Hoi dames, De titel zegt het al: wat is het beste opvoedadvies dat jij gehad hebt? We kennen natuurlijk allemaal de onzinnige dingen CB's/ouders/grootouders/vrienden/buren/wildvreemden/... over ons uitstorten als we beginnen aan het avontuur "kids". Maar er zaten vaste ook wel wat juweeltjes tussen. Dus, welke? Het gaat dus niet om jouw advies aan de mama's hier, maar om advies dat jij gekregen hebt van een ander dat voor jou echt werkte (voor we in een eindeloze discussie van "ja, maar, ik doe het zo en dat is perfect" belanden). Mijn beste advies is niet uitgesproken, maar ik heb een vriendin die is zó relaxed met haar kinderen! Zij ziet echt zelden een probleem. Ze laat me zien dat het echt niet nodig om alles te 100% op orde te hebben en dat er - ook met een baby - heel veel kan.
Ik denk erover na maar weet het serieus niet... Ik heb jaren opvoedingsondersteuning gegeven dus ben stronteigenwijs als het om opvoeden gaat *schaam*
een moeder van 4 zoons zat altijd superrelaxt met haar jongstgeborene op de babymassage, terwijl ik het al een prestatie vond om op tijd te komen met 1 babytje. Ik vroeg haar hoe ze het deed en zij zei dat je vooral de tijd moest nemen om te genieten, dus als het lekker weer is lekker naar buiten en het huishouden komt wel weer en bij dingen die je vooraf spannend vind (als voor de eerste keer weekboodschappen doen met een pasgeboren baby en een 1 jarige) gewoon doen, even diep ademhalen en dan doen
@ Marieke: hahaha.... lol.... heerlijk! @ Petra: Mooi is die! Ik vond het ook altijd een hele prestatie als ik uberhaupt de deur uit was met onze wurm
Ik kreeg bij de eerste een kaartje waar alleen maar op stond : Volg de 3 R's en alles komt goed! En inderdaad voor mij hielp het echt door de rust,regelmaat en reinheid erbij te houden.
Hier is het beste advies geweest: Het komt allemaal wel goed. Van mn overleden mams. Het is echt een mentaliteit; wat is er nou zo'n ramp aan als de was een keertje achterloopt? Als je vloer een keertje niet spik en span is of de kids wat langer in hun pyama zitten. Dat idee, het geeft mij veel rust.
hmm mijn beste advies: de 3 rrr en zijn niet ouderwets, ze werken al eeuwen. En dat is zo, niks zo goed als regelmaat, hier ging het fantastisch.
Het beste advies dat ik kreeg: Volg je hart en volg je gevoel, niet de 'regels' elk kind is anders en jij kent je kind het best!
Mijn beste tip die ik gekregen heb: luister niet naar al die opgedrongen adviezen maar vraag, als je het nodig vindt, advies aan iemand waarvan jij denkt waar je wat aan kan hebben.
De beste tip kreeg ik van onze (bevriende) kraamverzorgster. Zij zei dat ik altijd moest vertrouwen op mijn intuïtie, omdat een moeder diep van binnen weet wat goed is en wat niet. Naar die innerlijke stem leren luisteren is een tweede, maar ik ben nooit meer vergeten dat ze dat zei!
Hier ook de rrr-regel. Dit kreeg ik voor de geboorte van zowel mijn eigen moeder als schoonmoeder als advies. En idd zoals hierbovengenoemd, het werkt al jaren en werkt nog steeds. En daarnaast ook het advies om regelmatig even tijd voor mezelf vrij te maken. Het huishouden loopt niet weg en wat smerig is is morgen ook nog steeds smerig en anders al wel opnieuw smerig. Ik leef dus ook echt per dag en zie wel wat de dag ons brengt.
Geen echt advies gekregen. Wel meer in de geest van wacht maar jij met je gedachte.s over kinderen en opvoeden. Hihi boontje komt zijn loontje, en we zullen nog wel eens zien. Maar het beste advies wat ik graag aan aanstaande ouders geeft is. Wees er op bedacht je leven word nooit meer zo als het was. En het geeft een stuk verrijking maar, Wees er van bewust dat het moederschap/vaderschap niet altijd gaat zo als je gedacht hebt.. Je leven neemt een wenteling van 180. graden...
Bij mij super advies van mijn zus. Ik was altijd ongerust omdat mijn jonste een beetje traag is (laat lopen, laat spreken, de KA had al doorverwezen naar de kinesist). Maar zei mijn zus toen: zelfs al is ze een beetje achter of mankeert er wat aan, ga je haar daarom minder graag zien? En toen dacht ik: yep t is en blijft mijn meisje
Het best advies kwam van mijn vriend. Met de eerste hebben we best wel een pittige start gehad met veel huilen. Ik als kraakverse mama was hierdoor behoorlijk onzeker en ik werd bedolven onder het "goedbedoelde advies" van zo'n beetje de hele wereld. Toen ik door de bomen het bos niet meer zag zei mijn vriend: Lieverd het is ONS kindje en WIJ bepalen wat er mee gebeurd. Ik heb vanaf dat moment echt mijn eigen gevoel gevolgd en dat gaf zo veel rust. Nu bij de 2e heb ik geen schoonmoeder, CB of oudtante gehoord met hun adviezen
voor ze 18 is, is het over. duurt natuurlijk nog even maar geeft wel hoop als je baby alleen maar huilt, en anders heb je in iedergeval een keer erom kunnen lachen
Geniet van je kindjes nu het nog kan. Want voor je het weet ze grote meiden en dan is het van ''ikke zelf doen'' . Of nee mama weg .
2 humordingen die ik gelezen heb. Als ze voor hun 14e nog op de grond rollen als ze hun zin niet krijgen ga ik wel in therapie En heb ik ook gelezen, wat ik toepas, als mijn oudste in een winkel op de grond ga liggen omdat hij zijn zin niet krijg. Zeg ik tegen hem. Sander.... je vergeet te gillen, je moet dat keihard doen en dan heel hard stampen om de grond of op de grond gaan liggen, mama is daar als je klaar bent. hij kijk me aan, sta op en loop dan braaf achter mij aan. Blijkbaar is de lol er af! echt heerlijk!!!!!!!
ik denk dat ik las over de groeifases..en wat er dan zo'n beetje in een kind omgaat..daardoor kon ik het beter opvangen, en begrip opbrengen..