Ik weet nog toen mijn dochter een baby / dreumes was. (nu is ze 3 jaar) Dat er vaak onderwerpen langs kwamen over slaapproblemen (inslapen, door slapen of vroeg wakker) Alle problemen zijn een heel bekend onderwerp voor mij (ons). Heel lang hebben we gezocht naar de oplossing. Na heel lang en vaak ha bezoeken zijn we doorverwezen naar de kno-arts en heeft ze buisjes gehad en keel en neus amandelen later verwijderen. Sinds dien zijn gelukkig alle slaapproblemen voorbij. Hiermee wil ik niet zeggen dat alle kinderen buisjes ect moeten bij slaapproblemen. Maar ik weet uit ervaring dat bij kleine kinderen het vaak moeilijk te zien is of er wat met de oren is. Als baby is onze dochter doof geweest en toen kon zelfs de kno niks zien maar bleek bij het audiologisch centrum vocht achter haar oren te zitten. Helaas is er toen nooit tegen ons verteld (door kno of audiologisch centrum) dat we aan de bel moesten trekken als er slaapproblemen zouden ontstaan (bij zo'n kleintje is het natuurlijk logisch als ze niet doorslapen) Hierdoor zijn we onnodig lang aan het klooien geweest. Zelf nooit de link gelegt dat ze als baby vocht achter het oor had en hierdoor mogelijk de kans erg groot was dat dit terug zou komen. Dus heeft je kindje slaapproblemen en klopt het voor je gevoel niet. laat dan de oortjes controleren! Kan zoveel ellende voor je kindje schelen. Ik had het graag veel eerder geweten! en om doorverwijzing gevraagt. De kno die we hadden na 3 jr gaf aan dat veel slaapproblemen worden veroorzaakt door oorproblemen. Ik hoop dat het duidelijk is? En hiermee een en misschien wel meer gezinnen kan helpen.
bedankt voor je verhaal!na 15 maanden "" slaapproblemen"" hebben wij ook wel eens onze twijfels...afgelopen week nog bij het cons bureau geweest, maar de arts kon niet iets verontrustends in de oren zien. wel een klein beetje een rood oortje, maar daar hoefden we ons geen zorgen om te maken...?! bleef jullie kindje echt huilen of werd hij alleen vaak wakker om vervolgens weer verder te slapen?bij ons gaat het continue op en neer, maar doorslapen heeft hij nog nooit gedaan. Iedere nacht is het wel huilen geblazen...
Hier waren de buisjes en neusamandel knippen geen oplossing voor het slaapprobleem, inmiddels zijn de keelamandelen er ook uit, misschien dat wel de oplossing... Maar ik herken wel wat in je verhaal, onze dochter had ook heel veel vocht achter de trommelvliezen en hoorde niet goed. Na de buisjes is ze stukken beter gaan praten!
Wij moeten 22-11 naar het WKZ met ons zoontje voor zijn oren. Eerst naar de audioloog en naar de KNO arts. Mijn zoontje heeft veel moeite met doorslapen. Inslapen gaat best redelijk, maar is wel de hele nacht aan het spoken: Huilen, wakker, even slapen, en ga zo maar door tot een uurtje of 06.00 en dan slaapt hij weer. Week of 3 geleden (durf het even zo niet uit mijn hoofd te zeggen), doorverwezen door de KA naar de KNO arts (aan de kant van mijn man komen heel veel oor problemen voor incl. bij mijn man). KA zag ook zo niks aan zijn oren, maar nadat de KNO arts met een ander apparaatje heeft gekeken, zag ze dat hij wel degelijk last heeft van 1 oor. We mogen van haar de maximale dosis paracetamol geven op een dag, zodat hij een soort "spiegel" opbouwt, en warempel, hij slaapt (ook staat zijn bed zo schuim mogelijk, en gebruiken we meerdere keren per dag neusspray). Ook heeft hij veel last van benauwdheid en slijm, en de KA denkt dat dit toch van zijn oren/amandelen afkomstig is. Hij heeft nu 2x een loopoor gehad en zit sindsdien een stuk lekkerder in zijn velletje. Ben dus heel benieuwd wat de audioloog en KNO arts van het WKZ zeggen/zien over zijn oren.
Wisselde ook. Dan een periode met vaak wakker s nachts maar wel weer verder slapen soms na paar minuten soms na uur. Maar ook periode's dat ze echt niet meer ging slapen. Vanaf jongs af aan sliep / was ze stil als ze in de draagdoek zat. Zo gezegd was ze een huilbaby (maar vraag me af of dit echt zo was, qua huilen wel maar denk achteraf dat er dus wel een oorzaak was) daarnaast ook reflux klachten. Bedje stond schuin. Ze is altijd vroeg wakker geweest, tussen 5 en 6. maar er is zelfs een periode geweest van een maand dat ze voor 4 uur wakker was. Dit putte ons zo uit, dat we overstaag zijn gegaan (was ik altijd op tegen) dat ze in ons bed mocht. Ze sliep dan alleen verder als haar hoofd tegen de mijne lag. zodra ik het contact verbrak was ze wakker en brullen maar..... In haar bed gaan liggen was geen optie (ledikant) dus vandaar in ons bed. Wanneer bij ons grens was bereikt dat ze ook inslaap problemen kreeg die weken aanhielden, ze sliep alleen in met parachetamol.