Het moet er ff uit dames, sorry -al sinds 15 weken plat liggen en harde buiken/weeën -die weeënremmers nemen (momenteel om de 2 uur dag en nacht) -amper slapen door die pillen (neem een pil, raak uiteindelijk terug in slaap en daar gaat de wekker alweer...) -al sinds het begin overgeven en dit de klok rond (tot nu toe toch al van de 49 kg naar de 52 gegaan, 3 kilo erbij in totaal, oef) -er alleen voor staan met een kleuter van 4 en van 6 jaar oud -niéts mogen doen, zelfs geen afwas of koken (wat ik toch doe, zij het zittend op een stoel) -17 dagen geleden slijmprop verloren, schrok me een bult (sindsdien is de last pas écht begonnen!) -al bijna 5 cm ontsluiting ondertussen -verlies zoveel slijm (lekker, sorry) dat ik ipv inlegkruisjes maandverband in m'n slipje moet leggen -m'n buik staat constant hard met als gevolg dat ik pijn heb als de beeb beweegt (en hij zit echt niet stil...) -van het minste schopje (waar ik normaal zo van geniet) krijg ik weeën -idem vlak na het rechtstaan en neerliggen -m'n rug is naar de kl*ten -m'n benen en voeten zijn niet normaal meer, gaan vanaf halfweg m'n bovenbenen gewoon rechtdoor naar beneden, je vind m'n knieën en enkels niet meer terug, m'n handen lijken wel op barsten te staan -opvliegers alom (dacht dat je die alleen in de menopauze kreeg, niet dus) -af en toe eens flauw vallen, raak je wel gewend na enkele maanden, verd*mde bloeddruk ook... -amper uit de sofa durven komen om bv naar toilet te gaan (angst voor die weeën) -weet niet meer hoe ik me moet neerleggen, beeb schopt als ik op linkerzij lig, ook als ik op rechterzij lig (alweer die weeën), op buik gaat niet en op rug mag niet (geeft weeën en die heb ik zo al genoeg) -de 4de nacht achter de rug met weeën om de 6 à 8 minuten en dit langer dan 2 uur (ik zie enorm op tegen vannacht!) -m'n zoontjes niet eens kunnen op de arm nemen, niet mee kunnen spelen, niet kunnen gaan wandelen of naar de speeltuin gaan met hen, geen gekheden kunnen uithalen, ze niet zelf in bed kunnen stoppen of wakker maken en uit bed halen 's ochtends, hen niet van en naar school kunnen doen... -m'n jongens worden ongeduldig, willen weten wanneer hun broertje nu eindelijk komt, welk kleur van haar hij gaat hebben, of hij veel gaat huilen of niet en wanneer ik eindelijk weer met hen kan spelen zoals 'vroeger' (voor hen lijkt het een eeuwigheid) -hang voor àlles af van familie en vrienden (schoonmaken, huishouden, winkelen, m'n jongens verzorgen,...) -m'n hond moeten wegdoen omdat ik er gewoonweg niet meer kon voor zorgen (loebas van meer dan 40 kg en volop in de puberteit, dus nogal wild, gelukkig is hij bij m'n pa en kan ik hem zien wanneer ik wil, maar toch is het een enorm gemis) -m'n huis ligt erbij alsof het dat van een ander is, ookal is het allemaal netjes (moeder heeft een andere manier van opruimen, schoonmaken en organiseren) -amper een kwartier op een stoel kunnen zitten, langer gaat niet want dat geeft (ja, inderdaad weeën Dan de tweestrijdigheden: -elke ochtend langs de éne kant zo blij dat ik op de aftelkelender weer een dag kan doorstrepen / langs de andere kant er zo enorm tegen opzien alweer een dag vol last door te moeten -elke ochtend weer die verleiding te stoppen met de weeënremmers / mezelf pushen ze dan toch maar in te nemen, want 35 weken is nog wat vroeg -elke ochtend denken "enkele dagen couveuse is niet zo erg, laat maar komen!" / "neen, géén couveuse!" -bedje, commode en wiegje staan klaar, kom maar manneke / blijf toch maar ff zitten, kan je nog wat aansterken Ik snap het niet meer... M'n eerste zwangerschap verliep probleemloos, tweede was dan wel platliggen, maar helemaal niet zo zwaar en geen enkel pijntje, en nu dit Vrijdag ben ik 36 weken zwanger. Maandag (4 juni, ben dan 36.3 weken) zou ik op de laatste controle moeten bij de gynae en die avond mogen stoppen met de weeënremmers. Ik wil zo graag nu al stoppen (is al meer dan een week dat ik mezelf echt moet verplichten ze in te nemen) maar wil echt m'n beeb mee naar huis kunnen nemen en geen couveuse. Ik ben het moe, beu, ben bekaf, ben nog nooit zo mager geweest (op de buik na dan), heb totaal geen energie meer en geef het op... Wat moet ik nu? Zo nog een goede week doorgaan, zo goed als niet slapen, erbij lopen als een zombie en blijven tanden bijten tot ik er geen meer heb? Toch maar stoppen met de weeënremmers en couveuse riskeren? M'n gynae laat de beslissing aan mezelf, maar ik weet het écht niet Ben bang dat ik tegen de bevalling in elkaar ben gezakt (scheelt nu al niet veel meer) en beval maar eens als je zo dood- maar dan ook doodmoe bent Ik weet echt niet meer aan wie ik nu moet denken: aan mezelf (gezondheid, in elkaar zakken) of aan de beeb (toch liever geen couveuse). Dus... stop ik nu met de weeënremmers of niet? Wacht ik af tot dinsdag? Help?
Heel veel succes gewenst! hou vol en overleg vooral met je verloskundige of arts over hoe je je voelt en wat er eventueel gedaan kan worden om het voor jou prettiger te maken!
Hoe moeilijk en zwaar ook, een week is af te tellen meid. Probeer vol te houden. Je baby vindt het bij jou een stuk fijner nog dan in de boze buitenwereld.
jeetje.. wat een mooie tijd had moeten zijn! heel veel sterkte meid! en hou nog even vol! elke dag is er eentje! heb veel respect voor je! groetjes Stephanie
jezus wat ontzettend klote, mijn hoofd zou zeggen wachten maar mijn gevoel nu stoppen. als straks de baby er is kunnen ze jou van de grond rapen volgens mij. Het lijkt me ontzettend moeilijk. Kies met je gevoel
Meis probeer nog even vol te houden tot de 36 weken. Iedere dag bij jou is er een. Heel veel sterkte!
Sorry maar dit klinkt mij best als een acute situatie in de oren. Kan mij niet voorstellen dat je jou zonder controles enz gewoon thuis laten aanmodderen. eigenlijk zal je in het ziekenhuis verzorgt moeten worden zonder dat je, je druk hoeft te maken om de dagelijkse taken die je toch ondanks je verplichte rust op je neemt. Sterke ermee. LIEK.
hou vol meis, het is nog een week! Je hebt het al meer dan 35 weken volgehouden ( wat ik overigens enorm knap van je vind! Je bent echt een kanjer dat je het volhoud! ) Als je het echt niet red, bel dan je gyn deze week. Zou iig niet op eigen houtje stoppen met de weeenremmers. Heel veel succes en sterkte toegewenst!
Ik zou nog even volhouden... al kan ik me goed voorstellen dat je het helemaal gehad hebt! Is het geen optie om een dagje (of 2) opgenoment te worden in het ziekenhuis? Dan kan je daar aansterken met pijn- en slaapmedicatie. Dan heb je ook (meer) energie als je gaat bevallen. Kan me indenken dat je niet op een ziekenhuisopname zit te wachten, maar het lijkt mij een goede optie: dagje (of 2) aansterken en dan stoppen met de weeenremmers! Laat de kleine dan maar komen!
heb naar gynae gebeld... net weer bijna 2 uur weeën achter de rug. zijn gestopt na een hete douche, dus was vals alarm (alwéér!) dinsdag moet ik al op controle gaan ipv volgende maandag, en als er ontsluiting bijgekomen is, wordt het ingeleid, het kan zo niet langer zegt hij nu eindelijk ook. langs de éne kant hoop ik dat die inleiding er komt, maar langs de andere kant is het dan nog maar 35.4 weken hé.
Ik begrijp heel goed wat je meemaakt. Ik heb mijn weeenremmers tot 35 weken genomen(moeten nemen) en dan ben ik uiteindelijk ook ingeleid door een scheur in mijn vliezen. Ik had het ook heel zwaar,constant weeen,pijn,ik was kapot dus ook heel blij dat ik toch werd ingeleid want ik hield het ook niet meer vol. Ik was wel heeeel blij dat ik de 36 weken toch gehaald had. Mijn gynaecoloog had de dag voor mijn bevalling ook al gezegd voor mij in te leiden omdat mijn bloeddruk zo hoog bleef. Maar ik begrijp heeel goed wat je voelt. Je hebt het al lang volgehouden hé! Succes
wat een verhaal, meid! Ik kan mij heeel goed voorstellen dat je het niet meer trekt, ik vind toch al dat ze in Nederland erg behoudend zijn, zo te lezen heb je een conditie van nul komma nul, maar je moet ook nog bevallen, ook niet niks, en de periode erna;een pasgeboren baby en je andere twee, hele kluif dus. ik kan je alleen maar veel sterkte wensen, en hopen dat je snel weer opknapt. ik heb zelf lang niet de klachten die jij hebt, alleen ook veel last van voorweeen, en enorme klachten van b.i., maar verloskundigen wachten gewoon af, ben nu overtijd, lopen gaat steeds minder. maar niets is rede om eerder te laten bevallen. maar goed, niet te vergelijken met jou, veel sterkte!
Om jullie ff een idee te geven: omstreeks 21u50 was er net een einde gekomen aan bijna 2 uur weeën, nu is het bijna middernacht en zit terug zo'n 45 minuten met weeën... zo gaat dat al 4 dagen aan één stuk door! Dit kan je toch geen voorweeën meer noemen hé? Denk eerder dat het wil beginnen, maar niet doorzet door die weeënremmers. Morgenvroeg ga ik naar het ziekenhuis een voormiddagje monitorren, kan er terecht vanaf 8u tot 14u, dus ik schat zo'n 2x dat het zal beginnen met weinig tijd ertussen. kunnen ze zien wat ik ermee moet aanvangen VK van het ziekenhuis vond het allesinds goed dat ik gebeld heb, ookal is het bijna middernacht.
nou zat ik net te kijken naar m'n buikfoto's (zie album) en vind dat m'n buik op die week tijd enorm veranderd is, lijkt wel of die helemaal compact is geworden en behoorlijk gezakt ook. buik van vorige week was echt overal, nu helemaal anders, net of iemand een hand onder en een hand boven m'n buik heeft gelegd en de boel samen heeft geduwd (ik denk dat ik begin te flippen...)
lief Platliggertje, morgen een middagje monitoren in het ziekenhuis? ik vind dat ze je moeten opnemen! Jij hebt verzorging nodig, medische! je kan toch zo niet thuis blijven in je eentje nu je zo moe en kapot bent. ik vind het knap dat je al zo lange tijd alles in je eentje hebt gedaan, weliswaar met hulp van je moeder dan, maar toch, het is zo ontzettend zwaar. Ik kan je dus maar 1 antwoord geven meid: als jij nog een week wilt wachten dan heb je daar recht op EN dan heb je voor jezelf wel medische verzorging nodig, in het ziekenhuis wel te verstaan dat lijkt mij de enige mogelijkheid om nog een week te wachten. ik wens je heel veel sterkte! en 1 ding nog: wat er ook gebeurd, met de baby komt het echt wel goed! vergeet alleen niet dat die ook straks een moeder nodig heeft die er voor hem is he, dus zorg voor jezelf! veel liefs van mij
De laatste loodjes egen het zwaarst. Probeer het vol te houden, meid. Ik kan me donders goed voorstellen dat het vreselijk moet zijn, maar zoals eerder al iemand aangaf: elke dag is er weer één. Sterkte!
Ben terug van het ziekenhuis... Geen opening bijgekregen, en wat dacht je? Geen activiteit, grrrrr! Slaapmedicatie en pijnstillers meegekregen, als ik morgen nog last heb ga ik voor opname tot vrijdag. Dan kan de beeb gerust komen, hij had al een prachtig gewicht (2590 gram) en dat vond de gynae geweldig. Ook ademhalingsproblemen worden er niet verwacht omdat ik spuitjes heb gekregen om z'n longen te laten rijpen. Plannen zijn: zien wat er morgen gebeurd, evt opname tot vrijdag (1 juni), bij opname in het weekend naar huis, maandag (4 juni) laatste controle gynae en stoppen met de weeënremmers en ten laatste volgende vrijdag (8 juni) inleiden als het niet vanzelf zou beginnen Langer mag ik echt niet rondlopen van de gynae, en 37 weken zouden moeten haalbaar zijn. Lukt het me niet, dan wordt het vroeger ingeleid. Door m'n mannetje te zien op de echo, kreeg ik terug moed om door te gaan, hou het al zolang vol, waarom niet nog minimum 5 en maximum 11 dagen hé? Het feit dat ik ga kunnen slapen, gaat ook al veel schelen op een positieve manier! We gaan er (nog maar eens) voor! hopelijk is 8 juni haalbaar