het is nu rustiger. Stuk minder harde buiken. Wel veel last van m'n bekken maar daar overkomt de baby niets van gelukkig. Ben momenteel aan huis en de bank/bed gekluisterd. Ik doe zo rustig aan mogelijk. Hoe gaat het met jou missiemaartje? Rustig? Ben nu aan t overwegen wat ik met m'n werk moet doen. Twijfel erg. Wil heel graag nog een dikke maand deels aan t werk. Gewoon omdat ik het leuk vind en omdat ik m'n werk af wil ronden voor ik met verlof ga. Maar als ik dit soort klachten heb vraag ik me of het wel wijs is. En zo niet, moet ik dan helemaal stoppen? Of twee ochtenden gaan werken? Lastig... Tips zijn welkom.
Goed zo meid. Fijn dat het rustig is! Hier ook.. Zolang ik niks doe, gaat het goed! Het is inmiddels al weer 2 weken rustig. Heb zo'n 1 harde buik per dag dus das te doen he Tja over je werk.. Ik ben toen vanaf 20 weken al rustiger aan gaan doen, ook ivm de harde buiken. Ik ben muziekdocent, lichamelijk dus niet veel inspanning maar ik moet veel zingen en daar bij span ik continue mijn buik aan. Dus ik merkte dat ik continue harde buiken kreeg. Wat doe jij voor werk en heb je er dan last van?
Niks doen dus, voor ons allebei... Ik ben psychiatrisch verpleegkundige op een dagbehandelcentrum. Werk normaal gesproken 24 uur (want lichamelijk niet gezond). Sinds week 18 werk ik kortere dagen, 25% ziekgemeld. Had toen erg veel last van bloedingen en trok t door alle stress en mn hele lage bloeddruk (steeds duizelig/onwel) niet meer. Nu heb ik al harde buiken als ik op m'n werk aankom. Reistijd ong een uur. En dan moet de dag nog beginnen. Wat ik normaal in drie hele dagen deed probeer ik nu in minder tijd te doen. Niet logisch maar er is zo'n personeelstekort dat ik t gevoel heb dat het wel moet. Rustiger aan doen lukt nog steeds niet dus. Maar de harde buiken zijn wel een duidelijk signaal en dat wil ik heel serieus nemen. Dus moet t nog veel rustiger aan... Optie 1: nog verder (deels) ziekmelden en twee halve dagen komen en hopen dat buik het toelaat. Optie 2: volledig ziekmelden en kijken hoe t gaat en komen wanneer lijf t toelaat. Voordeel vd laatste optie is wel dat duidelijk is dat ze niet op me moeten rekenen momenteel... Lastige keuze want ik wil gewoon graag blijven werken. Maar m'n lijf werkt niet mee.
Ik zou absoluut voor dat laatste gaan.. Bedoel je bent bijna 28 weken.. De komende weken zijn zo belangrijk! Stel dat het wel mis gaat, dan vergeef je jezelf nooit. Niet dat het dan jouw fout is, maar dan heb je er nu tenminste alles aan gedaan! (is mijn mening) Ik werk dus nu ook al paar weekjes niet meer. Het gaat gewoon niet. En dan is jouw werk nog veel lichamelijk zwaarder!!
Knoop is doorgehakt, ik heb me ziekgemeld. Pffff. Moeilijke keuze ook al weet ik dat het wel zo verstandig is. Komende dinsdag zie ik de bekkenfysio weer, hoop dat zij nog wat meer kan beteken en dat ik in de komende weken wel af en toe een half dagje kan komen. We zullen zien.
Hey! Vandaag veel harde buiken en in de loop van de ochtend venijnige krampen die steeds toenamen. Ik moest echt stilstaan of gaan zitten van de pijn. Uiteindelijk om half twee toch maar gebeld met de poli gynaecologie om te vragen of ik me hier zorgen om moest maken. Zij wilden dat ik me meteen zou melden bij de verloskamers voor controle. Daar een uur aan de CTG gelegen, uitwendige en inwendige echo gehad en ze hebben m'n baarmoederhals opgemeten. Veel voorweeën maar gelukkig geen ontsluiting of gebroken vliezen. Baarmoederhals 3,2 cm. Hij is eerder gemeten maar ik weet niet meer hoe lang die toen was, maar ik meen me te herinneren dat ie zo rond de 3,5 cm was. Al met al mooie lengte dus. Conclusie: baby doet t goed en ik moet nog veel rustiger aan gaan doen. Wel een opluchting want ik maakte me toch wel zorgen omdat de krampen zo pijnlijk waren en steeds weer kwamen en gingen. Was even bang dat het toch vroegtijdig was begonnen... Ik heb de hele week al niks gedaan. Zou niet zo goed weten waar ik nu nog in kan minderen. Maar ik heb me in elk geval niet voor niets ziekgemeld, dit is echt wel een goede reden om heel rustig aan te doen. Dus dat ga ik ook maar doen. Hoe gaat het met jou missiemaartje?
@username, wat vervelend zeg. Maar gelukkig dat alles er goed uit zag. En wat goed dat je gestopt bent met werken, een uur reizen is ook niet niks en je hebt best wel een intensieve baan. Ik heb hier eerder ook al geschreven geloof ik. Heb ook nog steeds last van harde buiken. Al zijn ze wel iets afgenomen sinds ik ben gestopt met werken. Maar heb er nog steeds wel een aantal per dag hoor. Rustig aan doen is soms heel lastig, zeker met nog een kleine meid die bij je rondloopt. En daarnaast is psychische rust ook heel belangrijk heb ik bij mezelf gemerkt. Heb af en toe best wel wat stress, mn werk reageerde niet al te enthousiast op mn ziekmelding en ben daarnaast ook nog met een opleiding bezig wat me nogal bezighoud of ik het allemaal wel red momenteel. Ik doe nu aan haptonomie wat mij vk er ook bij doet. Vond het wel relaxed de eerste keer.
Hey Aggy Fijn dat t ietsje rustiger is bij je. Wel vervelend dat je leidinggevende zo reageerde op je ziekmelding. Je voelt je er al vervelend over (ik wel iig) dus als je dan zo'n reactie krijgt voel je je dubbel rot. Mijn leidinggevende vindt het vooral vervelend voor mij. Misschien ook wel voor t werk, maar dat laat hij niet merken. Wel fijn dus. Moet zeggen dat de rust me wel goed doet. Maar ik verveel me ontzettend. Stilzitten is niet mijn sterkste kant en nu na een week weet ik al niet meer wat te doen met de tijd. Alle flutprogramma's op TLC al gezien Dus ik probeer maar gezellig te lunchen met vriendinnen, dat kan gelukkig als ik t niet te lang maak. En morgen komt m'n moeder gezellig. M'n buik is redelijk rustig. Wel nog gemene krampen af en toe maar ik ben er rustig onder. Alles is uitgezocht dus het kan niks ergs zijn gelukkig. Wel veel last van m'n bekken. Tja. Dat is niet anders.
ik ben morgen 32 weken zwanger. al een paar dagen steken in mijn buik. vandaag heel erg vervelend nieuws gekregen. (zwak uitgedrukt) maar sinds dien alleen maar harde buiken en kramp steken. hartslag van de kleine uk is goed bewegen doet hij ook genoeg. nu weet ik dat spanning en stress de oorzaak zijn, dinsdag moet ik weer voor controlle en zal dit ook wel bespreken. maar moet ik me zorgen maken? kan stress spanning en verdriet er voor zorgen dat mijn kleine uk eerder komt? ik hoop het echt niet kan dat er ff niet bij hebben nu.
Hey Tasha. Wat rot dat je zulk slecht nieuws hebt gekregen. Kan me voorstellen dat stress niet goed is, maar ik zou niet verwachten dat daardoor je baby nu al zou komen. Denk wel dat het zaak is dat jij zoveel mogelijk probeert te ontspannen. En als je hier erg onzeker van wordt (kan me dat wel voorstellen) dan zou ik je aanraden om even te bellen om te overleggen. Een stukje geruststelling kan misschien ook helpen te ontspannen. Sterkte meid!
tnx username dat ontspannen is een beetje het probleem... zolang ik bezig ben heb ik geen tijd om na te denken/in te storten.. bij mijn jongste dochter kreeg ik bij 29 weken al weeen. ze is toen gelukkig na een weekje ziekenhuis lekker blijven zitten. misschien dat dat ook een beetje meespeeld bij mij zorgen. ik blijf maar positief.... en hoop dat de kleine uk tot 41 weken blijft zitten