan zeggen dat er geen afspraken gepland zijn? Bijvoorbeeld. Misschien dat je duidelijk met jouw en zijn familie kunt afspreken wie je wél en niet in het zkh verwacht, hoe ze ook reageren; het is JULLIE kindje en JOUW kraamtijd. Je mag best wel egoïstisch zijn hoor!!! Misschien dat je op een verjaardag o.i.d. duidelijk kunt laten vallen dat jullie voornemens zijn om een babyborrel te geven waarop ze van harte welkom zijn omdat je zelf eerst wat uit de kreukels wilt 'ontvouwen'? M.b.t. het kindje van hand tot hand, dat vind ik ook niet kunnen, zeker niet als ze zo klein zijn, dan hoort hij of zij lekker bij papa en mama te zijn en bij de mensen van wie jij wilt dat ze jouw kindje vasthouden. Het is geen voorwerp dat ff lekker doorgegeven kan worden. Nee hoor, jij bepaald. Trouwens, ik vind het ronuit respectloos en asociaal als mensen zomaar jouw kind uit het wiegje halen, dat hoor jij of je man te doen, niet iemand anders tenzij het op jouw verzoek gaat. Mja, ik wilde dat ook allemaal niet hoor en misschien vonden ze mij een kattekop tijdens de kraamtijd, maar is het is wél gegaan zoals IK wilde . Komt echt wel goed hoor en nee, ik vind je niet overbezorgd. Zo. Wat een verhaal he
ik ben zwanger van mn 2e..en heb al helemaal in mn hoofd gedacht hoe ik het wil hebben. de 1e week gewoon echt geen bezoek..ja mn ouders en de peettante, maar verder echt ff niemand! En wie et daar niet mee eens is IKKE PECH... het is mijnkind...(naja vooruit ONS kind) maar niemand anders dan jij en je man hebben daar wat over te zeggen..ZELFS de kraamverzorgster niet..
Hier in BE begint de kraamhulp pas Na het ziekenhuis, dus jammer genoeg geen poortwachter!!! Probleem is dat ik vrees dat schoonmoeder achter m'n rug zegt dat ze TOCH mogen komen en mijn schoonfamilie is erg boers en respectloos en ze zouden zich er niets van aantrekken, doen gewoon lekker hun onbeschofte zin! Heb ik al vaker gemerkt in hun uitspraken! Zo kwamen ze bij mijn schoonmoeder na haar borstamputatie onaangekondigd binnen terwijl de verpleging haar aan het verzorgen was en het lampje rood was!!! ""OEPS ze zijn precies bezig"" en dan gaan zitten, heeft de verpleegster ze nog moeten verzoeken buiten te wachten!
Wat vind je man ervan? heb je het al met hem besproken? Ik zou ze zonder pardon weer naar huis sturen (alhoewel; dat mag manlief doen )
Manlief is nogal beïnvloedbaar... zit vaak tussen 2 vuren: IK en MAMA!!! Op onze trouw heeft z'n mama erg vervelend gedaan (moesten half het dorp uitnodigen en tantes tot in het 7de knoopsgat) en als ze haar zin niet kreeg begon ze te huilen en zeggen 'ik ben wel bijna door geweest door kanker, en mijn dochter is gehandicapt en nu werkt mijn zoon tegen!!! Hij is gewoon bang om 'ruzie' te krijgen dus hier doet ie erg 'fel' en houdt voet bij stuk maar bij mamaatje is het anders Ik vrees ook dat ALS ie in opstand komt er wel eens heftige ruzie of een breuk kan komen dus ik hoop het 'zachtjes' te kunnen doen... maar ja ze gaat altijd in de aanval als ik er niet bij ben natuurlijk! Moet wel toegeven dat ventje het stilaan leert, dus ik heb nog hoop
Ik heb ook de keuze gemaakt om mijn schoonfamilie niet te willen zien direct na de bevalling.. heb bij de vorige bevalling zo`n spijt daarvan gehad ze kwamen de verloskamer in feliciteerde me ff snel en stonden gelijk met MIJN kind in hun armen terwijl ik daar nog pijn te lijden.. dus heb nu tegen vriendlief gezegt dat ik dat niet wil en anders dat ik ze buiten laat houden door de verpleegsters ( hier doen ze dat wel, heb ik gelijk gevraagt toen ik me ging inschrijven voor de bevalling) Dus meid doe wat jij wilt jij bent diegene die daar over gaat xxx
Stel inderdaad heel duidelijk je keuze en laat je kraam periode door niemand bepalen, bij mijn 1e bevalling wist ik niet wat mijn over kwam door zoveel drukte en een zware bevalling, achter de rug, heel de dag waren de famillie uit brabant op visite met drukke kinderen, ik zou je zeggen daar heb ik zoveel van geleerd. en vooral geen schoonmoeders gelijk aan je bed. maak geen stomme fout die ik heb gemaakt meis wand dat is echt zonde van jou kraamtijd. als je geboorte kaartjes met texst doe, zet gelijk een datum van jou kraamborrel erop, zo weet iedereen waar ze aan toe zijn. succes
Kun je een beetje met haar praten??? Anders zou ik eens een normaal gesprek met haar aangaan en haar vragen hoe zij het ziet als jij bevallen bent, laat haar maar eens een beeld schetsen hoe zij het ziet als jij bevallen bent. Ik zou haar ook vragen hoe haar bevalling gegaan is en hoe het bij haar ging en hoe zij zich daarbij voelde. Op basis daarvan zou ik haar vertellen hoe jij het ziet en wat zij daarvan vind, als ze het ermee eens is; gelijk koppen met spijkers slaan; 'dus je bent het met me eens dat het alleen wij in het zkh zijn en jij en verder niemand?'. ach, ik geef ook maar een voorbeeld
ik heb vlak nadat ik bevallen was laten bellen. dat alles goed was. ik wilde eerst bv geven en dat heb ik ook gedaan. toen ik klaar was met voeden hebben we een tijd afgesproken dat de opa's en oma's even mochten komen kijken. en de ooms en tantes.ik ben om kwart voor 4 bevallen. en om 8 uur was iedereen weer weg. ik vond het wel leuk hoor dat iedereen kwam kijken want ik was zo trots. wat de bv betreft ik merkte dat ik ineens totaal geen gene had en gewoon aanlegde waar visite bij was. wat betreft het uit de wieg halen dat wilde ik dus ook niet hebben. voor en na de voedingen mocht ze even op schoot maar als ze sliep dan sliep ze. toen we uit het ziekenhuis naar huis mochten heb ik wel even gewacht voordat ik de kraamzorg belde. we wilden graag even met elkaar zijn. wat de kraamvisite thuis betreft hadden we in het kaartje gezet dat ze eerst even moesten bellen. en dat deed iedereen. behalve mijn schoonvader die kwam vanuit zijn werk even langsfietsen en kwam dan even 5 min kijken. kon de klok erop gelijk zetten en vond dit ook helemaal niet vervelend eingelijk. ik kan me voorstellen dat je niet direct zin hebt in veel visite. ik heb dan ook een redelijk snelle bevalling gehad. maar kan me van de opa's en oma's in spe ook wel heel goed voorstellen dat ze even willen komen kijken als het net geboren is. misschien denk je er als je bevallen bent wel anders over. bij mij mocht iedereen wel op visite komen ook al kende ik ze niet haha was zo trots de hele wereld mocht haar wel komen bewonderen. je moet gewoon doen waar jij je het prettigst bij voelt. en je er niet te druk over maken. mijn ouders kunnen bijv helemaal niet met elkaar en daar heb ik mij van te voren enorm druk overgemaakt. maar toen ik net bevallen was feliciteerden ze elkaar ook nog uit beleefdheid. nou mijn klomp brak! zo zie je maar.. soms kunnen mensen je toch nog verbazen....
Shenoby, fijn dat iedereen verwittigde en netjes op tijd weer vertrok! Dat is dus wat ik ook zou willen... Fem, ja zo had ik het zondag gedaan, het probleem is dat ze tegen mij altijd doet alsof ze het met me eens is en dan enkele dagen later als mijn man op bezoek gaat, luiden de klokken ineens helemaal anders! Ik denk dat ik dit gesprekje gewoon om de paar weken blijf herhalen en de schoonfamilie er eens persoonlijk over zal aanspreken en vragen om pas na 2 dagen te komen!
Het is mischien niet zo netjes dat ik het zeg, maar ik begrijp dat je het wel fijn vindt als je ouders en zusje snel komen, weet je wat ik zou doen? gewoon zeggen dat je op het moment niet in staat bent bezoek te ontvangen, tis toch te gek dat je je druk moet maken terwijl het nog niet eens zo ver is. Verder helpt het denk ik wel als je thuis bent en tegen de kraamverzorgende zegt dat je veel moeite hebt met bepaalde mensen, zij kan dan ervoor zorgen dat het bezoek netjes verloopt, zo heb ik het gedaan toen mijn eerste zoon werd geboren, gewoon afgesproken dat als het me teveel werd de kraamverzorgende het bezoek zou afsluiten, heeft ze ook gedaan. Dat je bang bent dat veel mensen het kleintje uit het wiegje pakken en doorgeven.....daar mag je heus iets van zeggen hoor, als je ziet dat ze de kleien willen oppakken zeg je gewoon eerlijk dat je dat liever niet wilt, wat hun ervan denken hun probleem, trouwens tis niet echt van deze tijd om zomaar een baby van een ander op te pakken dat vraag je toch eerst??
Volledig te begrijpen meid. Hier van het zelfde. Schoonmoeders die al zouden binnenvallen als enkel het hoofdje er nog maar uit is en dergelijke... Daarom hebben we vooraf beslist dat we de eerste dag enkel het al bekend maken aan mn mama, schoonpapa en zussen. En naargelang of ik me er klaar voor voel of niet de 2e of 3e dag pas derest van de familie. Zo weten we zeker dat we de eerste dagen rustig zitten. Ik vind het ook niet kunnen dat iemand het kindje zomaar uit het wiegje neemt en zeker al neit dat ze het doorgeven. Als ik zie dat het toch gebeurd zal ik de mensen er zeker op weizen dat ik dit niet gepast vind en hem gewoon bij mij nemen. Dit geld ook op de babyborrel. Enkel ik en mam's zullen met hem rondlopen, tesnoots in de draagdoek. Al die drukte is voor hem zeker niet aangenaam. succes meid
Ja vind ook dat je dat eerst vraagt en ik vind ook dat je een baby'tje gewoon netjes laat slapen! zo doe ik het toch als ik op kraambezoek ga... (schoon)ouders en (schoon)zussen daar heb ik inderdaad geen problemen mee en ik wil hen ook rustig laten kennismaken met het nieuwe beebje
Ik zorg er gewoon voor dat ik de baby vastheb op het moment dat er mensen komen, dan kan ik zelf de baby geven aan wie ik wil
Hey meis, jullie moeten gewoon doen wat jullie het beste vinden en waar jullie je goed bij voelen! En niet aan anderen denken, dat komt daarna allemaal wel! Lekker genieten met z'n driekes! x suzanne
Je hebt helemaal gelijk hoor meid! Ik zit er ook niet op te wachten om gelijk een heel huis vol te hebben met mensen. Je moet eerst tijd hebben om lekker te wennen, en te genieten van je nieuwe gezinnetje. Ik zou dat ook duidelijk op het geboortekaartje zetten, dat je een babyborrel geeft, op die en die datum en als mensen tóch nog willen komen ze echt even moeten bellen voor een afspraak. Zo zou ik het doen denk ik
Doen zoals jullie zelf willen en vooral niets van de omgeving aantrekken. Dit kun je maar een keer doen. Zorg dat jij en je man het samen eens zijn. En de rest moet maar begrip hebben. Ja mag voor jezelf opkomen. Als jij op deze manier wilt genieten doe je dat. En steeds minder mensen geven in mijn omgeving in de eerste weken het kindje van arm tot arm. Gewoon omdat ze weten dat het niet goed is. Kijken mag maar nog niet aankomen. Jullie bepalen. Er de rest komt vanzelf.