had mijn emoties de laatste tijd goed onder controle, maar vandaag is het echt drie keer niets. Heb nu vakantie, maar moet met mijn opleiding aan de slag, maar krijg echt niets gedaan. Iedereen zegt dat ik het rustig aan moet doen omdat ik volgende week weer fulltime voor de klas moet en moet aan de kleine denken, maar weet gewoon niet hoe ik alles voor elkaar moet krijgen.. heb al planning gemaakt, maar het lukt me gewoon niet om echt aan de gang te gaan. Dus loop nu al de hele tijd te huilen.. Daarnaast krijgt mijn moeder vandaag weer een aantal uitslagen, mijn vader en moeder zijn allebei aan het herstellen van kanker, maar mijn moeder zit weer in de medische molen omdat ze zoveel afvalt... het zal allemaal wel meevallen, maar ik heb zo genoeg van die uitslagen continu.. Ik weet dat jullie er ook niets aan kunnen doen, maar vind het wel fijn dat ik hier even mijn hart kan luchten.. x mo
meid neem ff lekker een dagje voor jezelf, doe even wat leuks die uitslagen en die spanning die erbij komt kijken is niet niks.. helemaal niet omdat je beide ouders ermee bezig zijn. ga even lekker huilen en daarna miss een stukje wandelen ofzo. Als de uitslagen voor je moeder goed zijn kan je je misschien vanavond of morgen wel weer concentreren . En ik denk dat er weinig meiden zijn die tijdens de zwangerschap alle dagen hun emoties onder controle hebben af en toe heb je gewoon ff een baaldag. succes
Heftig hoor! Toch moet je nu aan je zelf denken. Dus rust nemen. Heel erg veel succes gewenst! Liefs, Klarinet
jeetje zeg wat erg dat je ouders beide met kanker in gevecht zijn. Ik hoop dat de uitslagen positief zijn. Ik denk ook dat je even rustig aan moet doen. Je bent nu met zijn tweetjes en teveel stress en spanning is natuurlijk niet goed voor jou en niet voor je kleintje. Doe in iedergeval elke dag een beetje en niet alles op 1 dag Succes!
het vervelende is gewoon dat ze allebei aan het herstellen zijn en dan denk je dat alles een beetje rustig is en gaat worden. Ik zag ook wel dat mijn moeder steeds meer af viel, maar je probeerd het toch een beetje te ontkennen voor jezelf.. ze hebben al gevochten en overwonnen, waarom komt er dit nou weer overheen.. zo voel ik me nu dus een beetje..
ik kan inderdaad niks voor je doen helaas, maar je wel ff een dikke knuffel geven schrijf hier maar lekekr ff je frustraties en verdriet van je af hoor meid. luisterende oren genoeg.