Vorige zwangerschap kwam ik er met 28 weken achter dat ik zwangerschapsdiabetes had. Gelijk 1000 afspraken in het ziekenhuis, diabetesverpleegkundige, internist, diëtist, gynaecoloog. Ik in paniek en een enorm schuldgevoel wat ik de baby die 1e 28 weken wel niet had aangedaan. Uiteindelijk viel het mee en kon ik met een dieet mijn waardes onder controle houden. Maar getver wat valt het me nu tegen om het weer te hebben. Ik had er al rekening mee gehouden, maar bah bah bah. Zo dat lucht op.
Joh, je mag nog niet klagen . Vorige zwangerschap heb ik vanaf 25 weken insuline moeten spuiten en vanaf vandaag mag ik fijn weer aan de insuline (4 keer per dag) en ben nu pas 13 weken zwanger. Dieet helpt niks, maar moet me er wel strikt aan houden. Had me er wel op voorbereid dat ik het dit keer ook zou hebben, maar niet zo vroeg al.
Natuurlijk mag je wel klagen! Er zijn altijd mensen waar het erger en moeilijker is. Maar dat wil niet zeggen dat jij je niet mag voelen hoe je je voelt. Het is goed als mensen ervaringen en tips willen delen, maar het valt me op dat op het forum mensen vaak anderen precies willen 'overtreffen' met het feit dat zij het toch nog net dat beetje zwaarder hebben. Ik heb er geen ervaring mee, maar het lijkt me erg vervelend!
Hier ook diabetes met 26 weken vastgesteld, nu 33 weken. Ik had niet anders verwacht gezien beide ouders (+ nog 7 andere familieleden!) het hebben.. kans was vrij groot.. Dieet sloeg niet aan, spuit nu ook insuline en elke 2 dagen contact met de verpleegkundige omdat ondanks het spuiten (en het dieet waar ik me alsnog aan moet houden) mijn waardes steeds hoger worden.. Ik begon met 2-2-0.. (och, middag, avond) inmiddels zit ik op 14-18-12.. met een hongerdieetje.. inderdaad erg vervelend! En ik hoop heel erg dat het straks over is! Kleine man staat onder strenge controle, hij groeit gelukkig nog normaal, maar ik ga wel met 37 weken ingeleid worden..
Weet je wat mij opvalt op dit forum? Dat er altijd mensen zijn die de sfeer verzieken en zich bemoeien met zaken waar ze geen verstand van hebben. Het was een opbeurende zin; Joh, je mag nog niet klagen. Maar goed, sommige mensen willen nou eenmaal overal iets negatiefs van maken.
Ik deel deze mening voor de volle 100%. Zie idd een paar rare opmerkingen voorbij komen. Ts: Ik heb net ook een topic geopend waarin ik even mijn ei in kwijt kon. Zit een beetje in hetzelfde schuitje. Klaag maar lekker, dat mag! Het is niet niks. Sterkte en hopelijk kan je het onder controle houden.
nounou ik bedoelde er helemaaaal niets mee. mag je ook al niet meer zegen dat je graag met iemand zou willen ruilen? bedoel er meer mee dat "jullie" het een paar weken hebben. hier iemand een hele zwangerschap en laat dat nou echt niet leuk zijn!!!. dus ja ik zal graag met jullie ruilen
Ik wil even bijvallen omdat ik ook heb gezegd dat ze echt wel mag klagen. Het lastig van geschreven taal is dat je het leest vanuit je eigen interpretatie. Ik vond jouw boodschap persoonlijk niet opbeurend overkomen maar meer zo van: hallo, waarom klaag je, het kan nog veel erger. Je geeft nu aan dat je het niet zo bedoelt, maar ik kan me voorstellen dat meer mensen het zo lezen en dat er dan een tegenbeweging komt. Ook dat is niet negatief bedoeld, maar ondersteunend naar degene die het topic gepost heeft. We bedoelen het allemaal goed dus, op onze eigen manier
Erg vervelend inderdaad! Helaas heeft ruilen met mij geen zin, na de zwangerschap zal ik het ook voor de rest van me leven houden en door moeten blijven spuiten :x. Bedoelde mijn eerste bericht inderdaad alleen positief.
Heel vervelend! Ik had het met 27 weken en gelukkig had ik het goed onder controle. Nu ben ik net zwanger en vraag ik me af wanneer het nu opkomt en of ik insuline vrij blijf.
Ik wou hier absoluut geen discussie starten hoor! Geschreven taal kan inderdaad bij iedereen anders overkomen, je kent de persoon niet etc. Ik vond het gewoon sneu voor TS dat er dadelijk twee reacties kwamen die haar situatie wat overschaduwde en waarop ze zelf antwoordde dat ze dan inderdaad niet mag klagen. Terwijl ze hoogswaarschijnlijk dit topic opende om het eens van zich af te schrijven. Ik heb er zelf inderdaad geen ervaring mee, dus ik kan mij niet inleven in jullie. Maar ik wens jullie allemaal het beste!
Ik heb even niet gekeken en zie nu alle reacties. Het was niet mijn bedoeling om een discussie te veroorzaken, haha. Ik wilde inderdaad even mijn ei kwijt en vond het juist een opsteker om te lezen dat het nog veel erger kan, dat helpt mij weer relativeren.