begrijpelijk dat alles je teveel werd. is ook niet niks. het is erg spannend en slopend. gelukkig dat de kleine er nog steeds in zit en allerlei koprolletjes maakt nog even volhouden een paar weekjes!
Helemaal begrijpelijk hoor! Het forum is ook wel het minst belangrijk in deze situatie! Fijn dat alles wat rustiger wordt. Ik hoop heel hard mee op nog een flink aantal weken zwanger zijn en dan een mooi, lief en vooral gezond klein mannetje in je armen!
Fijn om te lezen dat je buik iets rustiger is. Blijf nog maar even lekker bij mama zitten kleine jongen!!
Wat een heftige zwangerschappen moeten dat ook zijn geweest maar gelukkig met goede afloop! Je hebt wel lang weeenremmers gehad zeg, bracht dat geen risico voor je kindjes met zich mee?
Hi lieve meiden, bedankt voor al jullie geduim. Inmiddels 23+1 en still going strong . Het is wel pittig maar voor een goed doel. Als het deze week goed blijft gaan en m'n bmm stabiel ga ik as maandag naar huis om daar verder bedrust te houden en hopelijk nog heeeeel ver te komen! Artsen en assistenten pushen me een beetje om meer te gaan doen, qua zitten en lopen. Want dat is beter voor mijn lijf. Dat is ook zo, maar het is de afgelopen 2 weken goed gegaan op deze manier en durf niet nu het risico te nemen door opeens weer veel meer te doen. Niemand weet wat mijn lijf dan gaat doen, de afgelopen weken waren boven verwachting van de artsen, maar hoe het verder gaat is niet te voorspellen. Ik loop nu wel wat meer, sta iets langer paar keer per dag omdat dat thuis ook nodig zal zijn (huis is iets groter dan m'n kamer hier maar veel meer ga ik echt niet doen nu, ze kunnen hoog of laag springen. Over een paar weken, als ik in wat veiligere periode kom ga ik wel stap voor stap wat meer bewegen om wat conditie op te bouwen, maar nu nog niet. Dat voelt niet goed. Herkenbaar voor dames die bedrust hebben gehad? Had vandaag intake met psychiater uit het zkh om te kijken wat ik qua begeleiding baat bij heb (mw of psych) en zij gaf aan dat de artsen hoopten dat zij mij wat meer zou kunnen activeren. Maar ze zei dat ze dat niet gaat doen omdat ze mijn gevoel volkomen begrijpt en dat ik dat moet volgen. Mijn lijf en spierkracht komen straks wel weer, nu eerst alles voor de kleine man en vertrouwen in m'n lijf krijgen. Ze koppelt het ook terug aan de artsen, dus hopelijk geen gepush meer
Wat fijn dat het nog zo goed gaat Bee! Ik hoop echt dat het kleintje nog even een paar weken blijft zitten, maar minstens tot de 24 weken. Ik snap heel goed dat je niet meer wilt gaan doen dan je nu doet, dit heeft tot nu toe goed geholpen dus waarom dan idd niet zo doorgaan? Ik zou denk ik hetzelfde doen en pas weer meer gaan doen wanneer je in een veiligere zone zit qua termijn, puur voor mn eigen gevoel dat ik er dan alles aan gedaan zou hebben. Heel veel sterkte nog meis, hoop voor je dat je maandag lekker naar huis kan en daar het kan uitzitten/liggen!
Dank je wel meid, voor je bemoedigende woorden en erkenning in dat ik goed bezig ben zo. Jij bent 29 weken zwanger zie ik! Hopelijk loopt alles bij jou voorspoedig en mag jouw kleintje ook nog heel wat weekjes in je buik blijven groeien.
Hallo bee Dat herken ik heel erg. Mijn arts zegt ook steeds je kan gerust eens koken of lekker gaan eten. Ik heb er ook geen goed gevoel bij en doe het dan ook gewoon niet. Ik ven vandaag voor het eerst sinds ik 13 weken was met mijn mama naar de stad geweest en heb daar wat gegeten. Voor de deur afgezet en binnen zitten en voor de deur terug oppikken. Nu lig ik weer plat in de zetel! Ik vond het heerlijk maar ik voel aan mijn gemoedsrust en lichaam dat die ermee spelen is! Ze zeggen altijd dat je naar het advies van je dokter moet luisteren. Nou ik zeg luister lekker naar jezelf. We zijn nog jong die spieren bouwen we wel terug op. Als we binnenkort een baby moeten tillen komt dat wel allemaal goed! Vind het zelf een beetje absurd dat ze je zo willen pushen als er straks wat gebeurd staan zij er dan voor in. Jij voelt je slecht omdat je lekker wat ging rond lopen . Artsen zeggen dan jammer en jij zit met je verdriet ! Mooi niet neem rust ontzie je baarmoeder en je cerclage en je baby! Achteraf nog jaren genoeg om de schade in te halen! Wat zijn 20 weken rust in een mensen leven?? Soms kan ik een beetje boos worden van hun gemakzucht. Luister lekker naar jezelf doe ik ook!! Ik heb een haat liefde verhouding met binnen zitten en liggen maar dat is het enige dat me nu vertrouwen en rust geeft dus het zal dat nog een tijdje blijven tot ik vertrouwen genoeg heb om de gyne haar raad op te volgen! Ik leef met je mee naar die mijlpaal van 24 weken. Ik weet hoe het voelt het is echt een overwinning. En vanaf dan gaat elke week als een overwinning aanvoelen! Groetjes
Je hebt helemaal gelijk hoor! Fijn dat je begrip kreeg van de psycholoog. Mochten ze nou toch weer gaan pushen, gewoon op je strepen staan en zeggen dat ze het maar in je dossier op moeten nemen Lekker vertrouwen op je eigen gevoel!
Ik had dan wel iets heel anders, ik lag in het ziekenhuis met uitdroging. Ik had Hypermesis Gravidarum. Als iets de misselijkheid en spugen triggerde dan was he wel bewegen. Wat zeiden de artsen? Dat ik maar een paar keer per dag een wandelingetje moest gaan proberen te maken. Ik heb ja en amen gezegd maar het natuurlijk niet gedaan! Echt alleen maar liggen is natuurlijk niet goed, dan krijg je kans op trombose. Maar als je paar keer naar het toilet loopt dan heb je ook beweging.
Dat bewegen hoeft niet hoor. Heb weken plat in het ziekenhuis gelegen en mocht alleen van bed voor toilet en douche. Snap ook zoooo goed dat je bewegen niet durft. Ook gewoon niet doen als dat niet goed voelt. Houd vol. Wat betreft je vraag of zolang remmers niet schadelijk is, ze zeggen van niet. Maar helemaal zeker weten doe je het nooit. Veel keus was er echter ook niet. Heb overigens Adalat geslikt.
Bee, wat ontzettend fijn om te lezen dat het nog goed met je gaat. Spannend om naar huis te gaan. Maar ook wel weer lekker. Je eigen filmpjes kijken en niet afhankelijk van het ziekenhuis. Jeetje wat lekker dat je richting de magische 24 wkn grens gaat. Sterkte met het vele liggen. Ik zou volgens mij hetzelfde doen. 1 keer die ellende meemaken is meer dan genoeg. Succes meid en doorzetten met deze goede berichten!
Ik zou dat ook echt niet doen! Dus snap je heel goed. Fijn dat het nog steeds goed gaat meid en veel sterkte!
Ha meid, Bij mij motiveerden de artsen ook om wat meer te mobiliseren, maar met name om mezelf ook thuis te kunnen redden. Ze gaven zelf aan dat het goed was om rustig aan te doen tot een week of 28, maar ik mocht in principe best gaan werken (ware het niet dat ik daarvoor een uur moet autorijden) omdat mijn werk fysiek niet belastend is. Ik krijg echter super veel stress van mijn werk dus ze hadden alle begrip dat ik daar niet meer heen ging. Aan de andere kant is het mobiliseren (let wel: ik kreeg advies om te beginnen met 3x per dag 5 minuten) ook bedoeld om te kijken hoe je lichaam hierop reageert. Dit binnen de veilige muren van het ziekenhuis. Ook voorkom je met beweging andere ernstige complicaties zoals longontsteking en trombose. Tenslotte is het belangrijk om je vertrouwen in je lichaam terug te vinden. Ook voor je psyche is dit belangrijk. De rest van je zwangerschap alleen maar plat liggen is heel erg zwaar en daar word je echt niet vrolijk van. Maar inderdaad: allerbelangrijkste is dat jij je er goed bij voelt. En dat gevoel bouw je langzaam op. Ik geloof echt niet dat artsen het advies geven om meer te gaan bewegen als ze denken dat dit extra risico met zich meebrengt. Mijn ervaring is in ieder geval dat ze erg betrokken zijn en net als jij ook het beste willen voor het kindje. Ik ben nu inmiddels alweer bijna 34 weken. Ik loop geen complete marathons maar kan me aardig redden. Ik doe niets aan het huishouden, maar als ik me goed voel strijk ik gerust een wasje weg. Ook probeer ik zoveel mogelijk rechtop te zitten, desnoods met wat extra kussens in de rug. Als ik meer harde buiken krijg ga ik even liggen of (zelfstandig) onder de douche.