Mogelijk 'drie-ouder-ivf' in Groot-Brittannië

Ik kan alleen maar denken:

Je zou maar erfelijk belast zijn en daarom geen moeder kunnen worden. Dat is toch heel erg?

Ik ben zelf moeder en er is geen beter gevoel dan dat. Ik gun dat iedereen en daarom vind ik dit een hele mooie ontwikkeling.

Het gaat hier om een ernstige dodelijke ziekte.

Overigens moet er nog toestemming verleend worden om deze behandeling te mogen opstarten las ik en ik kan me dus echt niet voorstellen dat het ooit zover zal komen dat je op haarkleur kan selecteren.

 

Vreselijk..
Net als dat ze aan het proberen zijn varkens met menselijk DNA te verkrijgen, die dan als donor worden gebruikt voor mensen.
Tot in hoevere zijn die dan mens?
Ik word er echt misselijk van...

 

Ik ben ook alleen maar blij dat het mogelijk is. Als je op die manier ernstig erfelijke ziektes kunt voorkomen, ben ik helemaal voor.

"Designer" baby's, zoals het wordt omschreven, vind ik van een totaal andere orde. Kan me ook niet voorstellen dat de medische wetenschap mee zou doen aan dergelijke verzoeken als "ik wil perse dat mijn kind blond haar heeft"o.i.d.

Ik sta er dus ook achter.

 

Ik zal je uit een droom helpen ... in principe kan dat nu al. Het is alleen ten strengste verboden.

 

ja, alles is mogelijk. Er zijn ook mensen die bakken met geld neerleggen om toch nog een IVF te doen, terwijl dat medisch gezien niet altijd gewenst is (denk aan vrouwen die op hun 60e moeder worden e.d.). Ik leef niet in de illusie dat het echt nooit nooit gebeurd. Met geld koop je zo'n beetje alles.

Je houdt het niet tegen, dat is een feit. Maar het zal geen "standard practice" worden, dat geloof ik niet.

 

Ja het gaat inderdaad net even wat verder.
Moest eraan denken door dit topic.
Vind het allemaal net iets TE.

 

Ik heb hier toch mijn bedenkingen bij. Ingeval van een ziekte die kan opgelost worden met een stukje donorcel, waarom niet gewoon aan eicel-donatie denken? Dat is momenteel ook mogelijk en vergt geen geknoei aan cellen.
Uit een boek rond genetica meen ik me te herinneren dat bepaalde kenmerken anders/niet worden overgeërfd als ze van het vader of moeder-DNA afkomstig zijn (m.a.w., je cellen "weten" welke chromosomen van pa of ma komen, waarschijnlijk door dat mitochondriën-ding dat ze nu gaan vervangen). Volgens mij heb je dus ook risico's dat je baby's gaat maken met ziekten die ze anders van hun moeder nooit hadden kunnen erven en waarvan je wist dat de vader ze niet had...

 

In feite gebeurt dat stukje selectie nu bijvoorbeeld ook al bij PGD. Alleen is er bij mitochondriaal DNA geen kans op een gezond kindje omdat dit alleen in de vrouwelijke lijn overerft. Dus moeders geven dit altijd door aan hun kinderen. Volgens mij heeft het zogenaamde silencing, dus dat er voorkeur is voor DNA van de vader of moeder niets met mitochondriaal DNA te maken.

Op zich vind ik het mooi dat het kan. Of ik het zelf ook zou willen toepassen, is een andere vraag, maar denk dat je daar pas over kan oordelen als je in die situatie komt.

 

Hartkleppen van varkens worden al langer gebruikt voor mensen. Dat is een levensreddende ingreep voor patiënten.

Voor de rest delen zoogdieren een heel groot gedeelte van het menselijk DNA, van nature, tot in hoeverre zijn die dan mens?

On topic:

Ik denk dat het heel mooi is als er dodelijke erfelijke ziektes voorkomen kunnen worden in de medische wetenschap. Maar ik denk dat je altijd artsen hebt die grenzen opzoeken die niet ethisch verantwoord zijn. Voor mijn gevoel gaan de artsen met deze behandeling niet te ver.

 

Ik vind het eigenlijk alleen maar goed. Als ik belast zou zijn met een ernstig genetische ziekte, zou ik dolblij zijn dat ik tóch een kindje van mezelf kan krijgen.
Selecteren op kleur haar e.d. vind ik absurd, dat moet ook echt strafbaar blijven.

 

Eens, het lijkt mij ook vrij helder waarin daar de grens ligt, dus daar maak ik me weinig zorgen over.
Ik bedoel ze kunnen in principe bij IVF al jaren selecteren op bepaalde kenmerken en dat wordt bij mijn weten ook alleen gedaan ivm medische redenen. Ik zie dus weinig verschil. En dat zou ik ook vinden als die 3e 'persoon' bijv. een varken was. Het gaat daarbij natuurlijk om DNA/cellen/structuren die precies hetzelfde zijn als mensen, dus dat maakt je echt niet minder mens.

 

Dat vroeg ik me dus ook al af.

 

Omdat je dan een kindje krijgt met jouw genen en karakterkenmerken enz.
Er wordt echt maar een klein stukje DNA gebruikt, als soort batterijtje.
Dus je zult van die andere vrouw niks terug zien.

 

Ik vind het fantastisch eerlijk gezegd. Het moet toch heerlijk zijn dat een vrouw met een overerfbare ziekte tóch een kindje van haarzelf kan krijgen. Eiceldonatie lijkt me behoorlijk heftig en ik denk dat iedere vrouw zichzelf toch wel in haar kindje wil herkennen. Ik tenminste wel. Ik zou trouwens wel eiceldonatie overwegen mochten mijn eitjes brak zijn

 

Ik vind het op zich niet verkeerd, zolang het inderdaad allen gebruikt wordt om erfelijke ziekten te voorkomen. Ik maak me alleen zorgen over de mogelijke bijwerkingen. Die zie je natuurlijk pas terug als de kinderen al wat ouder zijn of zelfs pas als ze volwassen zijn en zelf kinderen krijgen.
Daarom weet ik ook niet of ik dit zelf zou durven. Maar ik zit gelukkig ook niet in deze situatie dus ik hoef er ook niet zo heel diep over na te denken.

Maar ik geloof dat deze zorgen ook speelden bij de eerste ivf-pogingen en dat blijkt nu ook gewoon gezonde kinderen op te leveren. Dus ik hoop van harte dat het hierbij ook geldt.