Zaterdag 12 april a.s. is het 28 dagen geleden dat ik ongesteld werd. Voor de 6e keer sinds mijn man en ik proberen om samen het kindje te krijgen dat we zo graag willen. Nu zou dus al poging 7 zijn, daar waar het om ons heen lijkt alsof iedereen maar 1 poging nodig had. We vragen ons steeds meer af waarom we gewacht hebben met "het te proberen". Wij hebben er eigenlijk nooit bij stil gestaan dat het weleens even zou kunnen duren. Sinds gisteren heb ik gevoelige borsten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat weleens vaker heb als ik ongesteld moet worden, maar dat is nu alweer een paar maanden geleden. Het zou een goed teken kunnen zijn. Maar daarnaast heb ik sinds gisteren ook bloedverlies. Het is helderrood van kleur. Het is niet veel, maar toch... Gisteren voelde ik ook wat steken linksonder in mijn buik, richting mijn lies. Natuurlijk opgezocht wat het kon zijn en jahoor, het kan een zwangerschapssymptoom zijn, maar ik ben niet misselijk. Voel eigenlijk verder weinig. Een soort zeurende pijn linksonder in mijn lies, licht gespannen borsten, een vreselijk gevoelige (lees 'pijnlijke') tepel op mijn linkerborst en licht bloedverlies. Ik wil het zo graag. Wij willen het zo graag! Ik probeer me rustig te houden. Er niet aan te denken. Geen stress. Maar het is moeilijk... Juist omdat we het zo graag willen. Ik weet dat we niet de enige zijn en de huisarts zegt dat we "pas" een paar maanden bezig zijn. Maar het maakt me steeds verdrietiger. Keer op keer de teleurstelling. Ik wil zo graag positief blijven, want we hebben eigenlijk alles dat ons hartje begeert. Op ons kindje na...
Kan je bloedverlies geen innesteling zijn? Daar hoef niet per se misselijk van te zijn. Sommige vrouwen zijn helemaal niet misselijk..
Hoi Annick1984! Dat kan inderdaad wel, maar het lichte bloedverlies houdt aan en ik heb inmiddels ook last van een soort zeurende "pijn" alsof er al lichtjes menstruatiepijn op komst is. Zou wel veel te vroeg zijn, want mijn gemiddelde cyclus is 28 dagen en zit nu pas op 24 dagen. Daarbij heb ik last van vermoeide benen en heb niets indrukwekkends gedaan vandaag En dat vind ik niet terug als 1 van de innestelingssymptomen. Ik weet zo langzamerhand niet meer wat we kunnen doen. We eten afwisselend, sporten niet overmatig, heb de afgelopen dagen extra rust genomen, maar dat positief blijven vind ik zo lastig. Ik blijf altijd hopen, dat wel hoor, mr het valt me ook gewoon zwaar dat ik niemand kan uitleggen hoe ik me voel en dat ik steeds smoesjes verzinnen moet over waarom ik niet drink etc. Ik wil het absoluut niet delen hoor, want dan neemt de druk alleen mr toe mr dit vind ik ook niets..
Hoi Danieck, Ik begrijp wel wat je schrijft hoor, het is iig fijn dat je hier je hart kan luchten omdat wel allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Het is ook vervelend dat je zo graag iets wilt maar het lukt maar niet; om gek van te worden. Bij ronde 8 had ik ook een enorme dip en zag ik het niet meer zitten. Maar bij de volgende rondes viel het ook wel weer mee. Ik probeer ook nu nog te genieten van de dingen die straks niet meer mogen en drink ook lekker een wijntje als ik zin heb. In het begin was ik heel streng voor mezelf maar dat heb ik nu een beetje laten varen. Heb je al een beetje zich op je cyclus en je eisprong (hou je het bij?) of ben je nog all naturel? Heel veel succes met blijven proberen; eens is het raak!!
Hoi Dannieck, Ik snap hoe je je voelt hoor. Zit zelf net in ronde 8, en had ook gehoopt dat het eerder raak zou zijn. Waarom lukt het anderen zo makkelijk en ons niet? Als klap op de vuurpijl heb ik ook nog eens elke maand last van tussentijds bloedverlies, wat de angst om niet zwanger te worden alleen maar versterkt. Daarvoor loop ik bij een gyn. Af en toe voel ik me zoo kl*te (of eigenlijk, bang) en denk ik echt dat het nooit gaat lukken. Op andere momenten voel ik me weer hoopvol en vol vertrouwen. In ronde 5 heb ik een vroege mk gehad, waardoor ik in elk geval weet dat het kan. Maar het gaat niet zo snel en makkelijk als we gehoopt hadden. En ik weet er alles van dat het moeilijk is om positief te blijven. Wat mij helpt: afleiding zoeken en zoveel mogelijk plezier halen uit de dingen die je (wel) kunt doen. Voor mij zou het niet werken als ik de wijn nou al 8 maanden liet staan zeg maar. Maar als ik jouw verhaal zo lees, denk ik wel dat het mogelijk een innesteling zou kunnen zijn? Waar zit je precies in je cyclus? Anyway, hoe het ook zij: je bent niet de enige! En onze tijd komt echt nog wel! En Roerei: hai!
Meis pin je asjeblieft niet vast op symptomen, ik ben bijna 7 weken zwanger en heb helemaal NIKS en nergens last van. Het is dat ik na 3 dagen niet ongesteld geworden was en vervolgens 10(!!!) testen heb gedaan omdat ik het niet kon geloven. Het is ook moeilijk en het duurt voor je gevoel altijd lang. Je stopt eens met de pil maar in de periode daarvoor ben je al veel langer bezig met het krijgen van een kindje. Gevoelsmatig duurt het dus al ruim een jaar. Probeer zoveel mogelijk leuke dingen te doen, geniet van een wijntje en van een goeie rare gebakken biefstuk. Lul je scheel hier op het forum. Ooit is het raak en hou jij een prachtig klein mensje vast wat helemaal van jou is. Dikke kus!
Hai Kinesteet, herkenbaar wat je schrijft allemaal, maar dat wisten we al wel he? Vrijdag de waterecho dus? Vind je het spannend? X
Hihi jaa wisten we al Euhm.. spannend, kweetniet! Ik heb altijd soort van 'zin' om naar de gyn te gaan, omdat er dan iets gebeurt, snap je wat ik bedoel? Ik hoop dat hij een poliep vindt, das een verklaring voor alles, maar denk ook dat de kans klein is en mijn klacht 'vaag' blijft. Dus ik sta er geloof ik een beetje dubbel in.
Houd moed! Bedenk dat 7 rondes, ookal voelt het veel en lang, nog helemaal niet veel zijn. Stellen zonder problemen, waarbij alles van goede kwaliteit is, hebben een jaar nodig om zwanger te raken. Daar zitten jullie nog niet aan dus hou vol en geniet ervan om het samen (zonder hulp) te proberen. Dat is het echt waard.
hiihihih indd.. werd ik maar om de 28 dagen ongesteld Maar ik begrijp je gevoel Maar achter de zwangerschappen om je heen zit waarschijnlijk ook een verhaal. Niemand zal zeggen: "Hee, ik ben zwanger, maar het heeft 10 maanden geduurd hoor" Komt vast goed!
Kinesteet Hihi jaa wisten we al Euhm.. spannend, kweetniet! Ik heb altijd soort van 'zin' om naar de gyn te gaan, omdat er dan iets gebeurt, snap je wat ik bedoel? Ik hoop dat hij een poliep vindt, das een verklaring voor alles, maar denk ook dat de kans klein is en mijn klacht 'vaag' blijft. Dus ik sta er geloof ik een beetje dubbel in Ik snap hem hoor, eindelijk het gevoel dat er wat gaat gebeuren na weken/maanden wachten. Kunnen ze bij zo'n waterecho zeg maar alles zien van binnen? Ook vleesbomen enzo? Nou ik ga hard voor je duimen dat het een poliep is en dat je antwoord op je bloedverlies beantwoord is, zo vervelend als je je lichaam niet begrijpt. @ nephthys: ik houd zeker moed, alhoewel ik de ronde 21 aantik, eens zal het raak zijn!
Hier nog iemand in het zelfde schuitje. Wij waren ook met ronde 7 bezig en hoopte zo dat het deze keer wel raak was. Had me voor genomen om er deze maand niet zo mee bezig te zijn wat natuurlijk niet lukte. Ik was 4 dagen overtijd wat het allemaal nog spannender maakte. 3 negatieve testen gehad. Logisch want ik werd vanmorgen gewoon weer ongesteld. Helaas. Vandaag een heerlijk chagrijnig daagje gehad. En nu weer hopen dat het in ronde 8 wel lukt!
Hallo dames, Ook ff een reactie van mij. Ben een stille meelezer over het algemeen Wat Dannieck schrijft begrijp ik maar al te goed, ben intussen in ronde 18 en vind het ook erg moeilijk om positief te blijven.. Nu barst ik zelf stiekem in tranen uit als ik een baby zie. Degene die weten dat we bezig zijn weten niet hoe ik me voel en hoe pijnlijk het is om elke maand weer teleurgesteld te zijn Meestal reageert men van ja geduld is een schone zaak, ze begrijpen niet hoe graag we het willen en hoeveel tijd we erin stoppen en ook omdat het ons derde kindje wordt, zegt men vaak, je hebt toch al twee kinderen?? Het verlangen naar een derde is even groot... Maar ondanks alles heb ik hoop. Niets is onmogelijk en ga ervan uit dat we allemaal (liefst heel gauw) een positieve zw.test in handen mogen houden. xxx
Ik vind 8 ook een mooi getal inderdaad. We gaan in iedergeval ons best doen. Nu maar weer wachten, en wachten duurt zo lang!
gevoel herkenbaar wij zitten inmiddels in ronde 32 goeie raad zet je leven niet stil.geniet van de dingen die je wel heb en wat je wel samen kan doen. ronde 7 lijkt idd erg lang voor jou gevoel en dat is dan ook zo maar stel dat t nog weet ik niet hoe lang duurt....dus zorg dat je samen met je partner een leuk leven heb en probeer je gedachte te verzetten,dat geeft echt rust wij zijn inmiddels 2,5 jaar verder en ben blij dat ik niet me leven heb stil gezet want dan had ik veel gemist... heel veel succes
Hee Sem, jeetje jij hebt pas echt een lange adem nodig! Ik snap de vraag in je banner.. hoe kan dat? Kom je dan niet sowieso in aanmerking voor IUI, als je zo lang bezig bent? In elk geval moet het flink frustrerend zijn! Bewonderenswaardig dat het je lukt er zo mee om te gaan, en te blijven leven. Heel veel succes!