Mijn dochter praat soms echt enorm snel, dat veel mensen denken dat ze maar wat een het brabbelen is terwijl ze een duidelijke vraag stelt. Bijvoorbeeld 'Wat ben je aan het doen?' klinkt bij haar als 'Wabejedoen?' en dan heel snel. En in de zinnen met veel G, verspreekt ze zich en wil ze het allemaal snel, dat je uiteindelijk alleen heel veel harde G hoort. Waar ze die vandaan heeft is mij een raadsel, wij wonen midden in Brabantse platteland Als ze woorden van mij herhaalt (langzaam) spreekt ze alles prima uit, dus ze kan het wel. Maar uit haar zelf is het echt een waterval woorden, en dan voor de helft amper verstaanbaar. Weet iemand hoe (EN OF) we hier iets aan kunnen doen? Oefenen met langzaam praten? Is dit een gevalletje 'veel willen vertellen, maar nog net te moeilijk'? Iemand herkenning?
Mijn dochter ging een tijdje geleden hele lange zinnen maken met als gevolg dat het einde als onverstaanbaar gebrabbel klonk. Na een week of 6 was het helemaal over. Nu praat ze weer gewoon. Misschien is het een periode? Als je zelf heel rustig praat, praat ze dan ook rustiger terug?
Misschien kun je het soms vragen, wat ze bedoeld? Misschien kun jij het wel verstaan, maar dan hoor je wel dat ze te snel gaat. Dan vraag je gewoon even 'wat zeg je? kun je het iets rustiger zeggen'? Ik weet niet of ze het doet hoor, maar voor mijn dochter werkt het wel heel goed als ze bijvoorbeeld zeurt. 'Ik wil er aaaaaf!' vind ik niet zo netjes, dus als ik dan vraag 'Wat zeg je? Hoe vraag je dat?' dan doet ze het overnieuw 'Mag ik???? Er af????' Dus misschien kun je het oefenen! En anders, jammer dat mensen haar niet verstaan, maar dat zal ze zelf ook wel ondervinden uiteindelijk en dan kun je uitleggen dat ze wat rustiger moet vertellen.
Er was een tijd dat alleen ik mijn zoon verstond. Hij praten wel maar niemand die het verstond. Het is wel zo als ze zo blijven praten dat je misschien logopedie moet over wegen. Kijk het nog even aan. En probeer het zelf goed te zeggen. Maar verbeter het niet de hele dag. Daar kunnen ze weer onzeker van worden. En dat is ook weer niet de bedoeling. Succes ermee.
Liedjes zingen, woorden en zinnen krijgen dan een ander ritme en je wordt 'gedwongen' rustiger te 'praten' door de melodie.
komt het voor alleen bij de zinnen die ze vaak hoort zoals wat ben je aan het doen?wat heb je in je hand heb je goed geslapen etc of ook de zinnen die ze creatief zelf opbouwt, haar eigen oorspronkelijke zinnen? ze kunnen de zinnen die ze vaak aanhoren nog niet goed taalkundig analyseren.in plaats daarvan ervaren ze dat soort zinnen als 1 langwoord terwijl ze de betekenis goed snappen, en daarom doen ze een poging die ook als een woord uit te spreken. wanneer ze zelf een oorspronkelijk zin maken doen ze het in delen. mama mama, mag ik mag ik mama, meer melk meer melk,melk drinken, mama meer melk, mama mag ik meer melk drinken; tenminste zo doet mijn zoon het, eerst komen zijn zintje in stukjes en en dan ineens de volzin die hij wilde zeggen. je voorbeeld van de vraag is ook belangrijk. het kost wel tijd totdat ze snappen wat het is om een vraag te stellen; eerst oefenen met stellen van een vraag.mijn zoontje zei een tijdje heel vaak:waesda?=wat is dat?dan is het antwoord belangrijker dan de vraag.
Belize, er zit inderdaad een verschil tussen soorten zinnen. Ik zal eens op letten. Bedankt voor alle tips allemaal!
Ik heb nog een tip: de slak en het haasje Zo breng je spelenderwijs het verschil tussen langzaam en snel. 'Kun je het ook als een slakje zeggen?' Klinkt heel gezellig en uitnodigend toch? Kijk maar eens naar de volgende links misschien een leuk idee? Slak en het Haasje / Muziek op schoot - YouTube Juf2Juf.info - slakken
Mijn zoon is een snelle prater en daardoor vaak onverstaanbaar voor andere mensen. Ik zelf versta hem goed. Ik ben ook een snelle prater dus denk dat hij dit van mij overneemt haha. Vaak wordt er tegen mij gezegd: kan je even wat langzamer praten? Tegen mijn zoon zeg ik dit ook wel als hij onverstaanbaar is, maar dan gaat hij meestal schreeuwen haha dus dan "vertaal" ik het vaak voor de andere mensen.
Ik ben nog steeds een snelle prater, soms verstaat niemand me.. Mijn man benoemt dit ook elke keer, maar ik praat zo al sinds.. Heul lang! Dus ik geef als antwoord maar steeds dat 'ie gewoon doof wordt.. Als je er iets aan kunt doen, zou ik dat zeker doen. Soms is het erg frustrerend omdat je je zo vaak moet herhalen..